“ทำไมที่นี่คนน้อยจังเลยครับ ผมว่าร้านก็สวยดี น่าจะมีคนมาเยอะ” เอ่ยถามด้วยความสงสัย เมื่อมองดูดีๆ แล้วในร้านมีเพียงโต๊ะของชนิดาภาเพียงผู้เดียว “ภีมตาถึงมากเลยค่ะ จริงๆ ร้านนี้ดังมากนะคะ ต้องจองมาถึงจะเข้าได้ นิด้าก็เลยเหมาทั้งร้านเพื่อคุณเลย” ชนิดาภาพูดอย่างภาคภูมิใจ เธอลงทุนจ่ายให้ทางร้านถึงสองเท่าเพื่อทำให้ชายหนุ่มประทับใจ “จริงๆ ไม่ต้องขนาดนั้นก็ได้นะครับ ผมเกรงใจ” ชายหนุ่มพูดอย่างใจคิด ไม่นึกว่าชนิดาภาจะลงทุนมากมายขนาดนี้ “ก็นิด้ารู้นี่คะว่าคุณไม่ชอบอยู่ในที่คนเยอะๆ ถ้านิด้าไม่เหมาร้าน บอกเลยว่าภีมได้อึดอัดแน่นอน ว่าแต่ภีมชอบที่นี่ไหมคะ” ชนิดาภาพูดเพื่อทำคะแนนอีกครั้ง “ก็ชอบนะ ผมว่าร้านตกแต่งดูโมเดิร์นดี ขอบคุณนิด้ามากนะ” ภาวัตเอ่ยขอบคุณจากใจจริง การกระทำของเธอชัดเจนมากว่าเธอกำลังสนใจในตัวเขาและจริงจังมากกว่าเมื่อห้าปีที่แล้ว “ถ้าภีมชอบ ไว้วันหลังเรามากันสองคนนะคะ” หญิงสาวพูดพร