Sa bawat paghaplos ng mga kamay ni Jace sa katawan ko ay parang nililipad sa kung saan ang kung anong pagtanggi at pagtitimpi ko kani-kanina lang.
Bawat dampi ng mga labi n’ya sa balat ko ay tuluyang nagpapatigil sa utak ko na mag-isip ng kung anu-ano. At halos kilabutan ako nang marinig ang sarili na dumadaing at napapamura sa isip dahil sa ginagawa ng kamay n’ya sa pagkabābāe ko na parang alam na alam na ang balak gawin ng kamay n’ya doon.
“Jace…” mahina at halos paungol lang na sambit ko sa pangalan n’ya. Hindi ko na halos makilala ang boses at sarili ko dahil sa nagiging response ng katawan ko sa mga ginagawa n’ya sa akin.
Ang kanang kamay n’ya ay malayang humahaplos sa pagkabābāe ko habang ang kaliwa ay nakasalo at humihimas sa ilalim ng kanang dibdib ko. Ang bibig n’ya ay busy sa
