ธรรมะกับอธรรม
3007 Words
ผับเดวิล
รถสปอร์ตหรูจอดอยู่หน้าผับของเดวิล รีโรสก้มลงอ่านป้ายหน้าผับ เวคินเหยียดยิ้มพลางมองท่าทางของเธอนิ่งๆ
" วะ...เวคิน นะ...นายมาที่นี่ทำไมเนี่ย" รีโรสถามเวคินเสียงสั่นเทา เธอกัดริมฝีปากล่างแน่นๆ มือกำเข้าหากัน หัวใจเต้นแรงโครมคราม
" หึหึ ยัยชีๆๆ ชีวิตไม่เคยเจอเสียง สี เสียงเลยหรือไง หือ !" เวคินหัวเราะในลำคอ ในใจของเขานั้นอยากหัวเราะดัง เขาพูดอย่างหยอกล้อ รีโรสหันหน้ามามองหน้าของเขา
" ผับไม่ใช่วัดยัยชี ผับๆเขามีเอาไว้เที่ยวตอนกลางคืน วัดเขามีเอาไว้ไปนั่งสมาธิเงียยๆ " เขาอธิบายให้รีโรสเข้าใจ คำพูดของเขาเหมือนผู้ใหญ่กำลังอธิบายให้เด็กเล็กๆเข้าใจ รีโรสทำแก้มป่องปากจู๋
" ชีวิตของเธอรู้จักแค่วัด สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า สปา หรือเปล่ายังชี" เวคินถามรีโรสประชดนิดหน่อย รีโรสเป่าลมออกจากปาก พลางทำหน้าเจื่อนๆ
" หึหึ ฮ่าๆๆๆๆๆ ยัยชีๆๆๆ " เวคินหัวเราะในลำคออย่างจำๆแต่จาแล้วจนรอดเขาอดไม่ไหว เขาปล่อยเสียงหัวเราะออกมาดังๆลั่นรถ เวคินยกมือขึ้นมากุมหน้าท้องของตัวเองเอาไว้ เขาพยายามกลั้นขำแต่เขาก็ทำไม่ได้เลย ใบหน้าของเขาแดงเหมือนลูกสตรอเบอรี่เลย รีโรสมองท่าทางของเขานิ่งๆ พลางหน้าเจื่อนๆ
" ละ...แล้วนายพาฉันมาทำไมๆนายไม่พาฉันไปวัด" รีโรสกลั้นใจถามเขาเสียงดัง เธอขบกรามแน่นๆด้วยความโมโหและนี้คือครั้งแรกที่เธอโมโหคน เวคินคือผู้ชายคนแรกที่ทำให้เธอนั้นหงุดหงิดได้ตลอดเวลา
" หึหึ ยัยชีๆๆ เธอคือธรรมะไง ฉันคืออธรรมๆพาธรรมะมาเปิดหูเปิดตาโลกใหม่ไง" เวคินหัวเราะอย่างเอ็นดูรีโรส เขาอธิบายให้เธอได้เข้าใจอะไรง่ายๆขึ้นมา. รีโรสทำหน้างอง้ำลง พลางปลายตามองผับเล็กน้อยๆ
" แต่ฉันไม่อยากเข้าไปนะ มันเสียงดัง" รีโรสบอกเวคินเสียงเบาๆ เวคินยิ้มที่มุมปาก เขารู้สึกเอ็นดูรีโรสขึ้นมาแปลกๆ. เธอเหมือนเด็กที่พึ่งหัดก้าวเดิน
" ไม่เอาน่ายัยชี " เวคินพูดอย่างอารมณ์ดี พลางหมุนตัวไปเปิดประตูออกกว้างๆ เขาก้าวลงไปจากรถ รีโรสมองตามหลังของเวคิน เธอถอนหายใจแรงๆ พลางยกมือขึ้นมา
' สาธุ ลูกขอเที่ยวสักวันนะคะหลวงพ่อ' เธอพลางวพูดขออนุญาตหลวงพ่อที่เธอนับถือ เวคินเปิดประตูรถฝั่งของเธอ เขาเห็นแล้วว่ารีโรสกำลังทำอะไร
" หึหึ ชีๆๆ อย่าเยอะ ชี!" เวคินเอาแต่หัวเราะอารมณ์ดี เขาพูดห้ามเธออย่างไม่เต็มเสียง รีโรสขบกรามแน่นๆพลางถอนหายใจแรงๆด้วยความเบื่อหน่ายเวคิน เพราะคำพูดของเขามันช่างน่าหงุดหงิดไปหมด เวคินทำหน้ากวนๆ
" มาลงมาชี ลงมาเลย" เวคินเอ่ยชวนเธออย่างเร่งเร้าให้เธอลงมา รีโรสเป่าลมออกจากปาก พลางกรอกตามองบน เวคินยื่นมือออกมาด้านหน้าเพื่อรับมือของเธอ
" คืนนี้เธอคือคนของฉัน ยัยชี" เวคินบอกรีโรสเสียงเรียบ รีโรสหย่นจมูกส่งให้เขา ก่อนจะค่อยๆยื่นมือออกไปหามือของเขา เวคินก้มลงมองมือของเธอที่วางอยู่บนมือของเขา มือเล็กนุ่มๆ เขาใช้ลิ้นดันกระพุ้งแก้มก่อนจะจับมือของเธอ รีโรสก้าวออกมาจากรถ เวคินมองชุดของเธออย่างเอ็นดู เพราะชุดเดรสแขนยาวผ้าฝ้ายสีขาวกระโปรงยาวถึงตาตุ่ม รองเท้าผ้าใบสีขาวสะอาด
" จับมือของฉันเอาไว้ดีๆนะยัยชี " เวคินบอกรีโรสเหมือนเป็นห่วง แต่แววตาของเขานั้นมันประชดประชันมากๆ รีโรสเบะปากส่วให้เขา
" มืดจัง" รีโรสพูดพึมพำเบาๆ เธอมองรอบๆบริเวณลาดจอดรถ ที่มีทรถมากมายจอดเรียงราย แถมผู้คนเข้าไปด้านในกันเยอะแยะเต็มไปหมดผู้หญิงแต่งตัวเซ็กซี่มากๆ ยาวคนส่งยิ้มหวานให้เวคินอย่างสื่อความหมาย แต่เวคินกลับไม่สนใจ
" มาเที่ยวผับใครเขามาตอนกลางวันล่ะยัยชีเอ้ยยย!" เวคินพูดแซวๆรีโรสๆกรอกตามองบน พลางวทำปากจู๋แก้มป่อง เวคินมองนิ่งๆ เขารู้ว่าใบหน้าของรีโรสนั้นยิ่งเขามองมันยิ่งแทบละสายตาจากใบหน้าของเธอไม่ได้เลย
' ไอ้คิน มึงเป็นอะไรของมึง' เขาพลางคิดในใจและถามตัวเองด้วยความสงสัย
" เชอะ! นายเป็นผู้ชายที่ปากร้ายที่สุดเวคิน" รีโรสด่าเขาด้วยความหงุดหงิด เวคินยิ้มที่มุมปาก พลางก้มลงมาหาเธอใกล้ๆ
" ปากหวานต่างหากละยัยชี" เขากระซิบบอกเธอเบาๆ พลางปลายตามองสบตาเธออย่างสื่อความหมายบางอย่าง รีโรสถึงกับอึ้ง ตัวแจ็งทื่อ เขาหรี่ตาลงมองริมฝีปากของเธอ
" อยากลองชิมไหมยัยชี" เขาถามเธออย่างเชิญชวน รีโรสสตั้นไปทันที เธอหันหน้าหนี เวคินมองท่าทางของเธอนิ่งๆ
' อิติปิโส ภะคะวา อะระหังสัมมาสัมพุทโธ วิชชาจะ.... ' รีโรสสวดมนต์ในใจ แต่เธอต้องสะดุ้งเพราะเสียงของเขา
" ไปกันเถอะยัยชี " เขาเอ่ยชวนเธอน้ำเสียงอ่อนโยนป่นเอ็นดู รีโรสมองหน้าของเขา
หมับ! เวคินยมือขึ้นมากอดคอของเธอเอาไว้
" กอดคอจะได้ไม่หลง" เขาบอกกับเธอน้ำเสียงเรียบ ก่อนจะพาเธอเดินเข้าไปในผับ รีโรสปลายตามองหน้าอกแกร่งของเขาด้วยหัวใจที่สั่นเทา เพราะกลิ่นกาย กลิ่นน้ำหอมของเขาลอยเข้าจมูกของเธอ เวคินหรี่ตามองเธอเหมือนกัน
" มาหาไอ้เด" เวคินบอกลูกน้องหน้าผับ ทั้งสองหนุ่มพยักหน้ารับ สาวๆที่เดินเข้าไปก่อนมองหน้าเวคินพร้อมส่งจูบให้เขา เวคินขยิบตาให้เธอนิดหน่อย ก่อนจะพารีโรสเดินเข้าไปด้านใน
' ตื้ดดดด!!!!.....................
เสียงเพลงแดนซ์จากดีเจในผับ ผู้คนโยกย้ายไปมา รีโรสอ้าปากค้าง ตาโต มองไฟที่หมุ่นด้านบน เธอถึงกับรู้สึกเวียนหัว เวคินหรี่ตามองรีโรสอย่างขำๆ เขากระชับกอดแน่นๆเพื่อไม่ให้ใครมาชนเธอ รีโรสมองเงามืดๆของนักเที่ยวยามราตรี
" หึหึ สนุกใช่ไหมยัยชี!" เวคินก้มลงไปกระซิบถามเธอเบาๆที่ข้างใบหูของเธอ รีโรสหันหน้ามาสบตากับเขา เธอทำหน้าไม่ถูกเลย เพราะเสียงเพลงที่ดังกึกก้องมากๆ เวคินพาเธอเดินฝ่าวงผู้คนมากมายขึ้นไปด้านบน รีโรสได้แต่เงียบๆไม่พูดอะไร สายตาของเธอมองแค่เงาดำๆในห้อง แสงไฟที่หมุนรอบๆ เวคินพารีโรสเดินไปยังห้องสุดท้าย
" ตื่นเต้นไหมยัยชี" เขาก้มลงไปถามเธอเหมือนเป็นห่วง รีโรสเอาแต่เงียบ เธอไม่ตอบอะไรเลย เวคินมองหน้าลูกน้องที่เฝ้าหน้าห้อง คนหนึ่งเปิดประตูให้เขาออกกว้างๆ
" หึหึ" เวคินหัวเราะในลำคออย่างอารมณ์ดี
" ไอ้คิน " เสียงของฟอลตัลเอ่ยทักทายเวคิน พลางปลายตามองหน้าของรีโรส เขายิ้มที่มุมปาก ไลอ้อน กรู๊บ ครีย์ยอนมองสำรวจรีโรสทันที
" ไปด้านในกันเถอะยัยชี" เวคินเอ่ยชวนเธอพลางดันให้เธอเดิน รีโรสมองหน้าของสี่หนุ่ม พลางยิ้มและยกมือขึ้นมาไหว้ทักทาย
" สวัสดีค่ะ" รีโรสกล่าวคำทักทายทั้งสี่หนุ่ม ฟอลตัลมองหน้าของรีโรสนิ่งๆ
" สวยคนละแบบ" ฟอลตัลพูดขึ้นมาลอยๆ เวคินมองหน้าฟอลตัลเล็กน้อยๆ ก่อนจะพารีโรสไปนั่งที่โชฟาตัวเล็ก เขานั่งลงบนโซฟา
หมับ! ตุบ! มือของเขาจับมือของเธอและกระตุกแรงๆเพื่อให้เธอนั่งลงบนตักแกร่งของเขา
" ว๊ายยย " รีโรสร้องอย่างตกใจ มือของเธอกอดคอของเขาแน่นๆ เวคินมองหน้าเพื่อนๆไม่ได้สนใจจะมองหน้าของเธอ รีโรสมองหน้าหล่อเหลา ผมสีทอง นัยต์ตาเขียวมรกตที่สวยงามให้ชัดๆ
" สวัสดีครับน้องโรสคนสวย" ฟอลตัลทักทายรีโรสๆสะดุ้งเล็กน้อยพลางหันหน้ามามองหน้าของฟอลตัล เขายิ้มให้เธออ่อนโยน รีโรสยิ้มกลับไป
" สะ..สวัสดีค่ะ/ ยัยชีนี้ไอ้ฟอลตัล ไอ้กรู๊บ ไอ้ครีย์ ไอ้ไล" รีโรสกล่าวทักทายฟอลตัลแต่เธอพูดไม่จบเวคินแนะนำให้เธอรู้จักทั้งสี่หนุ่มทันที
" สวัสดีค่ะพี่ๆ" รีโรสกล่าวคำทักทายทั้งสี่หนุ่มอีกครั้ง เวคินยก Absolut Vodka กรอกปากหนึ่งแก้วซ็อต
" อ๊าาาาา " เขาครางดังๆ พลางมองเงยหน้ามองหน้าของรีโรส เธอกัดริมฝีปากล่างแน่นๆ
" สวดมนต์เหรอยัยชี" เวคินเอ่ยแซวเธอเบาๆ ฟอลตัลมองหน้าของรีโรสนิ่งๆ
" ชุดมาเที่ยวสวยจังนะครับน้องโรสวันนี้" ครีย์ยอนเอ่ยแซวอย่างเอ็นดูไม่ไหว เพราะมันคือปิดมิดชิดมากๆ แต่ชุดขาวของเธอมันก็ดูเด่นเพราะใบหน้าที่มีเครื่องสำอางบางๆบนใบหน้าของเธอ รีโรสยิ้มอายๆพลางจะขยับตัวเพื่อจะยืนขึ้น
หมับ! มือของเวคินกอดเอวของเธอแน่นๆ รีโรสถึงกับทำหน้าไม่ถูก แต่เธอก็พยายามยิ้มให้ครีย์ยอนอย่างอ่อนโยนเพื่อเป็นมารยาท
" ขะ...ขอบคุณค่ะ" เธอขอบคุณครีย์ยอน พลางปลายตามองหน้าของเวคินที่ไม่ได้สนใจเธอเลย
" ดื่มอะไรดีครับน้องโรส" ฟอลตัลถามรีโรส
" วอดก้าน้ำส้ม ค็อกเทล น้ำเปล่า น้ำส้มคั้น บลาๆๆๆๆ..." ฟอลตัลถามรีโรสและแนะนำเครื่องดื่มให้เธอ เวคินนั่งนิ่งไม่พูดอะไร
" น้ำส้มค่ะ" รีโรสตอบอย่างอายๆ พลางมองเครื่องดื่มบนโต๊ะด้านหน้า เธออ่านชื่อภาษาอังกฤษที่ติดอยู่ข้างขาวใสๆ สี่ห้าขวด 42Below, Absolut , Russian Standard, Belvedere
" ยัยชีๆ มาเที่ยวผับจะมาดื่มน้ำส้มได้ยังไง " เวคินพูดขึ้นมาเหมือนเย้ยหยัน
" ค็อกเทลดีกว่านะน้องโรส" ครีย์ยอนบอกรีโรสๆหน้าของทำไม่ถูก
" มันเหมือนน้ำผลไม้ครับ รสชาติกลมกล่อมนุ่มลิ้นมากๆครับ" ไลอ้อนอธิบายให้รีโรสเข้าใจ รีโรสก้มลงมองวอดก้าบนโต๊ะตรงหน้าของเธอ เวคินเหยียดยิ้ม
" หึหึ อยากลองวอดก้าขวดไหนยัยชี" เขาแกล้งถามเธอเล่นๆ รีโรสมองนิ่งๆ ฟอลตัล ครีย์ยอน ไลอ้อน กรู๊บมองหน้าเวคินและรีโรส
" ขอน้ำเปล่าแล้วกันนะคะ รีโรสกลัวลุกไม่ไหวพรุ่งนี้ค่ะ" รีโรสบอกทั้งสี่หนุ่ม เวคินเบะปากอย่างหมั่นเขี้ยวคำพูดของเธอ เพราะคำพูดของเธอนั้นเหมือนนักดื่มเลย
" ค็อกเทลก็ได้ครับน้องโรส จิ๊บเเบบซิลๆ " ฟอลตัลแนะนำรีโรส เวคินเงยหน้าขึ้นมามองหน้าของเธอลุ้นๆ เพราะเขาอยากรู้ว่าเธอจะใจอ่อนสั่งค็อกเทลหรือเปล่า
" น้ำเปล่าดีกว่าค่ะ" รีโรสยังเน้นย้ำคำเดิม ทั้งสี่หนุ่มยิ้มเอ็นดู
" ไปเอาน้ำเปล่ามาเสิร์ฟเมียไอ้คินหน่อย" ครีย์ยอนหันไปสั่งลูกน้องที่ยืนรอรอคำสั่งของเขา
" ครับ" ลูกน้องตอบรับพลางเดินออกจากห้องไป รีโรสพยายามขยับตัวเพื่อที่เธอจะยืนขึ้นไปนั่งโซฟาตัวอื่น แต่เธอก็ทำอะไรไม่ได้เลย
" พวกมึงจะคุยกับยัยชีต้องคุยเฉพาะเรื่องธรรมะน่ะเว้ยยย เรื่องอื่นยัยชีไม่รู้จักหรอกนะ" เวคินพูดประชดรีโรสๆปลายตามองหน้าของเขาเล็กน้อย
" ทำไมน้องโรสถึงศึกษาพระธรรมครับ" ครีย์ยอนถามด้วยความสงสัย และนี้ก็เป็นคำถามในหัวของเวคินเหมือนกัน รีโรสยิ้มอาย
" โรสชอบค่ะ สนุกดี" เธอตอบอย่างไม่อาย ถึงแม้ว่าเธอจะมีเหตุผลอื่นก็ตาม
" สนุกๆยังไงครับ" กรู๊บถามตรงๆ เวคินมองหน้ากรู๊บ รีโรสยิ้มหวาน
" ก็เวลาสวดมนต์ เวลานั่งสมาธิแล้วมันทำให้จิตใจของเราสงบ มีความสุขด้วยค่ะ" รีโรสตอบอย่างซื่อๆ เวคินหรี่ตาขึ้นมามองหน้าของเธอ เขาถึงมองอย่างค้นหาว่าเธอแกล้งพูดหรือเปล่า แต่ที่เขามองเห็นคือเธอพูดจริง
" เหรอครับ" ฟอลตัลถามอย่างสนใจ เวคินมองหน้าเพื่อนก่อนจะถอนหายใจแรงๆ
" เคยดื่มแอลกอฮอล์หรือเปล่าครับ" ไลอ้อนถามด้วยความอยากรู้ รีโรสยิ้มและพยักหน้ารับ
" ค่ะ " เธอตอบสั้นๆอย่างไม่ปิดบังอะไร เวคินมองหน้าของรีโรสทันที ทั้งสี่หนุ่มถึงกับอึ้งและมองหน้าของรีโรสเหมือนกัน พวกเขาคิดถาพของรีโรสไม่ออกว่าเธอจะอยู่ในสภาพไหน
" ยัยชีๆเกินไปแล้ว " เวคินพูดออกมาอย่างไม่อยากเชื่อ รีโรสทำหน้านิ่งๆไม่ตอบโต้
" ชอบดื่มแนวไหนครับ" ฟอลตัลถามด้วยความอยากรู้
" ไอ้ฟอล ยัยชีก็ขี้คุยไปยังงั้นแหละน่า มึงก็ถามเป็นตุเป็นตะนะ" เวคินต่อว่าเพื่อน รีโรสยิ้มอายๆ พลางยกมือขึ้นมาเกาท้ายทาย
" ดื่มได้ทุกอย่างค่ะ" เธอตอบฟอลตัลตรงๆ ครีย์ยอน กรู๊บ ไลอ้อนมองหน้าของรีโรสนิ่งๆ เวคินมองหน้าของรีโรส
" ยัยชีๆเป็นชีห้ามโกรธ เป็นชีห้ามขี้คุย ขี้อวดโน้นนี้นะมันผิดศีล" เวคินพูดออกมาเพื่อเตือนสติรีโรสๆมองหน้าของเขาพลางทำตาดุส่งให้เขา เวคินกรอกตามองบน
" ไอ้คินมึงจะว่าเมียแบบนั้นไม่ได้นะ มึงยังไม่รู้จักเธอเลยนะ " กรู๊บพูดขึ้นมาอย่างมีเหตุผล เพราะตั้งแต่เวคินแต่งงานกับรีโรส เวคินไม่เคยนอนบ้านเลย แล้วไอ้ที่ได้กันนั้นเพราะเพื่อนข่มขืนไม่ใช่เพราะความรักที่เริ่มต้น เวคินมองหน้ากรู๊บอย่างตำหนิ
" กูรู้น่า..." เวคินตอบกรู๊บกลับไปอย่างไม่ยอมแพ้ พลางเงยหน้าขึ้นมามสบตากับรีโรส เขายิ้มเจ้าเล่ห์ส่งให้เธอ รีโรสเบะปากให้เขา พลางยื่นมือไปหยิบแก้วน้ำเปล่ามาดื่ม
" เห็นไหมยัยชีรู้จักแค่น้ำเปล่านี้แหละ" เวคินพูดออกมาอย่างเย้ยหยัน
" กูไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ" กรู๊บบอกเพื่อนๆในห้องพลางดันตัวลุกขึ้นยืนเวคินมองหน้าเพื่อน
" กูไปด้วย" เขาบอกกรู๊บพลางยกร่างของรีโรสขึ้นและวางลงบนโซฟาเหมือนเดิม
" รออยู่นี้นะยัยชี แล้วอย่าขี้คุยให้เพื่อนของฉันเข้าใจผิดนะ" เวคินบอกรีโรส มือของเธอลูบผมของเธอเบาๆ ก่อนจะเดินออกไปจากห้องพร้อมกันกับกรู๊บ ครีย์ยอน ไลอ้อน ฟอลตัลมองหน้าของรีโรส
" อยากรู้จังเลยนะครับว่าน้องโรสชอบดื่มแบบไหน" ฟอลตัลพูดขึ้นมาลอยๆ
" อืม กูก็อยากรู้เหมือนกัน " ไลอ้อนพูดขึ้นมาลอยๆ พลางยกวอดก้าขึ้นกรอกเข้าปากของตัวเอง รีโรสมองหน้าของไลอ้อนนิ่งๆ
" ดื่มน้ำเปล่าก็แค่ตอนกลางวันก็พอครับนะโรส ตอนกลางคืนเราก็เปลี่ยนบ้างครับ " ครีย์ยอนพูดขึ้นมาลอยๆ รีโรสมองหน้าของครีย์ยอน
" ใช่ครับ น้ำเปล่าคือน้ำที่ไม่มีรสชาติอะไรเลย แต่น้องโรสไม่อยากลองน้ำที่มีรสชาติบ้างเหรอครับ " ฟอลตัลถามเหมือนหยั่งเชิง รีโรสก้มลงมองขวดวอดก้าสามสี่ขวด
" นิดหน่อยก็ได้ครับ " ครีย์ยอนบอกรีโรส
" พระท่านหลับแล้วครับน้องโรส" ไลอ้อนบอกรีโรส ทั้งสามหนุ่มมองหน้ากันพลางยิ้ม
" เอ่อ... " รีโรสพูดขึ้นมาสั้นๆเธอไม่รู้จะพูดอะไร ทั้งสามหนุ่มหันมามองหน้าของเธอแล้วยิ้ม
ด้านล่างของผับ เวคินเดินลงมาด้านล่างกับกรู๊บ สาวๆต่างมองหน้าของคนทั้งคู่เพื่อหวังว่าพวกเธอจะโชคดีบ้าง แต่ผิดคาดเพราะคนทั้งคู่ไม่สนใจใครเลย ทั้งสองคนเดินออกมาจากห้องน้ำ
หมับ! เวคินโดนดึงมือเอาไว้ เขาหันกลับไปมองทันที
จ๊วบบปากของเขาโดนประกบจูบกับปากของผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งกรู๊บก็มีผู้หญิงอีกคนหนึ่งจูบเขาเหมือนกัน
" อื้มมม" เสียงร้องในลำคอ พร้อมกับมือของเขาผลักผู้หญิงคนนั้นออกไป เพราะเขาไม่เคยจูบปากกับใครมาก่อน เขาแค่กระแทกด้านล่างเท่านั้น
" พี่เวคินขาา" เสียงผู้หญิงร้องเรียกชื่อของเขา เวคินยกมือขึ้นมาเช็ดปากของตัวเองอย่างรังเกียจมากๆ
" บ้าซิบ!" เวคินสบทออกมาอย่างหงุดหงิด เขามองหน้าของเธอนิ่งๆ
" อาร์ลมิสเองค่ะพี่เวคิน" เธอบอกชื่อให้เวคินรู้จัก เวคินขบกรามแน่นๆ
" ไสหัวไป!" เขาบอกกับเธอด้วยความเดือดดาล เพราะกฏของเขาและเพื่อนๆในกลุ่มคือไม่มีการจูบปากอะไรทั้งสิ้นอาร์ลมิสหน้าเจื่อนๆ
' วู๊ววววววววววววววววววววววว วิกวี้ๆๆๆๆ.....................
เสียงผู้คนโห่ร้องกึกก้องดังมาจากด้านในผับ
" เซ็กซี่ที่สุด!"เสียงผู้ชายร้องชมเสียงดัง
" ไอ้คินแย่แล้วเมียมึง!" เสียงของไลอ้อนดังมาจากทางเดิน เวคินมองหน้าเพื่อน พลางรีบเดินไปหาไลอ้อน
" เกิดอะไรขึ้น" เขาถามไลอ้อนด้วยความตกใจ
' เซ็กซี่มากกกกกครับ สวยมากกกกกกกกด้วย. ราชินีของคืนนี้!!!!!! เสียงคนมากมายเอ่ยชม ไลอ้อนพยักหน้าให้เวคินมองไปที่บนเวที เวคินค่อยๆหันไปมอง เขาถึงกับอ้าปากค้าง ตาโต
" เมียของมึงไม่ได้ชีนะไอ้คิน!" ไลอ้อนพูดออกมาเสียงแผ่วเบาๆ พลางกลืนน้ำลายลงคอฝืดๆ เวคินขบกรามแน่นๆ เพราะรีโรสกำลังเต้นคาบาเร่บนเวที ร่างของเธอมีกางเกงตัวจิ๋วปิดที่ดอกกุหลาบ ด้านบนมีแค่เม็ดเพชรติดที่จุกเท่านั้น
ยัยชี ไม่ชี?????
- Writer
