บทที่ 1.3
ฮูหยินหก
เจ็ดวันหลังจากเจรจาครั้งนั้น จูเพ่ยหลินก็ได้รับการใส่ใจจากคนรอบข้างมากขึ้น เสื้อผ้าอาภรณ์ตลอดจนของกินของใช้ล้วนสมฐานะคุณหนูสี่ของตระกูลจู ทำให้อดนึกสะท้อนถึงมารดานางไม่ได้ หากอีกฝ่ายไม่ด่วนจากไปเมื่อสองปีก่อนเวลานี้มารดาผู้แสนดีของนางคงมีความสุขไม่น้อยทีเดียว
"คุณหนูสี่เจ้าคะ นายท่านเรียกหาเจ้าค่ะ"
"เช่นนั้นเจ้าช่วยนำสมุดบัญชีกองนั้นไปไว้ที่ห้องหนังสือท่านพ่อด้วย"
"เจ้าค่ะ"
จูเพ่ยหลินวางสมุดบัญชีในมือลงบิดตัวไปมาอย่างอ่อนล้า นับจากเกิดเรื่องบิดาก็รู้ถึงความสามารถในการตรวจบัญชีและคิดคำนวณของนางจึงมอบสมุดบัญชีให้นางหนึ่งหีบใหญ่ เพื่อให้นางช่วยตรวจทานรายรับรายจ่ายของร้านค้าในตระกูล มือเรียวหยิบเสื้อคลุมตัวนอกขึ้นสวมก่อนไปที่ห้องโถงรับรองตามคำเรียกหาของบิดา ภาพบุรุษที่ตีหน้าบึ้งตึงนั่งอยู่ในห้องรับรองไม่ได้ทำให้นางตกใจสักนิดออกจะแปลกใจที่เขามาช้ากว่าที่คิด
"คารวะนายท่านจิ้ง"
จิ้งเจิ้งหลี่ หันมามองสตรีน้อยผู้ก้าวเข้ามาในห้องโถงรับรองแล้วขบกรามแน่น ทั้งที่เป็นเพียงสตรีรูปร่างบอบบางราวกับลูกสุนัขตัวน้อยผู้หนึ่งเท่านั้น ทว่ากลับแฝงความเจ้าเล่ห์เอาไว้ในแววตากลมใสได้อย่างแนบเนียนจนแม้แต่พยัคฆ์ร้ายเช่นเขาก็ยังพลาดพลั้งหลงกลจิ้งจอกน้อยจอมเจ้าเล่ห์ คือคำนิยายที่เขาใช้กับสตรีผู้นี้
"นายท่านจู ข้าจะขอยกเลิกสัญญา"
จูลู่จื่อได้ยินคำพูดของจิ้งเจิ้งหลี่ ก็ตัวเย็นเหงื่อตกขึ้นมาในทันที ด้วยเงินที่ได้มาจากการทำสัญญาครั้งก่อนเขาเอาไปลงทุนกับกิจการของตระกูลจนหมดแล้ว เวลานี้อีกฝ่ายต้องการยกเลิกสัญญาเขาจะเอาที่ไหนมาคืนคนตรงหน้ากัน
"เรื่องนี้... นะ... นายท่านจิ้ง ท่านช่วย..."
"หากนายท่านจิ้งจะยกเลิกสัญญาบิดาของข้าย่อมยินดียิ่งนัก"
ยินดี ทั้งที่เขากำลังจะยกเลิกสัญญาจิ้งจอกน้อยผู้นี้ยังเอ่ยคำว่ายินดีได้อย่างไม่สะทกสะท้าน หรือนางจะมีแผนการเจ้าเล่ห์อันใดอีก จิ้งเจิ้งหลี่ขบกรามแน่น จ้องสตรีตรงหน้าไม่วางตา
"ในเมื่อคุณหนูสี่เอ่ยเช่นนี้ ดังนั้นเงินของข้า..."
"หากแต่ท่านคงไม่ลืมข้อตกลงระหว่างเรา"
ข้อตกลงระหว่างเรา จิ้งเจิ้งหลี่ได้ยินคำนี้ในใจก็เกิดความหวาดหวั่นขึ้นมา นี่เขากำลังพลาดบางสิ่งบางอย่างอีกแล้วใช่หรือไม่
"ในสัญญาระบุชัดเจนท่านพ่อจะค*****นให้ท่านอย่างเร็วที่สุดภายในหนึ่งปี แต่ไม่มีข้อใดบอกว่าจะต้องคืนให้ท่านทันทีที่ท่านมาขอยกเลิกสัญญา"
จิ้งเจิ้งหลี่ได้ยินนางยกคำในสัญญามาเล่นลิ้นก็ขบกราม กำหมัดแน่น จ้องมองนางราวกับจะสังหารให้ตายภายในพริบตา
นางจิ้งจอกน้อย เห็นทีคราวนี้เขาคงต้องใช้ไม้แข็งเสียแล้ว
"เช่นนั้นข้าก็จะขอทวงคำสัญญาจากท่านเช่นกัน นายท่านจู"
จูเพ่ยหลินขมวดคิ้วแน่น บิดานางไปตกลงอะไรกับชายตรงหน้าไว้กัน มีสิ่งใดนอกเหนือจากในสัญญาที่นางไม่รู้อย่างนั้นหรือ ริมฝีปากบางราวสตรียกยิ้มเมื่อเห็นใบหน้าฉงนของสตรีเจ้าเล่ห์
หึ! นางคงไม่รู้ใช่หรือไม่ว่าบิดาของนางได้ทำข้อตกลงอะไรไว้กับเขา เช่นนั้นเขาจะช่วยเฉลยเอง
"ข้าจะแต่งบุตรีของท่านเป็นฺฮูหยินหก"
คำบอกกล่าวของจิ้งเจิ้งหลี่ ทำเอาใบหน้าของจูเพ่ยหลินซีดเซียวลงในทันที นี่เขาคงไม่คิดแก้เผ็ดนางด้วยการ…
"อีกเจ็ดวันเกี้ยวเจ้าสาวจะมารับคุณหนูสี่จูเพ่ยหลินเข้าตระกูลจิ้ง เป็นฮูหยินหกของข้าจิ้งเจิ้งหลี่ คุณหนูสี่โปรดเตรียมตัวด้วย"
ต่ำช้าที่สุด จิ้งเจิ้งหลี่ บุรุษไร้ยางอาย ใช้สติปัญญาเล่นเล่ห์สู้นางไม่ได้ก็คิดใช้กำลังบังคับข่มเหงกัน มือบางกำแน่นจนข้อขึ้นซีดขาว ก่อนที่ใบหน้าเรียวจะกลับคืนสภาพเดิม ริมฝีปากสีชาดคลี่ยิ้มอ่อนโยนก่อนก้มศีรษะเล็กน้อย
จิ้งเจิ้งหลี่ขมวดคิ้วหนา ท่าทางเช่นนี้นางจิ้งจอกน้อยจะมาไม้ไหนอีก
"ข้ายินดียิ่งนักที่จะได้เป็นฮูหยินลำดับที่หกของนายท่านจิ้ง หากแต่วาสนาข้าจูเพ่ยหลินช่างน้อยนัก เวลานี้พี่สาวทั้งสองยังไม่ได้ออกเรือน ข้าผู้เป็นน้องสาวจะชิงตัดหน้าแต่งออกไปก่อนได้อย่างไรกัน"
จิ้งเจิ้งหลี่ยกยิ้มเย้ยหยัน จิ้งจอกไม่ทิ้งชาติ เจ้าเล่ห์หลบหลีกเก่งกาจยิ่งนัก ทว่าพยัคฆ์เช่นเขาเมื่อหมายตาเหยื่อแล้วย่อมไม่ปล่อยไปโดยง่าย
"ปฏิเสธเกี้ยวเจ้าสาวของข้า ตระกูลจูดูถูกตระกลูจิ้งถึงเพียงนี้ ข้าอยากรู้นักว่าภายหน้ากิจการตระกูลจูจะอยู่อย่างไร"
จูเพ่ยหลินได้ยินคำขู่ของบุรุษหน้าหนาก็ขบกรามแน่น หันกลับมาสบตาบิดาด้วยสายตาคาดคั้น จูลู่จื่อเหงื่อตกจนแผ่นหลังชุ่มไปหมด บุตรีผู้เรียบร้อยอ่อนหวานของเขาเหตุใดจึงมีรังสีน่ากลัวเช่นนี้
"หละ... หลินเอ๋อร์ช่วยพ่อสักครั้งนะลูก"
แม้จะยากเอ่ยปาก แต่อิทธิพลของตระกูลจิ้งก็ไม่ใช่สิ่งที่ผู้ใดจะท้าทายได้ จูลู่จื่อจึงทำได้เพียงเอ่ยปากขอร้องบุตรีด้วยสายตาเว้าวอน จูเพ่ยหลินได้ยินการตัดสินใจของบิดาใบหน้าก็ชาวาบ แม้บนใบหน้าจะยังคงวางท่าเรียบเฉย แต่ในใจกลับไม่อาจสงบลงได้ ตวัดสายตามองแววตาคมเย้ยหยันของจิ้งเจิ้งหลี่
จิ้งเจิ้งหลี่ยกคิ้ว ยิ้มกว้างอย่างผู้ชนะ อยากรู้นักว่านางจิ้งจอกน้อยตัวนี้จะทำเช่นไร เมื่อต้องตกเป็นฮูหยินลำดับที่หกของเขา
จิ้งเจิ้งหลี่ บุรุษหน้าหนา เช่นนั้นภายหน้าก็อย่าหวังว่าจวนตระกูลจิ้งของเจ้าจะสงบสุขเลย
………………………..………………………..