ใครเล่าจะอยากอยู่ในสถานะนี้ไปจนตาย เขาบอกว่าถ้าเมียคลอดจะเลิก ๆ พอเมียคลอดก็บอกให้รออีกหน่อย จนป่านนี้แล้วก็ยังไม่หย่า เมษาจะต้องทนอยู่อย่างนี้หลายเดือนจนเป็นปี หรือกี่สิบปี เขาถึงจะหย่า
แกร็ก~
เสียงเปิดประตูดังขึ้นไม่นานหลังจากเธอโทรหา ภีมพัฒน์ถอนหายใจออกมาเบา ๆ เขายกมือเท้าเอวมองมาที่คนตัวเล็กด้วยสายตายากจะคาดเดา แววตาเปลี่ยนไปอย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อน
“ทำไมทำแบบนี้อีกแล้ว” เขาเดินเข้ามาหาด้วยสีหน้าเบื่อหน่ายจนเมษาลุกขึ้นยืน
“ถามตัวเองเถอะค่ะว่าทำไมทำแบบนี้อีกแล้ว จะให้เมย์รอไปอีกนานแค่ไหน ภีมไม่ใช่คนแบบนี้นี่ ภีมก็รู้ว่าเรารักกันมากแค่ไหน แต่ภีมก็ยังลังเล” เขากลืนน้ำลายลงคอ ชายหนุ่มไม่เคยลืมหรอกว่าเคยรักเธอมากแค่ไหน ไม่งั้นวันที่เธอทิ้งไปเขาจะรู้สึกเหมือนกับตายทั้งเป็นหรือ
“ไม่ว่ายังไงเมย์ก็ต้องรักตัวเองบ้าง ทำไมชอบขู่ไม่กินยาแบบนี้ตลอด ภีมเป็นหมอนะ...หรือว่าเมย์รู้ว่าภีมปล่อยให้ใค
