“คุณมิลินชอบสีอ่อนแบบนี้เหรอครับ”
“ก็…ชอบนะคะ รถของมิลินก็ใช้สีแนวๆ นี้เหมือนกันแต่เป็นรถญี่ปุ่นนะคะ”
“ขับลำบากแย่เลย งั้นวันนี้ผมไปส่งดีไหมนี่ก็เย็นแล้ว เบาะข้างในของผมมันเป็นสีเข้มนะครับ คงไม่เป็นไรใช่หรือเปล่า” ถึงเขาจะพูดด้วยน้ำเสียงที่ใจเย็นกว่าเมื่อครู่ แต่เธอก็รู้ว่าไอ้ที่ว่าสีเข้มมันไม่ได้หมายถึงเบาะแน่ๆ
คนเรากล้าอะไรแบบนี้ในที่แบบนี้ได้ยังไง
“นี่คะสัญญา” เธอจำใจต้องเดินกลับไปนั่งที่เดิม ช่วงจังหวะที่หันมาถึงได้เห็นว่าเขามีท่าทีกระเหี้ยนกระหือรือมากๆ มองเหมือนหากจะข่มขืนเธอตรงนี้ก็ทำได้อย่างไรอย่างนั้น
“ผมเซ็นดีไหมนะ”
“ดีสิคะ ตัวนี้เป็นตัวใหม่เข้ากับไลฟสไตล์ของคุณสันต์มากเลยค่ะ” แต่เมื่อโดนลวนลามมาขนาดนี้แล้วเธอก็กลับบ้านมือเปล่าไม่ได้ เงินตั้งหลายหมื่นที่จะได้เพิ่มมา
เธอไม่รู้ว่าพี่เอมตั้งใจทำให้เรื่องนี้มันเกิดขึ้นหรือเปล่า แต่หากตั้งใจก่อนเปลี่ยนงานเธอก็อยากได้อะไรมาเยียว
