ชอบ

1254 Words
ไลลา ฉันพยายามจะปลุกยายเเต่ปลุกเท่าไหร่ก็ไม่ตื่นฉันเลยรีบโทรหาพี่คิม "ว่าไงงง...." "ฮืออออ....พี่คิมค่ะ" "เป็นอะไร ใครททำอะไรหรือป่าวเเล้วอยู่ที่ไหน"คิมหยุดทำงานทันที "ยายยยค่ะ ไลเรียกยายเท่าไหร่ยายก็ไม่ตื่นค่ะฮืออๆ ไลทำยังไงดีค่ะ"ตอนนี้ฉันกลัวยายจะเป็นอะไรไปมากๆ "รออยู่ตรงนั้นก่อนนะเดียวฉันรีบไป"พูดจบคิมรีบขับรถออกมาทันที บ้านไลลา "ฮือๆ ...พี่คิมมม..."พอพี่คิมมาถึงฉีนรีบวิ่งไปกอดพี่คิมทันที "ใจเย็นๆ นะ" "พี่ว่าเรารีบไปโรงพยาบาลดีกว่า" "ค่ะ" โรงพยาบาล "ไม่ต้องห่วงนะไลลา"พี่เก่งเดินมาบอกฉันเเละเขาให้พยาบาลพายายเข้าห้องฉุกเฉินทันที "ฮืออๆ"ฉันร้องไห้หนักมาก ได้เเต่โทษตัวเองว่าดูเเลยายไม่ดี "ยายต้องปลอดภัยไลเชื่อพี่นะ"พี่คิมจับมือฉันพร้อมโอบกอด "ค่ะ....." 1 ชั่วโมงผ่านไป พี่เก่งเดินออกมา "พี่เก่งยายเป็นไงบ้างค่ะ" "ปลอดภัยเเล้วครับ แต่ตอนนี้มะเร็งของคุณยายเริ่มรามไปส่วนอื่นๆ เเล้วครับ" "โธ่....ยายย เเล้วเราต้องทำยังไงค่ะ" "มาคุยกันที่ห้องพี่"ฉันกับพี่คิมเลยไปคุยกันที่ห้องตรวจของพี่เก่ง "คือพี่อยากแนะนำให้ยายย้ายโรงพยาบาลหนะ" "ย้าย? ทำไมต้องย้ายครับ"พี่คิมถามขึ้นมา "แบบนี้นนะคิม โรงพยาบาลแห่งนี้อ่ะเป็นเเค่โรงพยาบาลเล็กๆ เครื่องมืออะไรต่างๆ อาจจะไม่ทันสมัยเหมือนกับที่อื่นๆ เเลัวอีกอย่างยายต้องเริ่มฉายเเสงเเละทำคีโมเเล้วด้วย" "แล้วถ้ายายคุณหมอคนใหม่จะดีไหมค่ะ พี่เก่ง"ฉันอยากให้ยายรักษากับพี่เก่งฉันรู้สึกพี่เก่งเป็นหมอที่ดี "พี่จะเป็นคนรักษายายเอง" "นั้นตกลงครับ พี่หมอเอาตามที่พี่มอบอกเลยครับ ส่วนค่าใช้จ่ายผมจะเป็นคนออกเอง"ฉันรีบหันหน้าไปมองพี่คิมทันที เขาให้งินฉันมามากเเล้วยังจะคิดมาจ่ายค่ารักษาให้ยายอีก "ไม่ต้องพูด รีบไปหายายเถอะ"ฉันกับพี่คิมรีบไปหายายทที่ห้อง "ยายยย...."ฉันวิ่งเข้าไปกอดยายทันที "โธ่...ไล อย่าร้องเลยลูกยายไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย เห็นไหม"ยายทำท่าทางเเข็งเเรงต่อหน้าฉันให้ฉันดู "ยายย ฮือๆ" "สวัสดีครับคุณยาย" "อ้าว มาด้วยเหรอคิม ลำบากคิมเเน่ๆ เลย" "ไม่หรอกครับ"ฉันอธิบายเกี่ยวกับการรักษาว่าต้องย้ายโรงพยาบาล เพราะเครื่องมือที่นี้ไม่พอ "ยายว่าเราอย่าลำบากเลย" "ยายทำตามที่พี่เก่งเเนะนำเถอะค่ะ ยายจะได้อยู่กับไลนานๆ ไงค่ะ" "ส่วนเรื่องเงินไม่ต้องห่วงไลมีเงินเยอะมากๆ"ฉันกระซิบข้างหูยาย "55555 จ้าๆ"ฉันนั่งคุยกับยายสักพักเลยขอตัวไปเก็บของเพื่อมาหายาย "พี่คิมค่ะ" "อืออ ว่าไง" "พี่คิมไม่ต้องออกค่าใช้จ่ายให้ไลหรอกนะคะ"พี่คิมหยุดรถทันที "ทำไมฉันเต็มใจจะให้ ยายก็ถือเป็นยายของฉันเหมือนกัน"ฉันอึ้งคำตอบของพี่คิมจริงๆ "เธอเนี่ยยน่าาา ชอบทำให้ฉันหงุดหงิดอยู่เรื่อยเลย" "...........เอออ ก้ได้ค่ะ"ฉันไม่อยากทะเลาะกับพี่คิมเลยตอบตกลงไป ระหว่างทางพี่คิมฉันนั่งมองพี่คิม ฉันรู้สึกพี่คิมไม่ใช่คนเดิมอีกต่อไป เขาดูใจดีขึ้น ดูไม่โหด ไม่ดุฉัน เเล้วยิ่งทำให้ฉันรู้สึกดีกับเขามากขึ้นเช่นกัน "อะถึงเเล้ว เดียวฉันรีบกลับไปทำงานเเล้วเดียวตามไปนะ" "ค่ะ"พี่คิมกำลังจะขับรถออกไปเเต่ฉันเรียกเขาเอาไว้ "เออ...ไลชอบนะคะที่พี่เเทนตัวเองว่าพี่"พูดจบฉันรีบวิ่งเข้าไปในบ้านทันที ก็คนมันเขินหนิ หลังจากไลลากลับมาจากโรงพยาบาลเธอรีบเก็บของเตรียมตัวไปหายายที่โรงพยาบาลเเห่งใหม่ทันที "ไลจะไปเเล้วเหรอลูก"คุณแม่เดินมาหาไลลาที่กำลังเก็บของอยู่ "ค่ะ คุณแม่" "เดียวเเม่ให้ลุงจิตไปส่งนะ" "ขอบคุณค่ะคุณแม่" ตัดภาพมาที่คิมเขารีบเคลียร์งานให้เสร็จเพื่อจะได้ไปหาไลลา "ติ้งๆ ติ้ง"เสียงโทรศัพท์เขาดังเเบบนี้มาเป็นอาทิตย์ เขาก้มมองดูคงที่โทรมาคือพลอย เขาไม่รับไม่ตอบพลอยเลยสักครั้ง "ก๊อกๆ" "เข้ามา" "หายหัวเลยนะมึงง..." "หายอะไรของมึง"ริทกับเอ็กเดินเข้ามา "ก็กูยุ่งๆอ่ะช่วงนี้ พวกมึงมีอะไร" "ป๊าววววว.....พวกกูแค่คิดถึงมึงเฉยๆไม่ได้เจอกันนาน" "ถ้าไม่มีอะไรกูไปก่อนนนะ พอดีกูรีบ"คิมรีบเก็บของทันที "เดียวสิมึงก็รีบ" "อะไรของมึงอีกเนี่ยยย" "ก็มึงไม่คิดจะไปหาพวกกูบ้างไง" "ก็กูงานเยอะ" "หรือมึงติดเมียว่ะ55555" ".........."คิมหันหน้าไปมองอย่างไม่พอใจ "55555กูว่ามึงรักไลลาเเล้วว่ะไอ่คิม" "พวกมมึงพูดบ้าอะไรกัน รักอะไรของพวกมึง" "พวกกูแค่พูดตามความเป็นจริง" "ใช่ อีกอย่างถ้ามึงรักไลลาขึ้นมาจริงๆ พวกกูก็ดีใจ" "พวกกูแค่อยากให้มึงรู้ใจตัวเอง" "............" "มึงมีโอกาสก็รีบบอกไลลาส่ะ เดียวมันจะสายไป"ริทกับเอ็กเดินเข้ามาตบบ่าคิมเเล้วเดินออกไป คิมอึ้งสักพักเเละหลังจากนั้นเขาก็ขับรถไปหาไลลาทันที โรงพยาบาล "พี่คิมสวัสดีครับ"ลาสเดินเข้ามาทักทายคิม "อ้าวมาเเล้วเหรอ" "ครับ" "เเล้วพี่ไลลาหล่ะ" "พี่ไลไปคุยกับพี่หมออยู่ครับ" "อ่อ...." "คุณยายเป็นไงบ้างครับ กินไรยังครับ"คิมเดินเข้าไปหายาย "ยายไม่ค่อยหิวจ้ะ คิมเรียกยายเฉยๆเถอะนะเพราะตอนนี้คิมก็เหมือนหลายยายอีกคน" "ครับบบ" "แล้วเราอยู่ป.ไหนเเล้วเนี่ย" "ผมขึ้นป.6ปีนี้ครับ" "โห้... โตไวจริงๆ" "55555ครับบบบ" "5555 จริงหรือค่ะพี่เก่ง"เสียงเปิดประตูเข้ามาเป็นหมอเก่งเเละไลลาทั้ง2เดินเข้ามาพร้อมกับรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ ส่วนคิมหันไปมองไลลากับหมอด้วยสีหน้าที่ไม่พอใจ "อ้าวพี่คิมมานานยังค่ะ" "สักพักเเล้ว ไลหิวไหมเดียวเราออกไปซื้อของกินกัน"คิมพูดพร้อมเดินเข้าไปโอบไหล่ของไล "........เออ พี่คิมเป็นอะไรป่าวค่ะ ไม่สบายตริงไหนหรือป่าว" "5555555 พี่ปกติดี" "พี่ไปก่อนนะไล คุณยายผมไปก่อนนะ ไปก่อนนะคิม"หมอเก่งพูดขึ้นมา พร้อมกับเดินออกจากห้องไป "แล้วตกลงหิวไหม"สีหน้าจากยิ้มเเย้มกลายเป็นหุบยิ้มทันที "เออ...หิวค่ะ" "เดียวไลมานะคะยาย ลาสดูยายด้วยเดียวพี่ซื้อขนมมาฝาก" "ครับ"ระหว่างทางไปห้างคิมเงียบตลอดทางไม่พูดอะไรสักคำ "เออ....พี่คิมกินไรยังค่ะ" "ยัง" "เอออ....." "นี่เธอหยุดทำตัวสนิทกับพี่หมอได้ไหมห่ะ"อยู่ๆคิมก็หันมาดุไลลา "ทำไมเหรอค่ะ" "ก็เพราะฉัน......เออมันดูไม่ดีไงเธอเเต่งงานเเล้วนะเดียวใครจะพูดเอา" "..........."ไลลาเงียบ "อีกอย่างนะ ฉันเป็นคนมีชื่อเสียง........เอออฉันกลัวคนเอาไปพูดกัน" "พี่คิมค่ะ ไลลาไม่ได้คิดอะไรกับพี่เก่งเลยสักนิดค่ะ ต่อให้ทุกคนเอาเรื่องไปพูดกันเเต่ความจริงก็คือความจริงค่ะ เเต่ถ้าพี่คิมไม่สบายใจไลลาจะถอยห่างค่ะ"คิมฟังไปอมยิ้มไป "ก็ดี ดีมาก"
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD