หล่อนใช้เวลาอธิบายให้เขาเข้าใจอยู่สักพัก พ่อเลี้ยงสิงห์หลใจเย็นลงมากกว่าก่อนนี้ แม้จะมีท่าทีฮึดฮัดอยู่บ้าง
“ทีนี้เข้าใจแล้ว พ่อเลี้ยงกลับได้แล้วค่ะ” วีณาออกปากไล่แบบไม่อ้อมค้อม หล่อนทำงานมาทั้งวัน การได้พักคือสิ่งที่สำคัญที่สุด
“ไม่เอาอยากกอดแฟน คิดถึง” พ่อเลี้ยงหนุ่มมองเมียเด็กที่กลายมาเป็นแฟนก่อนจะกอดร่างนั้นพร้อมกับซุกไซ้ไปตามซอกคอและกรอบหน้าสวยหวานนั้นอย่างโหยหา
“อื้อ ไม่เอา พอแล้วค่ะ” มือสวยพยายามดันหน้าคมออก
“คิดถึง” หน้าหล่อคมกระซิบข้างหูพร้อมกับหันมาสบตาเด็กสาววาววับ
“เราเป็นแค่แฟนกันนะคะ อย่าทำแบบนี้สิ หรือพ่อเลี้ยงไม่จริงจังเห็นหนูเป็นแค่ดอกไม้ข้างทาง” เด็กสาวแกล้งงอนเพื่อหลบเลี่ยง
“ฉันจริงใจกับหนูนะ แต่มันอดไม่ได้นี่”
“หนูทำงานเหนื่อยเมื่อยด้วย อยากพักผ่อน พ่อเลี้ยงขาาาา ให้หนูพักเถอะนะคะ นะ ๆ ๆ” เสียงหวานอ้อนก่อนซบลงที่อกกว้างเพียงเท่านั้นก็ทำให้พ่อเลี้ยงใจอ่อนยวบไปตา
