Sa pangatlong araw ko sa Mijares Trine ay hindi nagpunta si Jace sa canteen kinaumagahan kaya nakahinga ako ng maluwag. Buong biyahe papunta dito ay ipinanalangin kong ‘wag kaming magkita buong araw kahit na alam kong imposibleng mangyari iyon!
Hindi ako gaanong nakatulog kagabi sa kakaisip sa mga sinabi n’ya. Sinasabayan pa ‘yon ng mga alaala noong huling beses akong sumideline bilang waitress sa bar. Mas lalo tuloy akong hindi mapakali lalo na at hinalikan n’ya ako kagabi!
“Okay na ba ang balakang mo, Hija?” tanong ng Nanay ni Andrea sa akin nang maabutan n’ya ako sa kusina na tumutulong na sa pag-prepare sa mga iluluto namin ngayong umaga. Ngumiti ako at saka tumango sa kanya.
“Okay na po, Tita. Inasikaso po ako ng maayos sa clinic kahapon. Pasensya na po pala at hindi na ako nakabal
