เมื่อรู้ว่าฝืนอยู่ต่อไม่ไหวถึงได้บอกฝันดีเขาไปและเดินกลับเข้าห้องเพื่อนอนพักผ่อน พี่ลีอาห์ยังคงมีน้ำเสียงสดใสอยู่แสดงว่าคงเป็นคนที่นอนดึกมากพอสมควร เขาบอกฝันดีแต่ยังไม่วางสายนั่นเลยทำให้ต้องกดวางเอง
จะค้างสายเหมือนเด็กๆทำงั้นเหรอ?
บ้ารึเปล่า!
เวลาผ่านไปอย่างช้าๆแต่กลับเต็มไปด้วยความสุข คล้ายว่าส่วนที่ขาดหายกำลังได้รับการเติมเต็มอีกครั้ง ทุกวันจะมีข้อความน่ารักส่งมาถามไถ่เสมอ บางวันก็มาเล่นกับซาบะที่สวนสาธารณะแล้วชวนพูดคุย ชวนเดินเล่น และชวนถ่ายรูปเล่น ทุกเย็นก็จะมีคนมาคอยทำอาหารแล้วอยู่กินจากนั้นก็ช่วยเก็บ หรือบางครั้งเราก็ออกไปกินข้างนอกด้วยกัน
เวลาว่างส่วนใหญ่ของเธอใช้ไปกับงานอดิเรกอย่างทำเครื่องหอมต่างๆแบบที่เคยได้ลองทำให้วัยเด็ก โดยใช้ดอกไม้หายากเป็นส่วนผสมหลักและเตรียมตัววางขายในอนาคตอันใกล้นี้ เธอยังไม่ได้บอกเล่าเรื่องนี้กับใครเพราะของยังออกมาไม่ดีพอ แต่ถึงอย่างนั้นก็ใช้เองเสม
