ŞANSMI YOKSA KADERMİ

ABLASI SİNİR HASTASIYMIŞ

Aradan 1 yıl geçti dile kolay ve ben yavaş yavaş şikayet etmeye başlamıştım kayınvalidem benim evimin etrafından ayrılmıyor sürekli her sabah cama gelip tıklıyor beni yanına çağırıyordu yanlarına gitmekten değilde zoraki davranışlarından nefret ediyordum hayatımın en büyük yanlışını yapmaya başladım eşime annesini şikayet etmeye başlamıştım annesi hakkında kötü sözler duymaya dayanamıyordukimse dayanamaz onun annesi olabilir fakat benim hiçbirşeyimdi gözümde saygı duymaya çalışıyordum fakat o saygıyıda bırakmıyordu kendisinde akrabalar arasındayken benimle alay etmeye bana sürekli emir vermeye başlamıştı kayınvalidem benim annem ,babam beni hep nazlardı hadi gülüm derdi annem bana hep kayınvalide diken batırmaya başlamıştı bile hiç kimse annemin ve babamın yerini alamaz kayınpederimi çok seviyordum ama oda beni kendi kızı gibi görüyor öyle merhamet ediyordu ben eşime annesini şikayet etmeye başlayınca eşimle tartışmaya başladık tartışmalarımız büyüdü ve kavgalara dönüştü kavgalarda öfkesini kontrol edemediği için şiddete dönüştü ve annesi yüzünden dayak yemeye başlamıştım ben eşimle kavga ediyorum diye annesini şikayet ediyorum diye eşimin ablası olan büyük görümcem de bana hakaretler etmeye başlamıştı 1 başıma kalmıştım içlerinde ablası inanılmaz derecede kötü sözler sarf ediyor bana hakaretler yağdırıyor hatta karşıma geçip saçma sapan hareketler yapıyordu eşime anlattım ablan böyle yapıyor konuş şununla benim sinirlerimle oynamasın dediğimde ablam ,hasta konuşamam o rahatsız daha önce ruh ve sinir hastalıklarında yattı sen ona iyi davran dediğinde hayatımın şokunu yaşadım neden bana bunları evlenmeden önce anlatmadın diye sordum ve bana eğer ruh hastası bir ablam var deseydim benimle evlenmeyecektin korkacak benden uzaklaşacaktın oysa oda insan sevginle onu iyileştirebilirsin sen dedi .....

Ne yapacağımı bilmiyordum abla neden bana böyle davranıyorsun ben sana ne yaptım dediğimde bana bağırarak hakaretler etmeye başladı korktum çevredekiler duyacak diye eve kaçtım .....

Hasta bir görümce , benden nefret eden ve oğlundan kıskanan bir kayınvalide ve annesine çok düşkün annesi hakkında 1 tek laf duymak istemeyen kendisini düşünen bencil bir eş ile karşı karşıyayım ve hiç tecrübem yok nasıl mücadele edeceğim bilmiyorum çareyi sadece yatak odasındaki aynaya bakarak kendi kendime dertleşip ağlamakta buluyordum en azından içimi dökerek birazda olsa dertlerimden kurtulup içimi ferahlatıyordum .....

Kayınvalidem olmadığını bildiği halde rahatsız olduğumu düşük yaptığımı bildiği halde benden sürekli torun istiyordu ben hamile kalamadığım içinse eşim kendisini kötü hissediyordu birgün bana benim çocuğum olmazsa ne yaparsın diye sordu ,ben de ona senin çocuğun olmazsa bunun benim için hiçbir önemi yok fakat benim çocuğum olmazsa ayrılmak ve boşanmak zorunda kalacağım çünkü kayınvalidem eşime layık gördüğü görümcesinin kızını sürekli eve davet ediyordu bana da torun diye sürekli söylemesinin sebebi buydu benden bunun sayesinde kurtulmayı düşünüyordu çocuğu olmuyor diyerek eşim ile beni ayıracaktı.....

Ailecek birlikte bulunduğumuz ortamlarda kayınvalidemin sürekli eşimin yanına oturması ve benim odadan her çıkışımda eşimle sessizce konuşması ve eşimin annesine olan düşkünlüğü yüzünden beni ezmesi beni çok korkutuyordu ilişkimizin dağılma noktasına doğru gidiyorduk yavaş yavaş ve ben ne yapacağımı hiç bilmiyordum bir arkadaşım olsa onun yanına gitsem yada bir komşumuzun yanına gidip dertleşsem kayınvalidem o akşam eşimi iş dönüşünde köşeye çekip sinsice ve gizlice onunla birşeyler konuşuyordu ve en çokta eşimin yanında bu gelinin çocuğu olmuyor diye konuşması beni daha da çok yaralıyordu ....

Sürekli torun torun diye tutturdu bir gün sadece dua etmek istedim ağlayarak ve gökyüzüne bakarak dua ettim sonra bir dua kitabı geçti elime çok etkili bir dua gördüm arapça bir dua o duayı okudum dilek duasıymış istedim Allahtan sadece bir evlat istedim ertesi gün Amerikada doktor olan amcamı aradım ondan biraz öğüt aldım yeğenim ayaklarını sıcak tut kadınlar ayaklarından soğuk alır ayakların ne kadar sıcak olursa o kadar sağlıklı olur,üşütmezsin evde çorap giysen dahi ayağında mutlaka terliğin olsun,dedi....

Öyle yapmaya başladım ayaklarımdan çoraplarımı hiç çıkarmadım ,çoraplarım olsada olmasada terliklerim hep ayağımdaydı,ayaklarım 1 ay boyunca bu şekilde sıcak tutmuştum ve hala aynı yöntemle devam ediyordum ki birgün şiddetli bir şekilde miğdem bulanmaya başladı lavaboya koştum 2 gün bu şekilde devam etmeye başladı kötü bir hastalığım olduğunu düşünmeye başlamıştım ama bir ihtimal daha vardı o umut dolu ihtimal yuvamı kurtaracak,kayımvalidemin çenesini kapatacak bir ihtimal daha vardı heyecanla o ihtimalin peşinden koştum eczaneden aldığım ufak gebelik testi ile eve geri dönmüştüm testi başarıyla yaptıktan sonra beklemeye başladım 2 tane çizgi bütün umutlarımı yeşertecek beni yeniden hayata bağlayacaktı .....

Beklediğim o iki çizgi nihayet belirdi ve ben hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım hamile olduğumu herkese söyledim eşimede söyledim bu hamilelikten önce 2 tane düşük yaptığım için eşimin umudu yoktu bence boş oda düşecek dedi ama ben inanıyordum olacak çünkü daha önceki düşüklerimde hiç böyle birşey yaşamamıştım miğdem çok bulanıyor ve kendimi çok halsiz hissediyordum istemsizce sevindi kayınvalidem torunu olacağına ama bu torunu ben taşıyacağım için yüzü yine kin doluydu bana karşı bu kıskançlığın arkasındaki şey ne ve neden bana bu kadar kin doluydu anlam veremiyordum ben onu hiç önemsemiyorum zaten eşimin annesi olduğu için sadece saygı duyuyorum ....

Hamile olduğum için eşim bana çok ilgi göstermeye beni çok önemsemeye başladı bu ilgi kayınvalidemi çıldırtıyordu akşamları eşimin gelmesini heyecanla beklerken kayınvalidem eşimin en sevdiği yemekleri yapıp kendi kocasını beklemek yerine oğlunu bekliyordu her akşam kapıda ben daha fazla dayanamayıp dışarıda fısır fısır konuşuyorlar diye her akşam eşimi kapının önünde dışarıda beklemeye başlamıştım eşime beni kötülediğini düşündüğüm kayınvalidemin fısır fısır konuşmalarını engellemekti tek amacım fakat yine başarılı olamıyordum annesine düşkün olan eşim aldığı ekmekleri bana verip sen eve gir ben geliyorum diyordu beni öncesinden eve gönderiyor yine annesi ile sessizce konuşuyordu bu sessiz konuşmanın anlamını bir türlü çözemiyorum bir insanın eşinden gizli annesiyle sessiz konuştuğu ne olabilirdiki ....

Haftada bir gün izinli olan eşimle annesinin evinde kahvaltı yapıyor sonrasında evimize geçiyorduk ,kayınvalidemin gizli gizli ne konuştuğunu öğrenmem lazımdı tepsiye bardakları doldurup odadan dışarı çıktım ve ani bir dönüşle kapının yanında beklemeye başladım gizlice kayınvalidem eşime beni kötülüyor eşimin halasının kızını eşime övgüyle anlatıyordu duyduklarım karşısında çok sinirlenmiştim ama elimden ne gelir şimdi eşime annen sana bunları söylüyor desem söylesin ne olacak seni ne ilgilendiriyor diyecek bana annesine çok düşkün çünkü annesi söz konusu olduğunda beni eziyordu ...

Birgün ağlaya ağlaya sordum neden hep annen neden beni eziyorsun dediğimde ben arasam 50 tane eş bulurum anne bulamam annem benim herşeyim dediğinde çok üzülmüştüm ben kendi annemi babamı onun için bırakıp gelmiştim aklıma kendi ailem geldi çok pişmandım evlendiğimden böyle bir eşim olduğundan dolayı artık kaderimi çekmem lazımdı sanırım annemi,babamı sevdiğim bir çocuk için terk etmemin karşılığında hayat bana bir ders veriyordu adeta karnımda bebeğimle öylece kaldım ortada beni savunan sahip çıkan ne bir annem ne bir babam vardı artık yanımda üstelik onları terk etmeme sebep olan eşimde annem ,babam diye yırtınıyordu ne yapacağımı bilemiyordum boşanmak bana göre zayıflıktı ben kendimi bir erkeğe kullandırtmak onun deneme tahtası olmak için evlenmedim ki tekrar aynamın karşısına geçtim ağladım kendimle dertleştim hep kendime şöyle teselli verdim kayınvalidem ölümsüz değil bir gün ölecek ve bana yaptıklarının cezasını çekecek buna inanarak ve karnımdaki bebeğe sığınarak bütün gücümü topladım bu kadına karşı savaşı kazanmam gerek ölümsüz değil birgün ölecek elbet o gün ben eşimle mutlu olacağım hayali kuruyorum sadece ...

Bebeğim karnımda 4 aylık olmuştu artık cinsiyetini öğrenme zamanı gelmişti kendi yaşadığım hayattan pay biçerek bir kızım olması düşüncesi aklımdan hiç geçmiyordu kız olmasını asla istemiyordum ne kadar iyi olursa olsun kızların kaderi bana göre hep kötü yazılıyordu ömrü boyunca hep rahat olan erkeklerdi ben oğlum olmasını istiyordum kayınvalidem gibi değildim onun aksine bir gelinim olursa bağrıma basacağım gerekirse kendi oğlumu gelinim için karşıma alırdım böyle bir anneydim ben Kayımvalidem benim kız çocuğu istemediğimi duyduğu için fesat bir kadın ya başladı ne biliyorsun oğlun olacağını kızın olacak bak görürsün sen istemiyorsun ama kızın olacak diye benimle inatlaşıyor her geçen gün bana yeni trajediler yaratıyordu eşime annesi hakkında birşey söyleyince o benim annem diyor bana şiddet gösteriyordu bu yüzden ona derdimi anlatamıyor için için hergün aynamın karşısında ağlıyordum .....

Ben cinsiyetini baktırmak için gitmemiştim doktora ama oğlum olacağını hissediyordum kalbimin saflığıyla Rabbimin bana istediğimi vereceğinden emindim çünkü amcamın kızları tutturdu abla gel cinsiyetine baktıralım diye özel bir hastahaneye götürdüler beni sedyeye uzandım karnımı açtım ultrason cihazı karnımda gezinirken ben heyecanla doktorun erkek demesini bekliyordum ki o an geldi bir oğlumuz olacak dediği anda gözyaşlarım aktı gözlerimden kuzenlerim ağlamama üzüldüler kızmı olmasını bekliyordun abla dediler ,bir an dedim hayır erkek olacağını biliyordum Rabbime ne kadar teşekkür etsem azdır oğlum olacak ona seviniyorum kayınvalide terörünü bitirdim artık oğlum olacaktı hastahaneden çıktık sevinçle kuzenlerim evlerine döndüler ben ise evime geldim eşime akşam haberi verdim oğlun olacak babası dedim oda çok sevindi tabi oğlum olmasının dertleri daha da büyüteceğinden haberim yoksu fesat kayınvalidem yine görev başında erkek olmasını istediğimi biliyor ve erkek olmasını hazmedemiyor eşimi yine zehirlemeye başlıyordu sürekli kızın olsaydı şöyle olurdu kız çocuğu gibisi yok sürekli kız çocuklarını övmeye başladı eşimin yanında bu kadın beni her geçen gün çıldırtıyordu artık ....

Oğlum karnımda 6 aylık ve biz eşimle planlar yaptık evi temizleyip boyayıp bebeğimiz için hazırlayacağız eşim aldığı boyayı hazırlıyordu ben eşimle şakalaşıyordum kahkaha sesimiz kayınvalideme gitmiş olacakki rahatsız olmuşcasına eşimin boyayacağı odanın camının önüne geldi eşim beni odadan çıkardı kapıyı kapattı annesi yanına gelince bana böyle davranması canımı acıtıyordu o kadının ölmesini çok istiyordum ama malesef hayatın gerçekleri iyiler ölür kötüler kalır daha kimbilir kaç sene canımı yakacak bilmiyorum ben odanın kapısının anahtar deliğinden onları gözetlemeye başladım kayınvalidem sessiz sessiz fısıltı ile konuşuyordu eşim bubarada kapının arkasını boyama bahanesi yapıyordu