"บรูคลูก ใจเย็นๆหน่อยสิครับ หืม เราจะหม่ำๆเก่งไปแล้วนะครับ"
"ฮ่าๆ น้องหิวค่ะ" สาวน้อยกอดคอคนเป็นแม่ก้มหน้ามองน้องชัดๆ
"ใช่แล้วค่ะ"
"แล้วตอนเด็กหนูดูดนมเก่งแบบนี้ไหมคะ" สาวน้อยถามออกไปด้วยความอยากรู้
"อะ เอ่อ." หญิงสาวรู้สึกว่ามันเป็นการยากเหลือเกินที่จะตอบคำถามนี้ของสาวน้อย
"ไม่เก่งหรอคะ" สาวน้อยคิ้วขมวดถามออกไปด้วยความสงสัย
"เก่งสิลูก หนูดูดนมเก่งพอๆกับน้องเลย" สาวน้อยเมื่อได้ยินดังนั้นก็หัวเราะคิกคัก ส่วนคนเป็นแม่น่ะเกือบไปไม่เป็น ก็ไอ้ที่ว่าดูดเก่งมากน่ะดูดจากขวดนมต่างหาก น้องเองเจิลเป็นเด็กน่าสงสาร แต่เธอมองข้ามจุดนั้นและเลี้ยงดูสาวน้อยมาด้วยความรัก ในเมื่อเป็นลูกของเธอแล้วเธอก็จะดูแลให้ดีที่สุด ไม่นานหนุ่มน้อยก็หลับไปในอ้อมอกของเธอ เธอจัดแจงพาไปนอนที่เตียงมีคอกกั้น จากนั้นก็ได้เวลามื้อกลางวันของสองแม่ลูก
"นมเตรียมให้เรียบร้อยแล้วค่ะ มีแต่ของบำรุงน้ำนมคุณคาร่าทั้งนั้น เดี๋ยวนมจะ
