ประเทศไทย
ผ่านมากว่า4เดือนแล้วที่รสรินได้กลับมาอาศัยอยู่ที่บ้านเกิดตนเอง เธอได้แยกกับเมแกนตั้งแต่วันที่เขาต้องรีบกลับไปดูใจเพื่อน ส่วนเธอก็กลับบ้าน เขาไม่สามารถมาส่งเธอด้วยตนเองได้ แต่ยังฝากให้เพื่อนผู้หญิงที่ชื่อเคียร่ามาเป็นธุระให้ หล่อนชวนคุยเรื่องสนุกอย่างเป็นกันเองจนเธอรู้สึกปลอดภัยหายห่วง คิดว่าหากวานบอดี้การ์ดหรือลูกน้องผู้ชายเธอคงไม่กล้าไปด้วยแน่
รสรินเป็นพนักงานบัญชีในบริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง มีรถยนต์ส่วนตัวจากสายเปย์คนเดิมที่ไม่ยอมให้เธอนั่งรถประจำทางเพราะเป็นห่วงจึงซื้อรถจอดรอเธอไว้อย่างเสร็จสรรพ ทั้งสองยังคงติดต่อกันทุกวัน อย่างตอนนี้แม้ข้าวของพะรุงพะรังเต็มสองมือกับกระเป๋าสะพายไหล่อีกใบก็ยังได้สื่อสารจากคนไกลผ่านหูฟังบูลทูธ
‘ฝากอวยพรเด็กดื้อทีนะ ฉันคงไม่ได้ไปหรอก ที่นี่งานยุ่งมาก’
“ไม่เป็นไรค่ะ งั้นแค่นี้ก่อนนะคะเดี๋ยวต้องแวะไปเอาเค้กที่สั่งกับเครื่องบินบังคับให้เอเดนอีก” ร่
