จับพิรุธ
1216 Words
“อื้มมม คุณ อื้มม..ฉัน..ฉัน...หายใจไม่ออก..อื้มม..คุณปล่อยฉัน”
เขาจูบฉันอย่างดูดดื่มโดยไม่เหลือเว้นช่วงให้ฉันได้หายใจ แต่เขาก็ยอมละจากริมฝีปากฉันปล่อยให้เป็นอิสระ กลับเคลื่อนใบหน้าลงมาขบเม้มเบาๆตรงต้นคอของฉันจนฉันต้องพยายามย่นคอหนีเพราะรู้สึกจั๊กจี๊
“อื้อ...อุ๊ย...”
ฉันไม่สามารถปฏิเสธการกระทำของเขาได้ ไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากทำ แต่ตอนนี้ฉันได้ขึ้นชื่อว่าเป็นเป็นภรรยาเขาอยู่ เขาเข้าใจว่าฉันคือยัยมินฉันจึงต้องปล่อยให้เขาทำอะไรต่อมิอะไรไปก่อน แต่ถ้ามันจะต้องเลยเทิดมาถึงขั้นนี้
“เดี๋ยวคะ..”
“พี่รักมินนะ..”
ฉันอึ้งทันทีกับสิ่งที่เขากระซิบที่ข้างหู เขาใช้ริมฝีปากตัวเองไล่จูบใบหน้าฉันมาเรื่อยๆแล้วมาหยุดที่ริมฝีปากฉัน แล้วเราก็จ้องตากันนิ่งๆ
“พี่รักมินมากนะ รู้ไหม..?”
“เอ่อ..”
“พี่บอกว่ารักมินได้ทุกวันไม่มีเบื่อเลย ต่อให้แต่งงานแล้วพี่ก็จะบอกรักมินแบบนี้ทุกวัน ว่าพี่รักมิน..”
“ค่ะ..”
ฉันตอบรับได้แค่นั้นเพราะไม่รู้จะพูดอะไรต่อ เขายิ้มให้ฉันเล็กน้อย แล้วเขาก็กำลังจะกดจูบลงมาใหม่แต่ฉันร้องห้ามเขาไว้ก่อนจนเขาชะงัก
“มินมีประจำเดือนนะคะ..”
“อะไรนะ..?”
“ประจำเดือนมินเพิ่งมาเมื่อเช้านะคะ.”
“จริงหรอ..?”
“จริงคะ..”
เขามองหน้าฉันนิ่งแล้วอยู่ๆก็ดึงผ้าห่มลงแล้วพลิกตัวเองให้นอนตะแคง ยื่นมือไปจับขาฉันให้กางออกแล้วแตะไปที่กลางกายฉันอย่างไว
“นี่พี่ทำบ้าอะไรเนี้ย..?”
ฉันตกใจมากรีบหุบขาแล้วใช้มือปิดมันเอาไว้ทันที
“ก็จะดูไงว่ามินพูดจริงหรือเปล่า..”
ดีนะที่ฉันใส่ผ้าอนามัยกันเอาไว้ จริงๆฉันไม่ได้มีประจำเดือนหรอก แต่ฉันโกหกเขาและเพื่อทำให้เนียนเลยต้องใส่ผ้าอนามัยมันจริงๆเลย
“แล้วเป็นไงละคะ เชื่อไหม..?”
“แล้วอีกกี่วันกว่าจะหาย..?”
“ก็ 5 วันไงคะ..”
“5 วันเลยหรอ..?”
“เอ่อ..ก็ช่วงนี้ไม่รู้ทำไมประจำเดือนมินมาเยอะมากๆเลยนะคะ ถ้ามินหายแล้วมินจะยอมพี่ทุกอย่างเลยนะ แต่ตอนนี้เรานอนกันดีกว่านะคะ..?”
เขาจ้องตาฉันนิ่งๆ
“งั้นขอจับหน้าอกหน่อย..?”
“อะไรนะ..?”
“ก็ทำอะไรไม่ได้ก็ขอนอนกอดแบบจับนมเมียหน่อยก็ยังดี..”
“ไม่ได้..”
“ทำไมถึงไม่ได้ เมื่อก่อนมินยังให้พี่จับได้เลย..?”
ยัยมินบ้าเอ้ย นี่แกยอมให้ผัวแกนอนจับนมเล่นทั้งคืนได้ไงบ้าไปแล้ว ตาบ้านี่ก็โรคจิตจริงๆเลย ไม่ได้ทำเรื่องอย่างว่าแต่ยังมาขอจับนมเล่นอีก
“ว่าไง..?”
“ปกติเวลามินเป็นประจำเดือนมินชอบเจ็บหน้าอกนะคะ ก่อนหน้ามินไม่เคยบอกพี่เพราะมินกลัวพี่โกรธ แต่ถ้าพี่จะจับก็ได้นะคะ..”
“...”
เขามองหน้าฉันนิ่งๆ ฉันก็ตั้งใจรอฟังคำตอบจากเขาอย่างตั้งใจ
“ก็ได้..พี่จะนอนกอดมินเฉยๆ”
เขายอมแล้วดีใจจัง เขาพลิกตัวไปนอนฝั่งตัวเองแล้วตะแคงตัวหันมานอนกอดตัวฉันเอาไว้อย่างแน่น
“พี่นอนกอดมินแน่นขนาดนี้ มินนอนไม่หลับหรอกค่ะ..?”
“...”
เขาคลายออกนิดนึงเพื่อให้ฉันสบายขึ้น
“ฝันดีครับภรรยาที่รัก..”
เขาพูดจบก็จุ๊บที่หน้าผากฉันหนึ่งทีแล้วเขาก็นอนหลับไป ปล่อยให้ฉันนอนคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย
ฉันยังมีเวลาอีกแค่ 5 วัน ในการเอาตัวรอดในช่วงที่โกหกเขาเรื่องประจำเดือน หลังจากนี้ฉันต้องสืบให้รู้ให้ได้ว่าใครเป็นต้นเหตุทำให้ยัยมินต้องตาย
...
วันรุ่งขึ้น
“นี่คุณมินจะไปที่บริษัทของคุณอัสหรอคะ..?”
“ใช่..”
“ดวงเห็นคุณอัสชวนคุณมินตั้งหลายครั้งแต่คุณมินไม่เคยไปเลยสักครั้ง“
“นี่พี่อัสเคยชวนฉันด้วยหรอ..?”
“ใช่ค่ะ..แต่คุณมินบอกว่าชอบทำงานบ้านมากกว่างานนอกบ้าน คุณอัสเลยตามใจคุณมิน..แล้วทำไมครั้งนี้ถึงยอมไปง่ายๆล่ะคะ..?”
“แกนี่ยุ่งเรื่องของเจ้านายจริงๆ..”
ฉันที่กำลังทำอาหารอยู่ในครัวกับดวงและคุยกันเพลินๆ ป้าแม่บ้านที่ชื่อสมรก็เดินเข้ามาขัด
“ก็ฉันแค่ตกใจนี่ป้า ว่าทำไมคุณมินไปบริษัทคุณอัสได้..”
ฉันหันไปมองที่ป้าสมรก็ยิ้มให้เธอเล็กน้อย แต่เธอมองมาหน้าตาหยิ่งๆฉันจึงหุบยิ้มทันที
“ป้าดูซิ..คุณมินทำอาหารฝรั่งด้วยนะ..”
ดวงบอกให้ป้าสมรมาดูอาหารที่ฉันทำเตรียมเอาไว้
“ดวงเพิ่งเคยเห็นคุณมินทำครั้งแรกเลยนะเนี้ย ปกติดวงเห็นแต่คุณมินทำแต่อาหารไทย แล้วก็ข้าวต้มไม่ก็โจ๊ก..”
ฉันหันไปมองที่ป้าสมรอีกครั้งจะดูปฏิกิริยาเธอว่าจะคิดยังไงกับอาหาร 2 จานนี้
“เสร็จแล้วก็รีบยกออกไป คุณอัสจะลงมาแล้ว..”
“จ๋ะป้า..”
ป้าสมรพูดจบก็หันมามองหน้าฉันเล็กน้อยแล้วก็เดินออกไป
ทำไมฉันถึงรู้สึกไม่ชอบสายตาคู่นี้ของป้าเขาเลยนะ
“นี่มินทำเองหรอ..?”
“ใช่ค่ะ..”
คุณอัสดามองอาหารฝีมือฉันในจานด้วยสายตาแปลกใจ
“มินเบื่อข้าวต้ม เบื่อโจ๊กนะคะ อยากเปลี่ยนอะไรใหม่ๆบ้าง..”
“ก็ดีนะ..ลองทานอะไรใหม่ๆดูบ้าง เพราะอาหารถ้าเวลาเบื่อเราก็เปลี่ยนไปทานอย่างอื่นได้ แต่คนนี่ซิต่อให้เบื่อมากแค่ไหนก็คงเปลี่ยนไม่ได้ง่ายๆ..”
เขาจ้องหน้าฉันนิ่งๆ ฉันจ้องตอบกลับไปและคิดตามที่เขาพูด ทำไมมันถึงฟังดูแปลกๆ หลังจากนั้นเราก็ก้มหน้าทานอาหารจนเสร็จเรียบร้อย แล้วฉันก็ออกไปบริษัทพร้อมกับเขา
...
บริษัท คุณอัสดา
ฉันนั่งรถมาคู่กับเขาก็รู้สึกตื่นตากับบริษัทที่ดูยิ่งใหญ่ของเขา ไม่คิดเลยว่าคนอายุอย่างเขาจะเป็นถึงผู้บริหารบริษัทใหญ่โตขนาดนี้
“ผมขอแนะนำภรรยาผมให้ทุกคนรู้จักอีกครั้งนะครับ..นี่คุณมินตาครับ..”
“สวัสดีค่ะทุกคน..”
“เห็นคุณมินครั้งแรกในงานแต่งคุณมินสวยมากๆเลยนะคะ แต่นี่ได้มองใกล้ๆแบบนี้แล้วยิ่งสวยสุดๆไปเลยละค่ะ..”
“555 ขอบคุณนะคะ..”
ฉันยิ้มให้กับพนักงานทุกคนที่คุณอัสดาพาฉันมาแนะนำให้ทุกคนรู้จัก
“พี่ดีใจนะที่มินไม่โกรธพี่..”
“มินต้องโกรธพี่เรื่องอะไรละคะ..?”
“ก็ที่พี่บังคับมินให้มาบริษัทพี่ด้วยกัน..”
“มินคิดว่าก็ดีเหมือนกันนะคะ มินอยู่บ้านก็เบื่อๆได้ออกมาเปิดหูเปิดตาบ้าง..”
“จริงหรอ..?”
“ค่ะ..”
เขาพาฉันเดินมาตามทางเพื่อไปที่ห้องทำงานเขา แต่คนที่ฉันเห็นหน้าห้องเป็นเลขาประจำตัวเขาทำให้ฉันอึ้งมากๆ
“มุข..”
“ฉันชื่อมินตาค่ะ..”
- Writer
