สองวันต่อมาเวทมนต์ได้รับอนุญาตให้ออกจากโรงพยาบาลได้เพราะการผ่าตัดที่ผ่านมาร่างกายเขาค่อนข้างตอบสนองได้ดี อีกอย่างมันเป็นเพียงแค่การรักษาดวงตาจึงไม่อันตรายมากนัก
“อยากได้อะไรมั้ยคะ หนูเห็นคุณนั่งแบบนี้มาสักพักแล้ว”
“อยากได้เธอ ทำให้หน่อยได้หรือเปล่า ปวดแขนมั้ย?” วันนี้ชายหนุ่มคงทนไม่ไหวจริง ๆ ถึงยอมเอ่ยปากด้วยตัวเอง เพราะคืนนั้นที่โรงพยาบาล แม้ว่าบลูเบลล์จะยืนยันให้ทำให้แต่เวทมนต์ก็ยังไม่ทำเพราะเขาเห็นว่าที่นั่งมันเป็นที่ที่ไม่เหมาะสม ตัวเขาน่ะไม่เท่าไหร่ ที่ไหนก็ได้ถ้าเป็นเธอ เพียงแต่กลัวเจ้าตัวจะอายมากกว่่า
“รอก่อนได้มั้ยคะ หนูขอพับผ้าก่อน จะเสร็จแล้ว”
“งั้นไปเตรียมน้ำ เดี๋ยวฉันอาบน้ำรอ” เธอไม่รู้เลยว่าตอนนี้ชายหนุ่มต้องการเธอแค่ไหน เวทมนต์เองก็เพิ่งรู้ว่าร่างกายเธอมีอิทธิพลต่อเขา แต่พยายามจะคิดอีกแง่ คนเคยได้เมื่อไม่ได้ก็ต้องอยากเป็นเรื่องธรรมดา
“คุณไม่พอใจหนูหรือเปล่าคะ?”
“ฉันจะไ
