บทที่ 15
“คุณทำแบบนี้กับฉันทำไมคะ เรื่องแบบนี้ต้องทำกับคนที่รักกันสิคะถึงจะถูก”
“ฉันก็ชอบหนูมาตั้งแต่แรกเจอแล้วนะ แบบนี้ฉันทำได้ไหม” เขายอมรับตรง ๆ
“แต่คุณแสดงออกว่าเกลียดหนู”
“ฉันไม่ได้เกลียด ก็แค่วางฟอร์มนิดหน่อย” ก็ตอนนั้นเขาเข้าใจเธอผิด เขาก็แค่หงุดหงิด ขัดใจก็เท่านั้น
“ปล่อยหนูไปเถอะค่ะ หนูไม่ได้ชอบคุณ”
“มาถึงขนาดนี้แล้ว จะให้ฉันปล่อยไปได้อย่างไร” เขาไม่สนใจกับคำพูดขัดหูของเธอ ค่อย ๆ ปลุกเร้าอารมณ์เธอใหม่อย่างอ่อนโยน ค่อย ๆ เริ่มต้นใหม่อย่างใจเย็นอีกครั้ง
ตุลฎาหอบหายใจสะท้าน ขนกายลุกซู่ด้วยความซาบซ่าน เมื่อถูกเขานัวเนียคลอเคลีย สัมผัสเธออย่างอ่อนโยนผิดกับครั้งแรก
“อย่าทำแบบนี้” เธอร้องห้ามด้วยเสียงที่สั่นพร่าเมื่อหนีจากริมฝีปากของเขาสำเร็จ แต่เขากลับลากริมฝีปากไปเม้มที่ซอกคอของเธอ ปลายจมูกโด่งและเรียวปากของเขาไล้ไปตามบ่า ไหล่ ไหปลาร้า และลากต่ำไปครอบครองยอดยอดอก ไม่นานอารมณ์
