“ว่าแต่คนอื่นต่อรองเก่ง ตัวเองก็ใช่ย่อยซะที่ไหน” นาราพรรณบ่นอุบจงใจให้คนตัวใหญ่ได้ยิน
แทนที่จะโกรธ เจ้าชายชารีฟร์กลับหัวเราะร่วนส่ายหน้าราวกับระอา จากนั้นก็ได้ผายมือไปยังภาพวาดตรงหน้าเป็นการบ่งบอกให้สาวน้อยได้เริ่มพิสูจน์ความสามารถของตัวเอง
นาราพรรณลอบเป่าลมออกจากปากนิดหนึ่ง ก่อนจะเริ่มวิจารณ์โดยไม่สนใจว่าบุรุษหนุ่มหล่อเหลา ที่ยืนใกล้ๆ ซึ่งเธอเข้าใจว่าเป็นองครักษ์ของเจ้าชายชารีฟร์ จะโกรธขัดเคืองกับคำพูดของเธอหรือไม่
“ภาพนี้งดงามไม่มีที่ติ การลงสีแสงและเงาขององค์ประกอบทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นพระอาทิตย์กลมโต หรือคลื่นเม็ดทรายล้วนดูกลมกลืนเข้ากันได้ดี สำหรับคู่รักที่นั่งชมพระอาทิตย์ชิงพลบ แค่ดูก็รู้ว่าพวกเขามีความสุขอย่างมาก”
เจ้าชายชารีฟร์ถอนหายใจยาว รู้สึกผิดหวังเล็กน้อย ที่นาราพรรณวิจารณ์ไม่ตรงกับใจ ซึ่งเขาต้องการฟังจุด
สำคัญซึ่งใครๆ ก็มองไม่เห็น สิ่งที่หญิงสาววิจารณ์มานั้น คนที่เข้ามา
