NEXT FRIEND เพื่อนข้างห้อง

NEXT FRIEND01:หวงเพื่อน

NEXT FRIEND 01

******************************

“มึงยุ่งอะไรกับคนของกู”

พิราบโผล่มาจากไหนไม่รู้เดินตรงเข้ามากระชากคอเสื้อผู้ชายที่เพิ่งเดินมาขอเบอร์ฉัน

ใบหน้าของเขาดูเกรี้ยวโกรธไม่พอใจมากที่มีคนเข้าหาฉันแบบนี้ อาการหึงโหดหวงโหดของเขามันน่ากลัวมากเลยนะ เขาทำเหมือนว่าฉันเป็นเมียเขาแล้วอย่างนั้นแหละ ทั้งที่เราเป็นแค่เพื่อนข้างห้องเท่านั้น

การกระทำรุนแรงและคำพูดที่ทำให้คนอื่นเข้าใจผิดแบบนี้ไม่ใช่ครั้งแรกหรอกนะที่เขาทำ เพราะเขาทำจนนับครั้งไม่ถ้วนแล้วล่ะ

ถ้าเป็นเมื่อก่อนฉันก็คงตกใจที่เขาทำแบบนี้ แต่ตอนนี้มันชินไปแล้วน่ะ เพราะเขาให้เหตุผลที่ว่าผู้ชายที่เข้ามาจีบฉันไม่ดีสักคน

ถ้าจะให้ดีก็คือคบกับเขาดีกว่า อืม มันเป็นคำพูดของการที่พูดเข้าข้างตัวเองของเขาไง

ก็รู้นะว่าเขาจีบฉันอยู่แต่มันก็ไม่ต้องทำถึงขนาดนี้ก็ได้มั้ยอ่ะ เขาไม่คิดจะให้ฉันมีเพื่อนเป็นผู้ชายนอกจากเขาเลยหรือไง

เอาจริงป่ะคือตอนนี้ฉันไม่มีเพื่อนผู้ชายสักคนเลย เพราะเขาไม่ยอมให้ฉันได้คบกับฉันใครนอกจากเขา

พิราบเงื้อหมัดขึ้นกำลังจะชกเข้าที่หน้าผู้ชายคนนั้นทำให้ฉันรีบเข้าไปห้ามเอาไว้ไม่อย่างนั้นเรื่องไม่จบง่ายๆ แน่ก็นี่มันมหาลัย

พิราบหันมามองหน้าฉันแล้วปล่อยคอเสื้อผู้ชายคนนั้นก่อนจะชี้หน้าคาดโทษเอาไว้อย่างดุๆ ว่าอย่าได้มายุ่งกับฉันอีก เพราะฉันคิอคนของเขา

“พิราบพอแล้ว นายกำลังทำให้ฉันเดือดร้อนรู้หรือเปล่า”

“ผู้หญิงคนนี้ของกู อย่าเสือกมายุ่ง”

พิราบหันไปด่าผู้ชายที่มาขอเบอร์ฉัน นับวันขาก็ยิ่งเยอะกับฉันมากกว่าเดิมทั้งที่เขาเป็นแค่เพื่อนกันเท่านั้น

ไม่ใช่ว่าฉันไม่ต่อว่าเรื่องที่เขาทำแบบนี้นะ ฉันพูดแล้วแต่เขาก็ไม่ฟังไง เขาบอกแค่ว่าฉันต้องเป็นของเขาเท่านั้น

“ไม่งั้นมึงเจอกูแน่ไอ้สัส”

“มึงก็แค่เพื่อนป่ะไอ้พิราบ ไม่ใช่ผัวต้องตาสักหน่อย”

พิราบหน้าโกรธจัดเขากำมือตัวเองแน่นมากกำลังจะตรงเข้าไปหาเรื่องคนตรงหน้าที่พูดจาหาเรื่องเขา

แต่ฉันก็ห้ามเอาไว้ซะก่อนแล้วบอกให้เขาคนนั้นไปได้แล้ว ไม่รู้หรือไงว่าพิราบเขาเป็นนักมวยนะ

ตอนเด็กๆ เขาโดนรังแกบ่อยๆ พ่อของเขาก็เลยส่งเขาไปเรียนมวย เขาก็เลยกล้าที่จะมีเรื่องกับทุกคนแบบนี้ไง

พอผู้ชายคนนั้นไปแล้วพิราบก็สะบัดมือตัวเองออกจากมือฉันแล้วหันมาต้องหน้าฉันอย่างคาดโทษว่าที่ผู้ชายคนนั้นกล้าหยามหน้าเขาต้นเหตุมันเกิดจากฉันที่ไม่ยอมตกลงเป็นแฟนกับเขาสักที ให้เขาได้แค่สถานะเพื่อนข้างห้องเท่านั้น

“เพราะเธอเลยเว้ยต้องตาที่ทำให้ผู้ชายพวกนั้นมันมาหยามหน้าฉัน”

“นี่ฉันผิดเหรอ?”

“เออ เพราะเธอไม่ยอมคบกับฉันสักทีไง แม่งอ่อยจนแทบจะเอาคxยเสียบกีหลายรอบแล้วยังไม่ยอมคบอีก”

“เพราะนายเป็นแบบนี้ไงฉันก็เลยไม่อยากรักนายอ่ะ”

“อะไร เพราะฉันอะไร แม่งยอมให้ทุกอย่างขนาดนี้ไม่รักได้ไงวะ”

อ้าว แล้วนี้มันเป็นความผิดของฉันเหรอ ไอ้ที่ฉันไม่ตอบตกลงเป็นแฟนกับเขาไม่ใช่เพราะเขามันนิสัยไม่ดีหรือเปล่า

ใครจะอยากคบกับผู้ชายอารมณ์ร้อนหัวรุนแรงอย่างเขาล่ะ อีกอย่างได้ข่าวมาว่าช่วงหลังๆ มานี้เขาก็เที่ยวเล่นกับรุ่นน้องผู้หญิงเหมือนกันนี่ แล้วจะมาโทษว่าเป็นความผิดของฉันได้ยังไง

ถ้าเกิดว่าฉันยอมคบกับเขาแล้วเขาทำตัวไม่ดีล่ะฉันก็ต้องเสียใจมั้ย อย่างเขาน่ะเอาไปแค่สถานะเพื่อนข้างห้องก็ดีแล้ว

นี่ถ้าเลือกได้ก็อยากเลิกคบนะ เพราะเขามันนิสัยไม่ดีชอบมีเรื่องชกต่อยอยู่บ่อยๆ เหมือนอย่างตอนนี้ไงตัวเองหัวร้อนเอง แล้วก็มาโทษว่าเป็นความผิดของฉันที่ไม่ยอมคบกับเขาสักที

ฉันไม่อยากมีเรื่องด้วยก็เลยเลือกที่จะเดินหนีแต่พิราบก็เดินตาม เขาเดินมาขวางทางฉันแล้วจ้องหน้าฉันอย่างหาเรื่อง เห็นแบบนี้ฉันก็เลยใช้นิ้วชี้จิ้มหน้าผากเขาแรงๆ

เชื่อมั้ยว่าฉันเป็นคนเดียวที่กล้าทำแบบนี้ เพราะเขาไม่เคยให้ใครมาชี้หน้าเขาแบบนี้แต่เขายอมให้ฉันทำ

ก็รู้แหละว่าที่เขายอมเพราะเขากำลังทำคะแนนกับฉันอยู่ แต่ฉันไม่ได้คิดอะไรกับเขาไง

คนมันไม่ชอบจะบังคับให้ชอบก็ไม่ได้หรือเปล่า อีกอย่างเราเป็นเพื่อนกันมันก็ดีอยู่แล้วไงทำไมจะต้องอยากได้สถานะอื่นด้วย

“ระวังตัวไว้เหอะต้องตา เป็นเมียฉันเมื่อไหร่ จะจับเxดให้สลบคาคXยเลย”

“ไอ้ทุเรศ”

ฉันผลักอกพิราบอย่างแรงให้เขาออกไปให้พ้นทางฉัน นี่ไม่ใช่ครั้งแรกหรอกนะที่เขาพูดจบหยาบคายกับฉันน่ะ

เขามักจะพูดทุกครั้งที่เขาอารมณ์ไม่ดีหรือกำลังโมโห มันก็เลยทำให้ฉันชินแล้วล่ะกับอารมณ์แปรปรวนของเขา

เพราะถึงเขาจะพูดจาแบบนี้แต่เขาก็ไม่เคยทำร้ายฉันหรือข่มเหงฉันเลยสักครั้ง มันก็เลยทำให้ฉันไว้ใจเขาไงว่าเขาจะไม่ทำอะไรฉันแน่ๆ

พิราบยังคงเดินตามฉันไม่เลิกทำให้ฉันหยุดเดินแล้วหันกลับไปมองเขาก็เห็นว่าเขามองหน้าฉันอยู่ก่อนแล้ว

รู้นะว่าไอ้ที่ตามแบบนี้คืออยากให้ฉันขอโทษเขาที่ทำให้เขาเสียหน้าใช่มั้ย แต่ไม่มีทางหรอกเพราะฉันจะไม่ขอโทษเขาในเมื่อฉันไม่ได้ผิด

คนที่ผิดมันคือเขาที่ใจร้อนจนทำให้ฉันเกือบเดือดร้อน มันหลายครั้งแล้วนะที่เขาใช้แต่อารมณ์แบบนี้

เข้าใจว่าหวงฉันหนักมากแต่เขาก็น่าจะใจเย็นให้มากกว่านี้ ไม่ใช่ไม่พอใจอะไรก็ใช้แต่กำลัง มันทำให้ฉันไม่ชอบการแก้ปัญหาของเขาแบบนี้เลย

รู้หรือเปล่าว่าคนอื่นกำลังเข้าใจผิดคิดว่าเราสองคนกำลังคบกับอยู่ทั้งที่ไม่ใช่เลย

ฉันให้เขาจีบได้นะแต่ไม่ได้แปลว่าให้เขามาทำตัวกร้านโลกแบบนี้ ทำตัวไม่น่าคบมากเลย

นี่ถ้าไม่เห็นแก่อาโฟร์ที่เป็นพ่อของเขานะฉันเลิกคบไปนานแล้ว ที่ฉันรูจักกับพ่อแม่ของพิราบก็เพราะพ่อแม่ฉันเองก็เป็นเพื่อนกับพ่อแม่ของเขา เราก็เลยสนิทกันมาตั้งแต่เด็ก

และไอ้ความนิสัยไม่ดีของเขามันก็เริ่มต้นขึ้นมาตั้งแต่เด็กแล้ว ตอนนั้นเขาแอบชอบเพื่อนผู้หญิงคนหนึ่งแต่ก็โดนเพื่อนผู้ชายรังแกเลยทำให้ไม่กล้าเข้าไปจีบ

นี่ยังมาฟ้องให้ฉันไปหาเรื่องเพื่อนผู้ชายที่รังแกเขาด้วยนะ แต่พอโตขึ้นแล้วก็กลายเป็นคนหัวร้อนบอกว่าไม่อยากเสียของที่ตัวเองรักไปอีกแล้ว เขาก็เลยหวงฉันอย่างที่เห็นไง

นี่ก็งงอยู่เหมือนกันว่าเขารักฉันตั้งแต่เมื่อไหร่ แล้วฉันไปทำให้เขารักตอนไหนด้วย

“นายมันไม่น่าคบมากเลยนะรู้ตัวหรือเปล่า?”

“แล้วไงพูดแบบนี้คือจะเลิกคบงั้น?”

“ถ้าได้ก็อยากจะทำเหมือนกัน”

“เข้าใจคนหวงหน่อยดิ ก็บอกตั้งหลาบรอบแล้วว่าไม่อยากเป็นแค่เพื่อนข้างห้องแต่อยากเป็นผัวห้องเดียวกับเธอ”

นี่ก็ย้ำกันจังเขาพูดแบบนี้เป็นรอบที่ล้านแล้วมั้ง ไอ้ที่บอกว่าไม่อยากเป็นแค่เพื่อนข้างห้องแต่อยากเป็นมากกว่านั้น

แต่ฉันก็ให้เขาไม่ได้หรอกเพราะเขามันนิสัยไม่ดีไง นี่แค่เป็นเพื่อนยังหวงขนาดนี้ลองคิดดูแล้วกันถ้าเป็นแฟนจะหวงขนาดไหน ฉันไม่ถูกเขาล่ามโซ่เอาไว้เลยหรือไง

ฉันไม่สนใจพิราบที่เอาแต่พูดประโยคเดิมอยู่แบบนี้ ฉันเดินเข้ามาในคณะก็เห็นจี๊ดเพื่อนสนิทอีกคนของฉันนั่งรอฉันอยู่

ฉันหมุนตัวกลับไปหาพิราบเพื่อที่จะไล่เขากลับคณะตัวเองได้แล้ว ไม่ต้องตามมาเฝ้าขนาดนี้ก็ได้

แต่พอหมุนตัวกลับไปก็ชนเข้ากับแผงอกกว้างของพิราบอย่างแรง เขาคว้าเอวฉันไว้ได้ทันก่อนที่จะล้มก้นจ้ำเบ้า ทำให้ตอนนี้ตัวฉันถูกพิราบโอบกอดเอาไว้

“ถ้าอยากกอดบอกดีๆ ก็ได้ป่ะ ไม่ต้องมาใช้วิธีแกล้งล้มแล้วให้ฉันรับไว้หรอก แม่งโคตรไม่เนียน”

“ปล่อยเลย”

ฉันปัดมือพิราบออกจากเอวทันทีที่ได้ยินเขาพูดประโยคเมื่อกี้ ถ้าฉันอยากกอดเขานะฉันกระโดดกอดไปแล้วไม่ต้องมาแกล้งทำให้ตัวเองล้มแล้วให้เขาโอบกอดแบบนี้หรอก

เพราะถ้าแกล้งทำไปแล้วเขาไม่คิดจะช่วยตัวเองก็เจ็บตัวฟรีน่ะสิ

ฉันไล่ให้พิราบกลับไปได้แล้วไม่ต้องมาเฝ้าขนาดนี้ แต่เขาก็ไม่ยอมไปเขาบอกว่าจะอยู่ส่งฉันเข้าห้องเรียนก่อนแล้วเขาจะยอมไป

นี่ก็เกินไป เข้าใจว่าไม่อยากให้ใครมายุ่งกับฉันแต่ก็ไม่ต้องทำขนาดนี้ก็ได้

“นี่นายรู้ตัวหรือเปล่าพิราบว่านับวันนายเริ่มทำตัวเหมือนหมาเข้าไปทุกทีแล้วนะ”

“อ่าฮะ”

“ชอบเป็นหมาหรือไง?”

“ยอมเป็นหมาก็ได้ถ้าเจ้าของเป็นเธอ”

พิราบยักไหล่เหมือนไม่ได้สนใจว่าฉันจะด่าเขายังไงขอแค่ได้อยู่ส่งฉันเข้าเรียนก็พอ

ยิ่งเวลาผ่านไปเขาก็เริ่มเยอะกับฉันมากกว่าเดิม จากที่หวงอยู่แล้วก็หวงแรงกว่าเดิม

นี่เขายังไปบอกอาโฟร์กับน้ารันด้วยนะว่าเขาชอบฉันมากอยากได้ฉันเป็นเมียและจะต้องทำให้ได้ด้วย

รู้มั้ยว่าอาโฟร์บอกว่ายังไง อาโฟร์สนับสนุนให้พิราบทำแบบนี้กับฉันด้วยนะ นี่ก็เหนื่อยใจแทนเลย

และที่สำคัญเลยคือแม่ฉันก็เห็นดีเห็นงามไปด้วยที่จะให้พิราบจีบฉัน นี่ทุกคนคงไม่รู้ว่าการจีบของเขาน่ะมันข้ามขั้นแค่ไหน

ตอนอยู่ต่อหน้าผู้ใหญ่ไอ้บ้านี่ก็ทำเหมือนเป็นเด็กดี นี่เรียกตัวเองว่าหนูกับพ่อแม่ด้วยนะ

นี่แหละไอ้โหมดคิตตี้ของเขาใช้ได้เฉพาะกับพ่อแม่เท่านั้น คนอื่นน่ะไม่มีทางได้เห็นโหมดนี้หรอก ขนาดนี้ฉันนานๆ ถึงได้เห็น ส่วนมากจะเห็นแต่โหมดโหดสไตล์พิราบคนเถื่อน

“สนใจรับหมาน่ารักไปเลี้ยงป่ะครับ?”

“น่าลักไปเก็บเอาไว้อย่าปล่อยมาเพ่นพ่านน่ะสิ”