“คุณพ่อว่ายังไงบ้างคะพี่จาคอป!”
“ไลลา มาที่นี่ทำไม เดี๋ยวคุณอามาเห็นเข้าก็เป็นเรื่องพอดี”
“ก็ไลลาเป็นห่วงนี่คะ กลัวว่าคุณพ่อจะทำอะไรพี่จาคอป”
พอจาคอปเปิดประตูเข้ามาในห้องนอนของเขา ร่างเล็กรีบวิ่งเข้ามาหาพร้อมกับเอ่ยถามขึ้นอย่างเป็นห่วง ชายหนุ่มจึงรีบปิดประตูแล้วดึงร่างเล็กให้เข้ามาคุยห่างจากประตูแทน
“คุณอายังไม่รู้เรื่อง พี่คิดว่ารอให้ทุกอย่างลงตัวแล้วพี่จะบอกท่านเรื่องของเรา”
“แต่ไลลาคิดว่าเราไม่ควรบอกคุณพ่อ...ไลลากลัวว่าคุณพ่อจะไม่เห็นด้วยกับเรื่องของเรา นะคะอย่าบอกคุณพ่อ”
“แต่...”
“หรือว่าพี่จาคอปอยากให้ทุกอย่างมันจบลงละคะ ถ้าพี่จาคอปต้องกะ...อื้อออออ”
ปากเล็กยังพูดไม่ทันจบ จาคอปที่ทนฟังไม่ไหวกดจูบปิดปากลงมาทันทีอย่างรวดเร็ว ก่อนจะค่อยๆถอนปากออกมามองจ้องหน้าเด็กสาว เธอคงไม่รู้ว่าเขานั้นทั้งรักทั้งหลงเธอมากมายขนาดไหน ต่อให้ถูกห้ามไม่ให้คบกับเธอเขาก็ไม่มีวันยอมแพ้เด็ดขาด
“อย่าพูด
