When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
ถ้าให้พูดความจริงผมชอบไลลาตั้งเเต่ครั้งแรกที่เจอเลยครับ เธอมาเสิร์ฟอาหารให้โต๊ะผม และผมเคยขอให้เธอไปนอนกับผมด้วยครับเเต่เธอไม่ไป จนมาถึงวันที่เธอมาเต้นโชว์ครับได้โอกาสผมเลยรีบคว้าเอาไว้ เเละหลังจากวันนั้นผมคิดว่าเธอจะจำผมได้ไหมเธอจำไม่ได้ครับ เพราะเธอไม่พูดถึงเรื่องที่ผมเคยขอนอนกับเธอเลยสักครั้ง ยิ่งวันที่เเต่งงานเธอสวยมากๆ ผมยังจำติดตาถึงทุกวันนี้เลยครับ เเต่พอผมเห็นเธอสนิกับพี่หมอทำให้ผมโมโหมากจริงๆ ครับ เอาเป็นว่าผมหึงเธอนั้นเเหละครับ เเล้วยิ่งมาอาทิตย์หลังๆ ผมได้อยู่กับเธอมากขึ้นผมรู้สึกเธอเป็นคนจิตใจดีเเละเป็นคนที่น่ารักเธอมักห่วงความรู้สึกคนอื่นก่อนเสมอมันทำให้ผมประทับใจมากยิ่งขึ้น และในที่สุดวันนี้ก็มาถึงวันที่ผมรู้ใจตัวเองว่าผมขาดเธอไม่ได้ เเละผมตัดสินใจเเล้วว่าจะบอกความจริงกับเธอครับ "อันนี้อร่อยซื้อไปให้ลาสสิ"ผมชี้ไปที่สปาเก็ตตี้ "จริงเหรอค่ะ นั้นเอาอันนี้เพิ่มอีก1ค่ะ" "ลาสต