บทที่ 19
“ผู้หญิงที่พี่อยากได้เธอ พี่จะเป็นฝ่ายวิ่งเข้าหาเธอ ทำทุกวิธีเพื่อให้ได้เธอมาครอบครอง พี่จะเห็นคุณค่าของเธอ เบื่อเธอยากกว่าผู้หญิงที่วิ่งเข้ามาหาพี่ หรือบางทีพี่อาจจะหลงใหลเธอ จนลืมผู้หญิงพวกนั้นไปเลยก็ได้”
“มันไม่เกิดกับฉันแน่” ธีรทัศน์ทำปากแข็ง
นึกถึงเจ้าของรอยเลือดที่เปื้อนผ้าปูเตียงในห้องนอน
นึกถึงคำพูดของน้องชาย
โอ๊ย! อยากจะบ้าโว้ย! แม่ตัวดีทำอะไรไว้กับฉันวะเนี่ย ทำไมฉันต้องคิดถึงแต่เธอขนาดนี้วะ
“เป็นอะไรหรือเปล่าพี่เขื่อน งานมีปัญหาเหรอ” เห็นพี่ชายยกมือขยี้ศีรษะตัวเองแรงๆ ก็ถามด้วยความสงสัย
“ไม่ได้มีปัญหากับงาน แต่มีปัญหากับคนนิดหน่อย ไปนอนเถอะ ฉันก็จะไปนอนเหมือนกัน” เขาตัดบทกับน้องชายเพียงแค่นั้น แล้วเดินอวดรูปร่างสูงใหญ่ที่อุดมไปด้วยมัดกล้ามสวยงามจากไป
“คราวหน้าหัดนุ่งกางเกงบ้างนะพี่เขื่อน เพราะบ้านนี้ไม่ได้มีแค่เราสองคนแล้วนะ น้องเกลเขาจะขึ้นมาวันไหนบ้างก็ไม่
