NEXT FRIEND02:อยากเป็นผัวเพื่อน
2364 Words
NEXT FRIEND 02
********************************
“พิราบนี่สงสัยอยากเป็นผัวแกจริงว่ะต้องตา”
พอยอมให้พอราบมาส่งเข้าเรียนเขาถึงยอมกลับไ จี๊ดมันก็เลยหันมาพูดกับฉันทันที
เพราะเขาเห็นการกระทำของพิราบก็รู้แล้วว่าเขาจะต้องชอบฉันมากๆ ไม่ใช่แค่มันหรอกนะที่คิดคนอื่นก็คิดเหมือนกันแหละ
การที่เขามาหวงฉันออกนอกหน้าขนาดนี้เป็นแค่เพื่อนกันก็ไม่ใช่แล้วมั้ย
“ทำไมแกไม่คบกับเขาให้จบๆ ไปเลยล่ะ พิราบก็ดีกับแกขนาดนี้เว้ย”
“เข้าใจคำว่าไม่ชอบป่ะ ฉันคิดกับพิราบแค่เพื่อน”
“แกนี่นะต้องตา มีคนดีๆ เข้าหากลับไม่ยอมคบกับเขา ระวังไว้เหอะถ้าเสียพิราบไปแล้วจะรู้สึก”
ฉันคิดว่าตัวเองคงไม่เป็นแบบนั้นหรอก เพราะฉันไม่ได้คิดอะไรกับพิราบมากกว่าคำว่าเพื่อน
และถ้าเกิดว่าเขาจะมีแฟนจริงๆ ฉันก็คงต้องยินดีกับเขามันก็ถูกแล้วนี่ แต่คิดว่าคงไม่มีทางหรอก
เพราะฉันก็ไล่ให้เขาไปมีแฟนหลายครั้งแล้วแต่เขาก็ไม่ไปสักที บอกว่าจะอยู่ตัวติดกับฉันจนกว่าฉันจะยอมคบกับเขา และผัวของฉันก็ต้องเป็นเขาแค่คนเดียวด้วย
นี่ฉันก็เหนื่อยนะที่ถูกเพื่อนตัวเองตามจีบแบบรุกหนักขนาดนี้ ไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากรักเขา
ฉันน่ะรักพิราบแต่รักในฐานะเพื่อนเท่านั้น แต่ถ้ามากกว่านั้นก็คงไม่ได้ อย่างที่บอกว่าเรารู้จักกันมาตั้งแต่เด็กๆ แล้ว และฉันก็เห็นว่าเขาเป็นเพื่อนมาตั้งนานแล้วด้วย มันเลยทำให้ฉันไม่ได้รักเขาไง
พอเรียนเสร็จฉันก็นัดกับจี๊ดว่าไปกินชาบูร้านเปิดใหม่ที่หลังมหาลัย แต่พอเดินมาที่หน้าคณะก็เห็นพิราบนั่งรออยู่แล้ว เขาหันมามองฉันแล้วยิ้มกว้างออกมา นี่เขาไม่มีเรียนหรือไง
ฉันก้มมองมือของพิราบที่คีบบุหรี่เอาไว้เขามองตามสายตาของฉันก่อนจะรีบทิ้งลงพื้นแล้วใช้เท้าบี้มันทันที
ฉันบอกเขาหลายรอบแล้วนะว่าฉันไม่อยากให้ดูดบุหรี่เพราะมันไม่ดีแต่เขาก็เลิกไม่ได้ แค่บอกฉันว่าจะพยายามแต่ที่ดูนี่คือยังไม่ได้พยายามอะไรเลย
เพราะเขาเป็นแบบนี้ไงพูดอะไรก็ไม่เคยฟังแล้วแบบนี้ฉันจะยอมคบกับเขาเพื่ออะไรล่ะ
ต่อให้เขาจะจริงจังกับฉันแค่ไหนก็ตามแต่ถ้าเขาทำในสิ่งที่ฉันไม่ชอบฉันก็ไม่อยากคุยกับเขาแล้ว พ่อเขาเป็นหมอนะแต่เขากลับไม่รักสุขภาพตัวเองแบบนี้
ฉันมองผ่านพิราบไปเจอเข้ากับรุ่นพี่คนหนึ่งคนที่ฉันแอบชอบมานานแต่เขามีแฟนแล้วก็เลยถอดใจไป
ฉันเดินผ่านพิราบไปทักพี่แวนรุ่นพี่ที่ฉันพูดถึงเมื่อกี้ เมื่อก่อนฉันชอบพี่เขามากเลยนะเพราะเขาเป็นผู้ชายที่ตรงสเปคฉันทุกอย่างเลย
แต่แล้วเขาก็ประกาศว่าตัวเองมีแฟน ตอนนั้นคือฉันโคตรเศร้ามากเลย แต่ก็ต้องทำใจไงเพราะฉันคงไปสู้อะไรแฟนเขาไม่ได้หรอก
พิราบเองก็มองตามฉันแล้วทำหน้าไม่พอใจที่ฉันเมินเขาแบบนี้ แล้วไงเมื่อกี้เขาทำให้ฉันไม่อยากเข้าใกล้เขาเองนะ เพราะตัวเขามันมีแต่กลิ่นบุหรี่อ่ะ
“สวัสดีค่ะพี่แวน”
พี่แวนหันมายิ้มให้ฉัน รู้มั้ยว่ารอยยิ้มของเขาไม่ว่าจะมองกี่ทีมันก็ดูอบอุ่นมากๆ เลยล่ะ แต่ฉันเลิกคิดกับเขาแบบนั้นไปนานแล้วล่ะเพราะรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้
แฟนเขามีดีกรีเป็นถึงดาวคณะเชียวนะถ้าเทียบกับฉันแล้วคงสู้อะไรแฟนเขาไม่ได้หรอก
ฉันกำลังจะเดินเข้าไปหาพี่แวนใกล้ๆ แต่ก็ถูกพิราบคว้าแขนเอาไว้ซะก่อนไม่ยอมให้ฉันเดินไปหาพี่แวน
เอาอีกแล้วนะไอ้อาการหวงของเขาน่ะ นั่นน่ะรุ่นพี่ฉันเขาจะมาทำแบบนี้ไม่ได้ ฉันตวัดหางตาไปมองพิราบที่ทำหน้าไม่พอใจที่ฉันมองผ่านเขาไปให้ความสนใจผู้ชายคนอื่นมากกว่าเขา
นี่ไงไอ้นิสัยไม่ดีของเขามันโผล่มาอีกแล้ว ให้ความเป็นส่วนตัวฉันบ้างก็ได้มั้ย
รู้ว่าหวงฉันมากแต่เขาก็ไม่ควรมาล้ำเส้นความเป็นส่วนตัวของฉันแบบนี้เพราะมันทำให้ฉันอึดอัดเว้ย
นี่แทบจะไม่ใช่เพื่อนข้างห้องแล้ว แทบจะเป็นผัวเมียกันอยู่แล้ว
“จะไปไหนก็รู้อยู่ว่าผัวรออยู่ที่นี่”
“อะไร ใครผัว”
ฉันปัดมือพิราบออกจากแขนฉันเขาจะมาทำแบบนี้ไม่ได้ แล้วคำพูดเมื่อกี้อีก ผัวบ้าอะไรฉันยังไม่ได้บอกเขาเลยนะว่าจะยอมเป็นเมียเขาอ่ะ
เห็นขาอ่อนฉันให้ได้ก่อนมั้ยถึงจะเรียกตัวเองว่าผัวได้ ฉันหันกลับไปมองพี่แวนก็เห็นว่าเขาคุยกับแฟนของเขาแล้วและกำลังซับเหงื่อให้กันอีก ฉันก็เลยไม่ได้เข้าไปทักอีกเพราะไม่อยากให้พิราบตามไปหาเรื่องพี่แวน
มีอยู่ครั้งหนึ่งนะที่รุ่นน้องผู้ชายเดินเข้ามาถามทางไปห้องพักอาจารย์เพราะน้องเพิ่งเข้ามาเรียนใหม่ฉันยังไม่ทันจะได้บอกทางน้องเขาเลยพิราบก็โผล่มาหาเรื่องน้องเขา จนตอนนี้น้องไม่กล้าเข้าใกล้ฉันเลยล่ะ
ดูความนิสัยไม่ดีไม่ฟังเหตุผลองเขาแล้วกันว่ามันน่าคบตรงไหนเอาปากกามาวงเลย
เขาแทบไม่ยอมให้ฉันได้คุยกับผู้ชายที่ไหน นี่ฉันก็สงสัยนะว่าเขารู้ได้ยังไงว่าฉันทำอะไรที่ไหนยังไง
เพราะเวลาที่มีผู้ชายเข้าใกล้ฉันทีไรเขาก็โผล่มาทุกทีเหมือนแอบตามติดชีวิตฉันทุกวินาทีเหมือนพวกไม่มีอะไรจะทำ
“นายไม่ได้อยู่ในสถานะนั้นอย่ามาเรียกตัวเองว่าผัว”
“ผัวไม่ผัว อีกไม่นานเธอก็เป็นเมียฉันแหละต้องตา” พูดเองเออเองอีกแล้ว
ฉันทำหน้ามุ่ยใส่คนตรงหน้าก่อนจะเดินหนีออกมาหาจี๊ดที่ยืนรออยู่ ฉันคิดว่าตัวเองคงไม่ได้ไปกินชาบูกับเพื่อนตัวเองแล้วล่ะ
ที่จริงจะชวนพิราบไปกินด้วยก็ได้นะแต่ที่ไม่ชวนเพราะรู้ว่าเขาไม่ชอบกินชาบู ฉันก็เลยบอกจี๊ดไปว่าวันหลังเราค่อยไปกินกัน
มันหันไปมองพิราบที่ยืนทำหน้าบึ้งอยู่ข้างหลังก็เข้าใจก่อนจะเดินไปเอารถของมันที่ลานจอดรถ
ส่วนพิราบน่ะเหรอฉันแทบไม่อยากจะพูดกับเขาเลย เขามันเอาแต่ใจตัวเองเกินไป
นี่ถ้าฉันเป็นแฟนกับเขานะปวดหัวตายเลย เรากำลังจะเดินไปที่รถเสียงมือถือของพิราบก็ดังขึ้นมาซะก่อน
ฉันหันไปมองเขาที่หยิบมือถือออกมาดูจากกระเป๋า พอเขาเห็นเบอร์คนที่โทรมาก็ไม่ยอมกดรับ เขาปิดเครื่องใส่ด้วย
“ทำไมไม่รับอ่ะ?” ฉันเลิกคิ้วถาม
พิราบยักไหล่เหมือนว่าคนที่โทรหาเขาไม่ได้สำคัญอะไร ฉันเองก็ไม่ได้อยากสนใจเรื่องของเขาหรอก
เราเดินมาที่รถของพิาบที่ตอนนี้เปลี่ยนจากบิ๊กไบก์เป็นรถ BMW มารับฉัน
เขาบอกว่าที่ต้องเอารถคันนี้มารับเพราะดูจากกระโปรงที่ฉันใส่แล้วฉันคงซ้อนท้ายบิ๊กไบก์เขาไม่ได้
ก็จริงของเขานั่นแหละเพราะกระโปรงที่ฉันใส่มาวันนี้คือทรงเอความยาวเหนือเข่าผ่าหน้าด้วย
เมื่อเช้าที่นั่งมาได้เพราะพิราบให้ฉันยืมกางเกงวอมใส่ซ้อนมา ก็ถ้ามันลำบากขนาดนั้นฉันว่าตัวเองมาเรียนเองและกลับเองสะดวกมากกว่านะ
อีกอย่างฉันจะได้ไปไหนมาไหนก็ได้โดยไม่ต้องมีเขาคอยตามติดแบบนี้
แต่ก็นั่นแหละ คนอย่างพิราบไม่มีทางยอมให้ฉันอยู่ห่างจากเขาหรอก นี่แค่เข้าเรียนเขายังต้องมานั่งเฝ้าฉันเลย
คิดดูแล้วกันว่าเขาโคตรหวงฉันขนาดไหน จะมีเพื่อนที่ไหนหวงกันขนาดนี้ ไม่มีแล้วล่ะ เพราะเขามันหวงหนักถึงขั้นหัวรุนแรงเลย
“วันหลังไม่เอาแล้วนะใส่กระโปรงแบบนี้มาเรียนอ่ะ แม่งก้มนิดเดียวเห็นกีเธอแล้ว”
พิราบดุฉันเรื่องกระโปรง เขาพูดแบบนี้มาตั้งแต่เช้าแล้วนะจะอะไรกับกระโปรงฉันนักหนา
พ่อแม่ของฉันยังไม่เห็นมาคุมเข้มเรื่องการแต่งตัวของฉันเท่าเขาเลย แค่เพื่อนข้างห้องน่ะไม่ต้องลงทุนหวงมากขนาดนี้ก็ได้
พอเข้ามานั่งในรถก็เห็นว่าที่เบาะฝั่งที่ฉันนั่งนั้นมีถุงยางฯ วางเอาไว้เป็นแผงเลย
ก็ถ้าจะมารับฉันก็ควรจะเก็บของพวกนี้เอาไว้ให้ดีกว่านี้หน่อยนะ ฉันโยนมันไปให้พิราบที่เดินอ้อมไปนั่งฝั่งคนขับ เขามองถุงยางฯ ที่ฉันโยนไปให้ก็หัวเราะออกมา
“เมื่อกี้ก่อนจะมารับเธอฉันแวะซื้อถุงยางมาให้เพื่อนด้วยน่ะแต่ยังไม่ได้เอาไปให้มัน จะว่าไปเธออยากลองใช้ดูป่ะ?”
“อย่ามาหื่นตอนนี้ได้มั้ย”
“ทำไม ไม่อยากใช้เหรอหรือว่าชอบเอาสด?”
“ถ้าฉันจะใช้จริงๆ ก็คงไม่ได้ใช้กับนายหรอกพิราบ”
พิราบหันมาจ้องหน้าฉันเขม็งเหมือนเขาไม่ชอบใจที่ฉันพูดแบบนี้แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะเราไม่ได้เป็นอะไรกัน
การที่ฉันจะพูดแบบนี้มันก็ไม่ได้ผิดอะไรอยู่แล้ว ฉันทำเป็นลอยหน้าลอยตาไม่สนใจพิราบที่เอาแต่จ้องหน้าฉัน
พอเห็นอย่างนั้นเขาก็บึ่งรถออกไปอย่างเร็วทำให้ฉันตกใจนั่งก้นไม่ติดเบาะเลยล่ะ เขาก็รู้นะว่าฉันไม่ชอบให้เขาขับรถเร็วแต่เขาก็ยังทำ
อะไรที่ฉันไม่ชอบเขาก็ทำหมดเลยแล้วแบบนี้จะให้ฉันยอมคบกับเขาได้ยังไง
เขาบังคับฉันได้ทุกเรื่องนะยกเว้นเรื่องเดียวคือให้ฉันตกลงเป็นแฟนกับเขา เพราะฉันทำให้เขาไม่ได้หรอก
ฉันบอกเขาไปหลายรอบแล้วว่าความรักมันบังคับกันไม่ได้ เขาจะมาบังคับให้ฉันชอบเขามันไม่ได้ไง ก็เหมือนที่ฉันบังคับให้เขาเลิกรักฉันไม่ได้อ่ะ
“นี่พิราบขับให้มันช้ากว่านี้หรอกได้มั้ย?”
“ขอร้องดีๆ ดิ เรียกพิราบขาแล้วจะขับช้าๆ ให้”
ให้ตายสิไอ้เพื่อนคนนี้ นี่ก็เริ่มรู้สึกว่าเขาไม่ใช่เพื่อนแล้วนะ เพราะสิ่งที่เขาทำกับฉันมันมากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟนไง สถานะไม่ชัดเจน
ที่จริงเขาก็ถามนะว่าเราเป็นอะไรกันคำตอบของฉันก็คือเพื่อนข้างห้องเท่านั้น แต่เขากลับไม่พอใจบอกว่าอยากเป็นมากว่าเพื่อน
ฉันก็เลยให้เขาคิดไปเองได้เลยว่าอยากเป็นอะไร แล้วรู้มั้ยคำตอบของเขาก็คืออยากเป็นผัวฉันและอยากได้ฉันเป็นเมียเขาด้วย
แต่สำหรับฉันแล้วฉันคงให้เขาไม่ได้หรอก พอฉันไม่ยอมพูดพิราบก็เหยียบคันเร่งไปที่ร้อยสามสิบกิโลเมตรต่อชั่วโมงทำให้ฉันตกใจกลัวมากเพราะมันเร็วเกินไปถ้ามีรถตัดหน้านี่คือเบรกไม่ทันแน่
“นี่ถ้าไม่ยอมพูดดีๆ แม่งจะเหยียบร้อยแปดสิบนะเว้ย” ฉันรู้ว่าเขาจะทำจริงแน่ พิราบน่ะคนจริงพอ
“พิราบขาต้องตากลัวค่ะ ลดความเร็วให้ต้องตาได้มั้ยคะ?”
ฉันกัดฟันพูดกับคนตรงหน้าให้เขาลดความเร็วลง เขายิ้มอย่างพอใจมากแล้วค่อยๆ ลดความเร็วลงให้ทันที
นี่ฉันต้องยอมเขาแบบนี้ตลอดเลยหรือไง ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตามฉันก็มักจะยอมให้พิราบตลอดเลย
พอไม่ยอมเขาก็จะบังคับให้ฉันยอมให้ได้เหมือนอย่างตอนนี้ไง เขายังบังคับให้ฉันพูดเพราะๆ กับเขาได้เลย
เขาน่ะมันนิสัยไม่ดีจนฉันไม่อยากจะคบไม่ว่าจะสถานะไหนทั้งนั้น แต่พอเอาเข้าใจถ้าไม่มีเขามันก็รู้สึกเหมือนขาดอะไรไปเหมือนกันนะ
ที่พูดแบบนี้เพราะเขาก็เป็นเพื่อนที่ดีคนหนึ่งเลยล่ะ เวลาที่หิวข้าวเขาก็ไปนั่งกินข้าวเป็นเพื่อนฉัน
วันที่ฉันไม่สบายเขาก็ไปซื้อมาให้ฉันแล้วอยู่เฝ้าไข้ทั้งคืน วันที่ฉันทำรายงานกับเพื่อนแล้วต้องกลับดึกๆ เขาก็เป็นคนมารับ
ต่อให้จะไม่ชอบนิสัยเอาแต่ใจของเขามากแค่ไหนแต่เขาก็เป็นคนเดียวที่ทำอะไรหลายๆ อย่างให้ฉัน
ฉันถึงไม่เคยมองเขาเป็นอย่างอื่นนอกจากคำว่าเพื่อนไง เพราะฉันอยากให้เขาเป็นเพื่อนกับฉันแบบนี้ตลอดไปเลย
“ชอบจังที่เธอพูดแบบนี้ เพราะมันทำให้ฉันรักเธอมากกว่าเดิมซะอีกต้องการ”
“ไม่ต้องหันมามองได้มั้ย หันไปขับรถต่อเลย”
“ได้จ๊ะเมียจ๋า”
- Writer
