อยากมาเพื่อถูกซ้ำเติมหรือไง ก็ได้ จะจัดให้
1243 Words
ตอนที่ 2
แล้วนี่ ดาววลัย บากหน้ามาหาเขา จะให้เขาใจดำยังงั้นหรือ
“ดาวรู้ว่าคุณไม่ให้อภัยคุณวิชแน่แต่ถึงอย่างไร เขาก็เป็นสามีของดาว มีลูกด้วยกัน ดาวขอร้องให้เห็นแก่ความเป็นเพื่อนเถอะคะว่าน ดาวเหลือแต่ลูกเท่านั้นเอง ตอนนี้ ลูกแพร ของดาวไม่มีใครดูแล วิช เปลี่ยนไปมาก เขาเหมือนกับคนที่ดาวไม่เคยรู้จักมาก่อนเขาเมามายสะเปะสะปะ เหมือนกับไม่ใช่เป็นผู้เป็นคน”
เขาอดมองหล่อนไม่ได้นึกหยันเมื่อนึกถึงภาพเจ็บแค้นในอดีต
“ดาววลัยที่พวกคุณสองคนรวมหัวกันทำกับผม เมื่อหลายปีก่อนนั่น เอาล่ะ ตอนนี้ผมลืมมันหมดแล้ว คุณรู้ไหม ” เขาตอบหล่อนด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนแทนที่แค้นเคือง
ดาววลัยยิ้มพยักหน้า ถ้าเขาเมตตาหล่อน
“ขอบคุณนะคะว่านที่คุณลืม ผู้หญิงในอดีตที่ใจร้ายนิสัยไม่ดีคนนี้ได้ ”
ดาววลัยกล่าวถึงตัวเอง อภิวานต์อดหยันไม่ได้ เมื่อหล่อนพูดคำนี้เหมือนตอกย้ำตัวเอง
“ แต่ผมก็ไม่เคย ลืมคุณได้หรอกดาว”
“ดาวมาขอร้องคุณนะคะจะถากถาง เยาะเย้ย ดาว เต็มใจ เพราะดาวไม่มีที่ไปแล้ว”
เขาเงยหน้าขึ้นมองหล่อน ดาววลัยเหมือนคนตัดช่องน้อยหรือหล่อนกำลังหมดสิ้นทุกสิ่งทุกอย่างจริง
“ อย่าพูดอย่างนั้น สิดาว คุณยังมีบ้าน มีไอ้ผัวชั่วๆคนนั้น ”
เขาซ้ำคำพูดไปทันที เมื่อนึกถึงใบหน้าของทวิช แล้วมันเดือดสุดๆ โทสะพลอยระเบิดด้วย
“ไม่มีแล้วค่ะ ตอนนี้ ดาวไม่มีสามีอีกแล้ว ”
ดาววลัยพยายามเข้มแข็งแต่ก็เผลอน้ำตาไหลร้องไห้ออกมา เขาจะยอมรับดาววลัย มาเป็นแบบเดิม อีกหรือ มันเป็นไปไม่ได้เขาไม่ชอบผู้หญิง ที่แปดเปื้อนราคีคาวมาก่อน
“นี่คุณคงไม่หมายความว่าคุณจะเสนอตัวเองมาเป็นนางบำเรอหรือผู้หญิงสักคนในชีวิตของผมใช่ไหม”
นี่หน้าของหล่อนด้านอายขนาดนี้เชียวหรือ
อภิวานต์เขาชักจะเกลียดและชังหน้าของหล่อนเข้าแล้ว
ฟังหล่อนบีบน้ำตาพูด
“ค่ะ ว่านขา” หล่อนก้มหน้าตอบ
“ แต่ผมไม่ได้รักคุณแล้วดาว ก็นับตั้งแต่วันที่คุณเปลี่ยนใจจากผม ไปให้ไอ้วิชมัน คุณก็ไม่มีค่าอะไรกับผม”
หล่อนฟังเขา และตกใจ
“คุณแน่ใจนะคะ ว่าน“
“แน่เสียยิ่งกว่าแช่แป้งเสียอีก ดาววลัย”
ฮึ พอหมดสิ้นหนทางแล้ว เธอคิดจะมาขายตัวให้เขาเลยหรือ
“แล้ว เท่าไหร่ล่ะ”
“อะไรคะ” หล่อนถามทั้งที่รู้ตัว ในเมื่อเขามีเหลี่ยมหล่อนก็มีเหมือนกัน
“ อ้าว ก็ค่าตัวของคุณไงล่ะ ฮึ จะเป็นการ ชั่วคราว หรือเป็นถาวรดีล่ะ ถ้าอย่างหลังนี่ ผมต้องจ่ายแพงสินะ”
หล่อนไม่อับอายขายหน้าเขาแล้ว เพราะที่กล้ามาที่นี่ เพื่อเสนอตัวเอง
“อะไรนะคะ จะซื้อ ตัวดาว นะหรือ อ๋อ ถ้าอย่างนั้น ดาวต้องขายขาดตัวค่ะ ยี่สิบล้าน แต่คงไม่หรอกค่ะ”
หล่อนหันมาทางเขาเหมือนขอร้องอธิบายให้ฟัง ไม่อยากให้เขาเข้าใจหล่อนผิด
“ว่านขาถึงดาวจะเป็นผู้หญิงที่มีราคีคาวมาก่อน แต่ดาวก็ไม่คิดจะทรยศต่อผัว คุณเองก็เป็นเพื่อนที่ดี ดาวถึงบากหน้ามาหาคุณ และ อย่าคิดอย่างนี้กับดาวเลยนะคะ ” หล่อนหันไปขอร้องเขา ทำให้เขาเงียบ
“สงสารผู้หญิงที่กระเซอะกระเซิงมาหาคุณบ้างเถอะ โปรดอย่าเหยียบย่ำน้ำใจ คนที่ไม่มีทางจะไป เหมือนฉันเลย ฉันเองรู้ตัวว่าทำผิดต่อคุณถือว่าเป็นกรรมเวรของฉัน กรรม นะค่ะ ต้องคู่กับเวร ฉันได้ทวิชก็เหมือนกรรมเวรของฉัน ฉันไม่ใฝ่ดีเอง ฉันไม่โทษอะไรทั้งหมด นอกจากตัวเอง ” เมื่อได้ฟัง เสียงของเขาจึงอ่อนลงบ้าง
“ก็แล้ว สิ่งที่คุณบอกว่า จะขาย คุณจะขายอะไรให้ผม ล่ะ ดาววลัย ”
“ขายตัวนะสิคะ ” หล่อนทำให้เขา สะดุ้งอีกครั้งแล้ว
“นี่ อย่าทำบ้าๆน่าดาววลัย และผมเข้าใจจิตใจคุณดี คุณลองทำตัว แบบผู้หญิงที่ผมเคยชื่นชมบูชา เมื่อก่อนนี้ดูซิ อย่าเอาเรื่องคาว เรื่องความใคร่ มาพูดกับผม เพราะ ถ้าผมจะซื้อคุณจริง พอผมได้แล้ว ผมก็จะถีบหัวส่ง คุณไม่รู้หรือไงว่า ผมเคืองแค้น พวกคุณทั้งสองคนแค่ไหน สนใจไหมล่ะ ถ้าอยากเป็นนางบำเรอ ที่หลงตัวเองอย่างวิเศษวิโส ”
หล่อนกลับหัวเราะออกมา แต่ใบหน้าขื่น มันทั้งขม เจ็บปวดไปหมด คล้ายคนจะร้องไห้ แต่ร้องไม่ออก
ต้องอดทนพูดกับเขาเพราะวินาทีนี้หล่อนรู้ว่าหล่อนหน้าด้านมามากพอแล้ว
ที่ห้องนี้เงียบสงบดีมิดชิดไม่มีคนภายนอกรู้แม้แต่คนใช้ก็ไม่อาจย่างกรายเข้ามาได้
หล่อนจึงกล้าที่จะสารภาพเปิดโปงใจของตนเองออกมาทั้งหมดไม่กลัวเขาจะเยาะเย้ยเหยียดเพราะชีวิตของหล่อน มันไม่มีให้ใครจะเยาะเย้ยได้มากกว่านี้อีกแล้ว
“ฉัน ขายแน่ค่ะ ”
“ขายอะไรล่ะ ดาว ขายอย่างที่บอกหรือไง”
น้ำเสียงของเขาเข้มอีกครั้ง อย่างไม่พอใจ
“ไม่ค่ะ ขายลูก ฉันขายลูกคนโตก็เพื่อจะเลี้ยงลูกอีกคนหนึ่งค่ะ ตอนนี้ฉันตั้งท้อง ลูกชาย ”
ฟังเหตุผลของหล่อน เขารับทราบ
“เท่าไหร่”อภิวานต์กลั้นใจถามทั้งๆที่รู้สึกสนใจเหมือนกัน
ดาววลัยจนตรอกแม้ถึงขนาดจะขายลูกกินเธอเป็นแม่ประสาอะไรกันแน่ แต่เขาก็จะซื้อ ซื้อเพื่อทำอะไรซักอย่าง ในเมื่อหล่อนเสนอขายเองทั้งๆที่เขายังไม่เคยเห็นหน้าเลยก็ตาม เขาจะซื้อเพื่อกลับไประบายความแค้นเคือง ให้กับอดีตที่พ่อของมันเหยียบย่ำใจต่างหาก
เขาคิดเอาไว้เสมอถ้าเขาได้ลูกสาวของดาววลัย เขาจะเอาหล่อนไว้เป็นเมีย ดาววลัยเงียบไปอึดใจ หล่อนรู้สึกตื่นเต้น ก่อนจะหลุดปากออกมา
“สามแสนค่ะ”
เขาขมวดคิ้ว ก่อนจะตัดสินใจ
“อืม มันก็ไม่เลวนี่ งั้นผมตัดสินใจ ตกลงเลย ”
ดาววลัยยิ้ม “จริงหรือคะ ว่าน ” ท่าทางหล่อนตื่นเต้นและดีใจ พร้อมกันนั้น ก็รู้สึกหดหู่ใจ
ในการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ในชีวิตเหมือนกันใครว่าหล่อนไม่รักก้านแพรล่ะ ลูกที่เป็นคนโต หล่อนคลอดมาจากท้องของตัวเองแท้ๆ แต่ก็หักห้ามใจ เมื่อตัดสินใจไปแล้ว แต่ก็เพราะเมื่อมีอีกคน หล่อนไม่มีปัญญาเลี้ยงจึงต้องใช้วิธีนี้ตอนนี้เงินเหลือไม่เกินสามร้อยเอง ถ้าพลาด หล่อนก็หมดหวัง และไม่มีที่จะไปอีกแล้ว
“ฮึ แล้วคุณจะมารับเงินวันไหน หรือว่า จะเอาเดี๋ยวนี้เลยก็ได้ ” เขาบอกน้ำเสียงสุขุม
หล่อนยิ่งยินดี “เดี๋ยวนี้ เลยก็ได้ค่ะ ”
ดาววลัยพูดด้วยความรู้สึกที่ตื่นเต้น
“ฉันขอครึ่งหนึ่งก่อนค่ะว่านเพราะร้อนเงินมาก แล้วต่อไปคุณ ก็โอนผ่านสมุดบัญชีธนาคารของฉัน นี่ไงคะ หมายเลขบัญชี ”
เธอถ่ายเอกสารเรียบร้อย ยื่นให้เขาตรงหน้า
เขาครุ่นคิดไปเพียงนิด ก่อนตอบว่า
- Writer
