คิระนอนหลับบนเตียงนอนเธอมาร่วมชั่วโมงแล้ว ยังไม่มีทีท่าว่าจะตื่น ปริมาจึงต้องเขย่าตัวปลุก
“นาย นาย ตื่นได้แล้ว”
“นายคิว ดึกแล้วนะ กลับไปได้แล้ว” ปริมาร้องเรียกเสียงดัง เขาแค่ขยับตัวเล็กน้อย
“อืม นอนอีกแป๊บ” แล้วเขาก็พลิกตัวนอนให้สบายกว่าเก่า โชคดีว่าเธอห่มผ้าให้เขาแล้ว ไม่อย่างนั้นไอ้จ้อนเขาคงได้ผงกหัวขึ้นมาหายใจให้ดู
คิระนอนหลับสบายอยู่บนเตียง เขาชอบกลิ่นที่นอนที่มันมีกลิ่นของปริมาติดอยู่ มันทำให้เขาผ่อนคลาย ต่างจากผู้หญิงคนอื่นที่ไม่เคยอยากหลับร่วมเตียงเลย ทว่าปริมาไม่รู้จะทำอย่างไรแล้ว ในเมื่อเขาไม่ตื่น เธอก็ง่วง จึงล้มตัวลงนอนบ้าง ไม่นานเธอก็หลับ ขณะที่ชายหนุ่มรับรู้ถึงไออุ่นข้างกาย พร้อมกับกลิ่นที่คิดถึงจึงพลิกตัวเอาหน้าซุกไว้ที่หน้าอกอวบใหญ่ กอดเธอนั้นไว้แน่น
ส่วนเจ้าของร่างรู้สึกตัวขึ้นมาเมื่อมีอะไรมายุกยิกที่หน้าอก รวมทั้งส่วนสะโพกก็มีอะไรหนัก ๆ มาทับ แต่ก็เท่านั้น เธอไม่สามา
