หญิงสาวยิ้มหวานละมุนพลางพูดคุยกับต้นกุหลาบในกระถางที่มีเพียงหนึ่งต้นเท่านั้นราวกับว่ามันมีชีวิต พลางค่อยๆ พิจารณาดอกกุหลาบทรงถ้วยสีชมพูอมพีช เรียงกลีบซ้อนตัวสไตล์โบราณเป็นชั้น สวยงามแปลกตาไปจากกลีบดอกกุหลาบทั่วไป และกลิ่นหอมละมุนอ่อนๆ คล้ายกลิ่นของใบชาเป็นลักษณะเฉพาะของกุหลาบพันธุ์นี้ ดมแล้วรู้สึกผ่อนคลาย ทำให้มั่นใจได้ว่าที่ตนเองคิดไว้นั้นถูกต้อง
เท่านั้น พริมพิกาก็ห้ามใจไม่ไหว เคลื่อนหลังมือเข้าไปอยากลองสัมผัสกลีบดอกชั้นนอกดูสักครั้งว่าจะรู้สึกอย่างไร
“ห้ามจับนะเธอ! รู้ไหมกุหลาบต้นนี้ราคาเท่าไหร่”
เจ้าของร้านสาวใหญ่วัยกลางคนทำหน้ามุ่ยไม่พอใจพร้อมกับปรี่เข้ามาปรามทันทีที่เห็นว่าเธอกำลังจะแตะต้องกุหลาบแสนแพงต้นนี้ เพราะกลัวดอกจะช้ำเสียราคาหมด
“ขะ...ขอโทษค่ะคุณ พริมไม่ได้ตั้งใจ” หญิงสาวสะดุ้งสุดตัว เมื่อเจ้าของร้านแผดเสียงใส่กระแทกหน้า รีบดึงมือกลับมาอย่างรู้สึกผิด แต่พลาดโดนหนามจากต้
