ŞANSMI YOKSA KADERMİ

KAYINVALİDEMİN GÖLGESİ

Sonunda okullar açıldı büyük oğlum okula başlamıştı, telefondan oğlunu yöneten kayınvalideme karşı nasıl bir tedbir almam gerekiyordu bunu düşünürken bir olay daha patlak verdi görümcelerden bir tanesi karakter olarak kayınvalideme benziyordu yokluğunda kayınvalidemi aratmıyordu ...Birgün evde otururken birden bire eşim aradı pazardan biber almamı söyledi söylediği gün pazar yoktu hafta sonunu beklemesi gerektiğini söyledim meğer görümcem kış için hazırlık yapıyormuş dolabına pazardan aldığı sebzeleri yerleştirmiş ne yaparsa yapsın herşeyi anlatan bir görümcem vardı kadınlar arasında ne yaptığını öylece anlatıyor eşime tabiki anlattığı kişi eltim ...

Kardeşinin eşini neden anlatıyor anlam veremiyorum eltimle yaptıkları her şeyi anlatıyorlar oysa anlatılması benim gözümde yanlış bir eylem ..

Kayınvalidemden sonra en tahammül edemediğin kim deseler hiç şühesiz dedikoducu görümcem derdim onunda kendine özgü değşik bir tarzı var laf söylendiğinde o lafı öğünlere bölüyordu adeta sabah,öğle,akşam anlatır parça parça kayınvalidemin gölgesinde yaşıyorduk iyi niyet hiçbir zaman bu kadar çok kötüye kullanılmamıştır...

Cennet ve cehennem olmalı gerçekten iyiler ve kötüleri ayırt edebilmeli insanlar iyiler ve kötüler aynı yere gitmemeli hatta bu sadece öldükten sonra değil yaşarkende keşke bir radar olsa kötülere yaklaşınca sinyal veren böylece iyilerle dostluk kurardık sadece kötü niyetini belli etmeden iyi niyetle yaklaşarak samimiyet kurduktan sonra gerçek yüzünü ortaya çıkaran sinsi düşmanlarımız geziyor çevremizde bizi en çok perişan eden sinsi dostlar ....

Eşinizin ailesinden kim sizi mutlu görmeye en çok sevindiğini söylüyorsa bilinki en çok o kişi dayanamıyor mutluluğunuza sizi tepeden tırnağa kıskanıyor ,bir insan sizi mutlu görünce bende mutlu oluyorum cümlesini kurmaz gerçekten mutlu oluyorsa çünkü mutluluk anlatılan birşey değil daha çok yaşanan bir şeydir .....

Güneşli bir günde 3 çocuğumu yanıma alıp ikamet ettiğimiz mahallede biraz dolaşmak istemiştim sadece kayınvalideme denk geleceğim aklımdan geçmemişti caddeye çıktığımda bizim dükkanın önünden geçiyordukki büyük oğlumda bize katılmak istediğini söyledi bisikletini alarak yanımıza geldi dükkanımızın 1 sokak üstünden dolaşmaya başlamıştık iki yöne ayrılan yolda sol taraf kayınpederimin sebze üretimi yaptığı 2 adet serası olan arsaya çıkıyor sağ taraf ise dükkanımızın biraz ilerisine çıkıyordu soldan gitmeye karar verdik yaklaşık 1 kaldırım kadar yukarıdan kayınpederimin arabasını fark ettim seralarda çalışıyor olmalı büyük oğlum önden bisikletle gitti ve bahçe kapısında babannesine yani kayınvalideme denk geldi annen nerede diye sormuş oğluma ,oğlumda arkada diyerek bizi gösterdi bize doğru bakan kayınvalidem seraların bulunduğu bahçenin açık olan kapısını kapattı ve bahçeye gitti gördüğüm kadarıyla bahçe kapısı açıktı kayınvalidem kayınpederimi sevdiğimi bilir kendi babam kadar değeri vardır bende hatta bazen derim babam benim babam diye kayınvalidem sitem eder bazen sen bizi hiç sevme hep baban der yaptığı onca kötülüklerden sonra bu şekil konuşabilecek kadar yüzsüz bir insandır kendisi bahçe kapısını kapattığında gözlerim dolu dolu oldu 3 küçüğüm dedesini çok seviyordu kayınvalidemle inatlaşıp kapıyı açıp bahçeye girseydim ne hakaretler edecek oğluna kimbilir beni ne diye anlatacaktı düşüncesi geldi aklıma girmedim önünden geçerek yürüdük çocuklarımla aşağıya doğru hüzün kapladı içimi benimle derdi yoktu sadece ikizlerim olmasını kıskanıyordu erkek çocuklarım olduğu halde kız çocuk daha iyi diye sürekli eşimin aklına giriyordu eşimi bizden soğutmaya çalışıyordu bu çabalarıda karşılıksız kalmıyor eşim annesine ayak uydurup beni ezip geçiyordu tek düşüncem sadece çocuklarımı büyütmek delikanlı çağlarına getirmek ondan sonra görülecek bir hesabımız vardı kayınvalidemle ..

Kayınvalidem benim çocuklarım büyüdükçe kendisinin yaşlanacağını düşünebilecek kadar yetenekli olabilseydi bize ,bana değil kötü davranmak el üstünde tutardı bizş bazen eşime söylüyorum annen rahatsızlanınca oturup sen bakacaksın kesinlikle ben bakmayacağım baban rahatsızlanırsa ben bakarım ama senin annene asla ben bakmayacağım eşim bu sözler karşısında öfkeleniyordu hani biraz daha ilerletirsem sözlerimi kalkıp bana vuracak gibi görünüyordu bu sebepten sözlerimi kesiyor daha da söyleyeceklerim varken susmam gerekiyordu öylede yaptım çocuklarımın huzursuz olmasını istemiyorum ...Onlar büyüklerin her dediğini duymamalı çocuk dünyasında mutlu yaşamak vardı fakat bir zamanların çocukları büyüdüğünde artık malesef çocuklaşamıyor yaşadıklarımız bizleri yaşlandırıyordu beden olarak dinç dursakta beynimiz artık hayatı matlaştırmış durumda idi çocukken ufacık bir olaya kahkahalar atardık iğne ucu kadar şeyler bizleri mutlu etmeye yeterdi büyüdükçe ve bilinçlendikçe o iğne ucu kadar dediğimiz olaylar hakimiyeti öfkeye bırakırdı öfkenin bizleri esir alması sonucu hayatımızda kötü gelişmeler olur hatta sonuçları ağır bir bedel ödetebilir çocukların yanında yapılan her tartışma onların bilinç altındaki öfke sistemine yerleşir anne ve babayı bir süre sonra fiziken taklit etmeye başlarlar anne çocuk tartışmada kimden daha çok sevgi görüyorsa onu tutar genelde ona zarar gelmesinden korkar ve daima onu haklı bulur onu kaybetmekten korkar ....

Büyük oğluma babasıyla ayrılmak üzere olduğumdan bahsetmiştim bir ara kayınvalidemin çok üzerime gelmesi beni yıldırmış pes etme konumuna getirmişti tek çare eşimi terk etmek gibi görünüyordu maddi gücü yerinde olan babası oğlumun hiçbir isteğini geri çevirmiyor mükemmel bir baba zeminine yerleşiyordu oğluma ayrılacağımızı söylediğimde başını öne doğru eğdi ve gözlerinden yaşlar süzüldü kıyamadım ve sordum üzülme sebebini öğrenebilirmiyim benim babanla ve ailesiyle yaşadıklarımı biliyorsun peki neden bu gözyaşları dediğimde gözyaşları daha da çoğaldı ve konuşmaya başladı SİZ BOŞANDIKTAN SONRA BABAMLA KALSAM PARA VAR SEVGİ YOK,ANNEMLE KALSAM SEVGİ VAR PARA YOK , demesi beni yerle bir etti onun geleceğini düşündüm bir ömür nafaka peşinde koşamazdım elbet boşandıktan sonra çalışsam onun nerede ne halde ve bana ihtiyacı olup olmadığını göremeyeceğim derin düşünceler aldı beni gecenin karanlığında eşim geldikten bir süre sonra uyumaya gittiğinde ben balkona çıkmıştım çaresizlik içinde gökyüzüne bakıp bana sahip çıkacakmısın dedim koca bir ışık belirdi 1 yıldız parladı gökyüzünde hepsi sönükken yıldızların biri birden parlamaya başladı anladım ne demek istediğini yüce yaratıcı bana dayan diyordu adeta ben yanındayım diyordu sanki gözyaşlarımı sildim toparlandım kendimi yeniledim adeta hiç kimseyi dinlemeyeceğim eşime daha güçlü görünecektim bundan sonra beni değil ezmek yapılanlar karşısında ben onu daha çok ezecektim doğru kararı verdikten sonra kendimlede barıştım pes etmek düşmanı sevindirir sizi perişan eder eğer bir yerde düşmanınız var ise ona olduğundan daha zayıf görünün belli bir yerden sonra sizi kendine rakip olarak görmekten vazgeçecektir düşmanınıza güçlü görünürseniz sizin zayıf yönlerinizi bulana kadar sizinle uğraşmaya devam eder zayıf görürse yardıma ihtiyacınız olduğu için sizi aciz görüp peşinizi bırakacaktır kayınvalideme hep aciz gösterecektim bundan sonra kendimi ilk işim ona kendimi anlatıp ev halimi anlatıp acındırmaktı böylelikle bana rakip olmak yerine merhamet edecekti planlarım düzgün bir şekilde işliyordu hem eşime hemde annesine aciz yardıma ihtiyacı olan birisi olarak görünmeye başladım huzurum yerine gelmişti sanırım kayınvalidemin sesi çıkmıyordu ve hergün 1 poşet yiyecek gönderiyordu