บทที่ 16
“เขามีดีตรงไหนคะ นิสัย..อย่างกับโจรป่า พี่ขันยังดีกว่าอีก” เกือบจะหลุดคำว่าเลวออกไปแล้วเชียว ดีที่ห้ามปากไว้ทัน
“เราชอบคุณขันเหรอ” เกรียงไกรหันไปถามหญิงสาวที่นั่งอยู่ด้านหลัง แล้วมองอย่างวิเคราะห์
“ค่ะ เกลชอบพี่ขันมาก”
“พี่หมายถึงฟิลคนรัก แบบพี่กับพี่กิ๊งนี่นะ”
“รักแบบพี่ชายคนหนึ่งเท่านั้นค่ะ อย่างพี่ไกรนี่เกลก็ชอบนะแต่ไม่ใช่แบบคนรักแน่นอน พี่กิ๊งไม่ต้องหึงหรือหวงนะคะ” ตุลฎาพยายามหาเรื่องคุยอย่างต่อเนื่อง เพื่อไม่ให้ตัวเองหวนนึกไปถึงเรื่องที่เกิดขึ้น และทำตัวร่าเริงเข้าไว้ เพราะกลัวเกรียงไกรจะสงสัย
“ไม่หรอกจ้ะ พี่ไกรเขาไม่กล้านอกใจพี่กิ๊งหรอก เพราะเขารักพี่กิ๊งมาก จริงไหมคะพี่ไกร..” ลลิตาแกล้งหยอกเย้าคนรักที่ปากหนัก
“อือ”
ลลิตาหัวเราะคิกคักด้วยความพออกพอใจ ถึงแม้จะเป็นคำตอบสั้น ๆ ห้วน ๆ มองผ่านกระจกมองหลัง เห็นตุลฎาอมยิ้ม แต่แววตาของเธอกลับฉายแววเศร้าก็รู้สึกแปลกใจ
“เกล
