การผ่าตัดผ่านไปด้วยดี กว่าสี่ชั่วโมงที่บุคคลากรทางการแพทย์ทำงานกันอย่างหนัก เปลวได้เดินไปขอบคุณพวกเขาด้วยตัวเองและถามถึงอาการต่าง ๆ ของลูกชาย ส่วนบีเกลก็นั่งคุยอยู่กับบลูเบลล์ในห้องที่เปลวยังคงหลับสนิทจากยานอนหลับ
“หนูบลลูเบลล์ แม่มีเรื่องอยากจะคุยด้วย”
“เรื่องคุณเวทมนต์ใช่มั้ยคะ?” เธอไม่ต้องเดาก็รู้ และเธอรู้ดีเลยว่าจะคุยอะไร
“หนู…”
“คุณบีเกลไม่ต้องห่วงนะคะ ที่หนูตกลงมาอยู่ต้องนี้เพราะหนูต้องการตอบแทนที่พวกคุณเลี้ยงหนูอย่างดีมาตลอด หนูไม่เคยหวังอะไรมากกว่า หนูทำด้วยความเต็มใจค่ะ” เธอเลือกจะพูดออกมาเพื่อไม่ให้ผู้มีพระคุณกับเธอต้องลำบากใจ
“แล้วความรู้สึกของหนูล่ะลูก?”
“หนูเคยคุยกับคุณเขาเรื่องนี้ไปแล้ว หนูจะจัดการความรู้สึกของตัวเองคุณบีเกลไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ ระหว่างที่ยังต้องปิดตาต่ออีกเดือน หนูขอเป็นคนดูแลพี่เขาได้มั้ยคะ?” เธอยิ้มบางๆ และหวังว่าจะได้รับโอกาสนั้น
“แน่นอนอยู่แล้วลูก
