ท่าทางกร่างๆ วางมาดกวนแบบนี้ไม่บอกก็รู้ว่าเป็นพงษ์สวัสดิ์ และยังไม่ทันที่นายแพทย์กฤษจะได้อ้าปากด่าทอผู้ที่มาหักหน้าแบบจังๆ พ่อหนุ่มฮาร์ดคอร์ก็แทรกขึ้นเสียก่อน
“มานี่…เดี๋ยวผมพาไปซื้อข้าว”
อยู่ๆ คนที่ทำท่าเย็นชาหมางเมินใส่เธอในก่อนหน้านี้ก็ถือวิสาสะฉวยข้อมือกลมกลึง การกระทำที่เหมือนตบหัวแล้วลูบหลังทำให้คิริมาบิดข้อมือ พร้อมเค้นเสียงต่ำตอบโต้
“ฉันไปเองได้ ไม่ใช่เด็ก”
“รู้ว่าไม่ใช่เด็กตั้งแต่ ‘คืนนั้น’ แล้วล่ะ แต่คิดว่าคุณคงไม่เคยมาทานข้าวที่นี่” พงษ์สวัสดิ์ย้อนกลับด้วยวาจาชวนแสลงใจทำให้ใบหน้าเนียนร้อนวูบ ปากอิ่มถูกเจ้าตัวเม้มเข้าหากันแน่น
ขาดคำคนที่ชักจะทำตัวแปลกๆ ก็ลากแขนเธอไปยังร้านอาหารท่ามกลางความตกตะลึงของคนที่เห็นเหตุการณ์ เพราะไม่คิดว่าท่านรองผู้อำนวยการที่นิสัยออกจะเย่อหยิ่งและไว้ตัวจะยอมให้หมอหนุ่มที่เพิ่งย้ายมาจับมือถือแขน บ้างก็พากันซุบซิบว่าคิริมากำลังซุ่มคบกับพงษ์สวัส
