Heyecandan elim ayağım boşalmıştı sanki, ayakta duracak güç bile bulamıyordum, hele onun yanında durmak...
Çok tuhaf bir şekilde ürkütücüydü bu duygu, ona yakın olmak bedenimi yakıp geçiyordu, nedense bir anlığına öfkemi unutuyordum.
"Şey... İlk yardım çantası var mı bu evde?"
Ev tam olarak hazır sayılmazdı, sadece salonda iki koltuk vardı, tam olan tek şey yatak odasıydı.
Büyük ihtimalle Yaman böyle emretmişti, kısa süre içinde yatak odasının hazır olmasını istemişti. Bunun neden olduğunu tahmin ediyordum, ama söylemeye dilim varmıyordu bir türlü.
"İlk yardım çantası... Sanırım gardropta olmalı, benim eşyalarımın arasında vardı ilk yardım çantası."
Bunu söylerken belli etmemeye çalışarak bana yaklaşıyordu, ateş çarpmış gibi hızlıca ondan uzaklaşıp gardropa ilerledim.
Her göze bakıp
