“น้ำค้าง!”
เจ้าชายหนุ่มตะโกนลั่นคว้าร่างเล็กไว้ได้ทัน ก่อนจะล้มลงไปกระแทกกับพื้นแข็งๆ เขาอุ้มร่างบางซึ่งใบหน้าซีดเผือดราวกับกระดาษไปวางไว้บนโซฟา ก่อนจะตะโกนสั่งองครักษ์เอกที่รีบวิ่งมาช่วยอีกแรง
“คาซิมม์! โทรตามหมอหลวงเร็ว”
“พ่ะย่ะค่ะพระองค์”
คาซิมม์คว้าหาโทรศัพท์มือถือ แล้วกดโทรหาหมอหลวงอย่างรวดเร็ว พออีกฝ่ายรับสายก็รีบสั่งให้เดินทางมาที่หอศิลป์เป็นการด่วน
“พระองค์ กระหม่อมว่าเราย้ายคุณน้ำค้างไปที่ห้องอื่นดีกว่าเปล่าพ่ะย่ะค่ะ ห้องนี้ค่อนข้างเหม็นสี อาจจะเป็นสาเหตุให้คุณน้ำค้างเป็นลมได้”
คาซิมม์เข้าใจว่าเป็นเช่นนั้น แม้สีน้ำที่ใช้สำหรับวาดภาพจะมีกลิ่นค่อนข้างบางเบา แต่เมื่อถูกนำมารวมกันเป็นจำนวนมาก แถมอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมเปิดแอร์เย็นฉ่ำไม่มีที่ระบายอากาศ คนที่ไม่คุ้นเคยอย่างนาราพรรณอาจจะเหม็นสีจนทำให้วิงเวียนเป็นลมได้
เจ้าชายชารีฟร์พยักหน้ารับเห็นด้วย มือใหญ่แข็งแกร่งสอดเข้าไปใต้
