บทที่ 20

1394 Words

เจ้าชายชารีฟร์ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ เมื่อได้ยินเสียงปรบมือดังกึกก้อง พร้อมกับเสียงแสดงความยินดีจากทุกคนในท้องพระโรง ดังเซ็งแซ่ไปทั่วอาณาบริเวณ ไม่ว่านาราพรรณจะตอบรับคำหรือไม่ เขาก็ไม่เดือดร้อนเพราะยังไงๆ เขาก็เตรียมแผนการเผด็จศึกได้รอรับหญิงสาวแล้ว “ว่าอย่างไรน้ำค้าง เจ้าจะตกลงหรือไม่ หากตกลงชารีฟร์จะได้สวมแหวนหมั้นให้เจ้าในวันนี้เลย” ประมุขแห่งแผ่นดินถามด้วยสีหน้าที่ประดับไปด้วยรอยยิ้ม พอหันไปมองอนุชาองค์เล็กที่นั่งยิ้มแป้นอยู่ใกล้ๆ ก็นึกหมั่นไส้จับใจ ที่ชารีฟร์ช่างสร้างบ่วงเสน่หาล่อให้นาราพรรณตกหลุมพราง “ก็ถ้าหากเจ้าชายชารีฟร์อยากหมั้น อยากอภิเษกกับน้ำค้างๆ ก็ไม่ขัดข้องเพคะ” นาราพรรณโปรยยิ้มหวานให้กับทุกคนในท้องพระโรง แต่พอหันมาสบตากับเจ้าชายชารีฟร์ ดวงตากลมโตกลับส่งสายตาพิฆาตไปยังเจ้าชายหนุ่ม ที่กำลังยิ้มพรายด้วยความถูกอกถูกใจ ซึ่งเธอรู้ดีว่าเจ้าชายชารีฟร์เป็นตัวต้นคิดกฎมนเฑียรบาลข้อนี้

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD