Ilang sandali ko pang kinalma ang sarili ko bago nagawang makapagsalita nang malaman kong si Yuta ang nasa kabilang linya. Masyado pang mataas ang emosyon ko at ramdam na ramdam ko pa rin ang paghuhuramentado ng dibdib ko dahil sa ginawa at mga sinabi ng Shelob Aldana na iyon.
Inis na pinalis ko ang mga luhang tumulo sa sa mga pisngi ko bago nagawang magsalita. “Ano pa bang kailangan mo sa akin, Yuta? Hindi ba’t sinabi ko na sa’yo na ayaw na kitang makausap?” mariin pero pilit ko pa ring kinakalma ang sarili ko dahil kasalukuyan pa akong nasa hotel at nakakahiya sa mga taong makakarinig at makakakita sa akin dito.
Nagpatuloy ako sa paglalakad habang hinihintay ang sasabihin niya. Alam kong wala kaming naging pagkakataon na mag-usap ng personal pagkatapos ng mga nangyari sa amin. Walang c
