บทที่ 18
ราชบุรี
เนตรดาวกระแซะเรือนร่างที่อวบอัด เข้าหาเจ้าของร่างสูงใหญ่บึกบึน เหมือนปกติที่เคยทำอยู่เป็นนิจ เพื่อยั่วยวนให้ชายหนุ่มรู้สึกกระสันจนอดรนทนไม่ไหว ต้องหิ้วเธอออกไปจบที่เตียง
“ไปไกล ๆ เลยไป รำคาญ!”
แต่วันนี้กลับไม่เหมือนเช่นทุกครั้ง เพราะแทนที่เขาจะวาบหวาม เขากลับตะคอกกลับมาอย่างเกรี้ยวกราด ไม่สนใจแม้แต่จะมองหน้าเธอด้วยซ้ำ เอาแต่กระดกเหล้าลงคอ
“คุณเขื่อนอารมณ์ไม่ดีเหรอคะ เนตรทำให้คุณเขื่อนอารมณ์ดีได้นะคะ” เนตรดาวไม่ยอมจากไปง่าย ๆ งัดมารยาร้อยเล่มเกวียนออกมาใช้
ธีรทัศน์สาดสายตาอำมหิตใส่หญิงสาว รินเหล้าใส่แก้วแล้วดื่มโดยไม่สนใจเธออีก
“คุณเขื่อนขา”
“ฟังภาษาคนไม่ออกหรือไง หรือต้องให้พูดภาษาแรด”
ถึงแม้จะรู้สึกโมโหคำพูดของชายหนุ่ม แต่มันก็ไม่ได้ทำให้เนตรดาวขยาด เธอถือคติด้านได้อายอด เรื่องอะไรจะโง่ปล่อยผู้ชายกระเป๋าหนัก ให้คนอื่นคาบไปแดกได้ง่าย ๆ ดูซินั่น.. ชะนีแต่ละตัวมอง
