Present
1447 Words
nagising ako the next morning na sobrang sakit ng ulo. i didn't had my dinner yesterday at tanghali na nga ako nagising ngayon. sobrang haba nung panaginip ko na parang nagflashback sa utak ko lahat ng memories that i had with him. had past tense. tapos na. move on pag may time.
tumayo agad ako at naglakad ng dahan dahan papunta sa banyo para maligo pero umiikot ang paningin ko. tumapat ako sa shower at yung malamig na tubig na nanggagaling sa dutsa ang nakapagpagising sakin. matagal tagal din ako sa tapat ng shower nung naisipan kong lumabas na. nagdesisyon akong mag jogging sa labas para tuluyang mabuhay ang dugo ko.
i wore a racerback sando and a running shorts. sinuot ko din yung airmax kong color blue saka ako lumabas ng kwarto. naabutan ko pa sa may dining area sila Pam at lola Aura na nagaalmusal. lumapit ako sa kanila at humalik sa pisngi ni lola Aura.
"good morning lola Aura." masayang bati ko sa kanya.
"yuck! Rhoanne! youre so gross." maarteng sabi ni Pam. sinubo ko kase yung hotdog na nasa may tinidor na hawak niya eh
"eeww Pam, why so arte?!" ginaya ko yung tono niya kanina. naasar ata siya kaya inirapan nalang niya ako.
"maupo ka nalang diyan Rhoanne ng makakain ka na." umupo agad ako sa tabi ni Pam, kumuha ng isang hotdog, nagslice ng kapiraso saka ko iniunday yun sa bibig ni Pam na agad niya namang tinanggap.
"apo, naikwento nga pala ni Pam na nagdedesign ka din ng mga gowns, bakit hindi nalang din ikaw yung gumawa ng mga gowns na gagamitin sa kasal?" tinignan ko ng masama si Pam na parang walaaang naririnig at nagpatuloy lang din sa pagkain.
"pero lola Aura, hindi ko ho dala yung mga samples ko." there's no way i'm gonna make her gown! ano ako? suicide na nga yung pagtanggap ng trabahong to, pati ba naman yun?! gusto ba nilang babuyin ko yung gown niya?
at para namang may bumbilyang umilaw sa utak ko ng dahil dun. bwahahaha evil plan :D
"don't worry ate, i got that covered. pinasunod ko dito si Patricia saka si Lemuel. they should be here before dinner." nakangiting sabi niya. oh great! sino ng tao sa shop ngayon?
"saka ngayon ding gabi darating si Darlyn. maganda yan para makapag usap na kayo about the wedding preparations." can this day get any better?
"i thought bukas pa?" kunot noo kong sabi.
"you know your cousin, she's very unpredictable." yeah she is.. sa sobrang unpredictable niya, hindi ko namalayang nakuha niya na pala yung kaisa isang taong minahal ko higit sa pagmamahal ko kila nanay.
tumayo ako at nagpaalam na lalabas lang. nawalan ako ng gana upon hearing her name. i despise her to death. hindi ko na majustify yung sarili kong motto na kahit gaano pa kasama sayo ang kapamilya mo.. they're still your family. "blood is thicker than water." i always end up hating her.
nag umpisa na akong tumakbo with my profound thoughts. hanggang hindi ko na namalayan kung saan ako nakarating.
'andito na naman ako.. why do i always end up in this place?' nataman akong nakadungaw sa may tulay. sa tulay na ipinangako niyang hanggat nandun yung sinulat niya, mahal niya parin ako. maniniwala pa ba ako dun kung nasa harapan ko na nga at ipinamumukha na sakin ng tadhana na hindi niya ako mahal?
gusto kong bumaba.. nate tempt akong tignan kung nandun pa nga pero mas nananaig yung takot na nararamdaman ko. what you don't know won't hurt you. tama tama!
umalis na ako sa lugar na yun at saka tumakbo nalang ulit. pasaway yung mga paa ko. parang may sariling utak at alam na alam nila kung saan pupunta. kasalukuyan akong nakatayo sa harapan ng bahay ni ARLAN THE GREAT. great! now what? do you want me to pay a visit huh?!
nababaliw na ako. kinakausap ko na yung bahay eh.
umiiling iling akong nagsimula ng tumakbo nung biglang may tumawag sakin.
"RHOANNE!!" lumingon lingon ako sa paligid. "rhoanne ikaw nga!" tumakbo palapit sakin yung may ari nung boses. saglit kumunot yung noo ko saka ngumiti ng maluwag nung nakilala ko kung sino siya.
"NANAY MINDA!!!" tumakbo ako palapit sa kanya saka agad yumakap sa kanya. "namiss kita nay!"
"kuh.. namiss din kita anak,, ang tagal mong hindi nadalaw rito ah.."
"medyo busy ho kase ako sa trabaho eh.. kamusta na ho kayo? bongga na ng kubo ah." nakangiting tanong ko sa kanya.
"nasa loob pa yung kubo. ayaw ipagiba ni Arlan eh.." may gusto pa ata siyang sabihin per pinili nalang niyang tumahimik. "halika muna anak, pasok ka ng makapag usap pa tayo ng matagal. madami kang iku kwento sakin.. ipagluluto kita ng paborito mong tocilog." hinatak niya yung kamay ko papasok ng bahay nila, ayoko nga sanang pumasok pero nahihiya naman ako kay nanay minda, mukhang namiss niya talaga ako.
"tamang tama, mabuti na lang at nakapamili ako sa bayan ng maaga." sabi nita. iniwan niya ako sa may sala at nagpunta siya sa may kusina.
nagkaroon ako ng pagkakataong ilibot yung mata ko sa kabuuan ng bahay. kulay cream lang yung pintura ng pader, may flatscreen t.v sa may sala, may piano sa kabilang gilid. i know nanay minda loves playing instruments. noon lagi niyang hinihiram yung gitara ko. may gitara ako noh! kahit hinndi ko alam kung pano gamitin.
may mga picture frames din dun sa ibabaw ng piano, lumapit ako dun at pinagmasdan yun. may picture nung bata pa siya st kasama niya niya ang nanay at tatay niya. nasa picnic ata sila nun. yung isang picture naman nung nanumpa siya bilang governor ng Sta. Catalina, yung isa picture ng nanay at tatay niya, yung isa picture nilang dalawa ni Darlyn.
'kung hindi ako bitter masasabi kong perfect couple sila pero since may pagka bitter ako sa kanya.. mas bagay parin kame.' bwahahah! oh s**t! para akong kontrabida dito.
"gusto mo ng juice anak?" napalingon ako kay nanay minda, kanina pa kaya siya diyan?
"okay lang po nay." tumingin ulit ako sa mga pictures. andun sa medyo dulo yung picture naming dalawa. stolen shot ata yun. i wasnt looking at him pero siya, nakatingin at nakangiti sakin. naalala ko na kung kelan yun kinunan. my seventeenth birthday sa manila.
"ibang iba yung ngiti niya noon kumpara ngayon noh?" tumabi na sakin si nanay minda kaya ihinilig ko sa balikat niya yun ulo ko.
"gwapo parin naman po si n***o nay eh." napansin ko din yung pagkakaiba nung ngiti niya noon at ngayon, wala ng spark sa mga mata niya. natawa naman siya sa sinabi ko
"medyo pumusyaw na nga siya eh. alam mo na, may aircon kase sa kabisera."
"hahahahah.." natawa naman ako sa banat niya.
"nagkita na ba kayo anak?" inangat ko yung ulo ko para magtanong sa kanya. nung nakumpirma ko kung ano yung sinasabi niya ay tuango nalang ako.
"kahapon nay, pinuntahan ko siya sa kabisera."
"alam mo na ba yung..." hindi niya maitulaoy yung sasabihin niya
"yung kasal nila ni Darlyn? guess what nay, ako ho ang mag aasikaso nung kasal nila." nanlaki yung mata ni nanay minda sa sinabi ko. hindi naman kase talaga kapani paniwala diba?
"okay ka lang anak?"
bumuntong hininga ako. "i'd be lying if i say yes nay.." pilit na ngiti ang ibinigay ko sa kanya.
"kung ako ang papipiliin ikaw ang pipiliin ko." hinawakan niya yung kamay ko saka pinisil.
" hayaan mo na nay, desisyon niya yun eh.. gusto mo nay, tayong dalawa nalang?" kinurot niya ako sa singit.
"aray! nanay naman eh!"
ikaw talagang bata ka.. pilya ka parin."
"mana po ako sa inyo eh." niyakap ko nalng ulit siya.
nagkwentuhan pa kami hanggang sa gumabi na.. ipinakita niya din sakin yung kabuuan ng kubo. andun pa rin ung mga naiwan kong gamit. pati yung papag hindi inalis dun.
napapikit ako nung maalala ko yung malagim na nagyari sa papag na yun.
his kisses, his touch, the way he told me that he love, the way he hold me. napakagat nalang ako nung labi dahil sa naisip ko.
"anak okay ka lang?"
patay nahuli ako ni nanay na nakapikit! baka mamaya kung anong iniisip niya.
pakiramdam ko tuloy nag init yung pisngi ko.
"a-ahh eh-hh hehehe wala po.. uhmm nay, kelangan ko ng umuwi.. may darating akong mga bisita, isa pa ngayon ang dating ni Darlyn pag uusapan pa namin yung tungkol sa kasal niya."
shet! nakakahiya naman..
lumapit siya sakin saka niyakap ulit. "nandito lang ako anak ha, pag kelangan mo ng kausap, makikinig lang ako.
tipid na ngiti lang ang isinagot ko sa kanya bago ako tuluyang umalis. tinakbo ko ulit yung kalsada pauwi.
- Writer
