หลังจากฟังสิ่งที่ชายหนุ่มบอก หญิงสาวค่อย ๆ ปลดมือขาวสะอาดออกจนชายหนุ่มใจแป้ว “คุณทีคะ เราต่างกันเกินไป อย่ามายุ่งกับฉัน และอีกอย่างฉันไม่ได้ชอบคุณค่ะ” วีณาเอ่ยตัดเยื่อใยชายหนุ่มอย่างไม่เสียดาย “วีณา คุณจะไม่ลองให้โอกาสผมหน่อยเหรอ” เขาอ้อนวอนหญิงสาวอย่างที่ไม่เคยทำกับใครมาก่อนเพราะปกติมักมีแต่คนวิ่งเข้าหา “ไม่ค่ะ ฉันให้คุณได้แค่พี่ชาย หรือคนรู้จักเท่านั้นค่ะ” เสียงหวานเอ่ยอย่างหนักแน่น “เฮ้อ ก็ได้แค่พี่ชายก็ได้” ชายหนุ่มถอนหายใจอย่างสิ้นหวัง แต่อย่างน้อย ๆ ก็ยังดีที่ยังได้สถานะเพื่อนมา “งั้นฉันขอตัวไปทำงานนะคะ” ร่างสวยพูดจบก็รีบเดินหนีออกไป “เย็นนี้ไปกินข้าวกันนะ” ร่างสวยชะงักก่อนจะหันมามองหน้าชายหนุ่ม “ฉลองมีน้องสาวใหม่ไง นะ ๆ ๆ ๆ พี่ชายคนนี้ขอร้อง” เขารีบบอกออกไปยิ้ม ๆ พร้อมกับอ้อนหญิงสาวที่อายุน้อยกว่าเขาอย่างไม่อาย “แน่ใจนะคะว่าแค่พี่” “แน่สิ ก็ตกลงกันแล้วนี่ หรือไม่อ