TAMIS NG UNANG TALIK

KABANATA 7

“TATI, I WANT to sleep na. Balik na po tayo sa mansion,” hiling ni Harry. Ang cute talaga ng boses nito.

“Bahay lang. Kung maka-mansion ito,” nakairap na sagot ko.

“It’s so big po. It’s a mansion,” giit nito.

“No, Harry. Mayabang ka lang. It’s just a house, okay? Prinsipe yern?”

“Fine po. A house.” Napanguso na lanh ito.

“Ganyan dapat. Humble lang.”

Napatayo na ako sa kinauupuan ko at napatingin na lang kina Kuya Jared at Ate Gwen. Kung kanina, pinag-iinitan ni Ate Gwen ang pag-iinom ni Kuya, ngayon, nakisali na siya sa grupo nila Kuya. Panay lamon na rin ng pulutan ang hipag ko. Ginawa ba namang snacks.

“Kuya Jared, Ate Gwen, papatulugin ko muna si Harry sa itaas,” paalam ko sa dalawa.

Nang tumango na silang dalawa at nagpasalamat sa akin, nagsisimula na akong humakbang. Hindi na ako nagpaalam kay Kuya Kenzo para kunwari wala ng pakialam. Pero ang totoo, sapat na sa akin ang ginawa ko kanina. Naging apektado si Kuya Kenzo roon.

Dahil nasiraan ko na nang very light si Ma’am Thalia sa lalaking mahal ko, oras na naman para si Kuya Kenzo ang sisiraan ko kay Ma’am Thalia. Mahal pala nila ang isa’t isa, ha? Then stay strong.

Walang tigil na ako sa kangingiti habang tahimik na naglalakad. Nararamdaman ko lang na nasa akin ang tagumpay.

Pagdating namin ni Harry sa kwarto nila Kuya Jared ay agad ko itong hinuburan. Kahit bata ang pamangkin ko, sinasanay na naman ito na kailangan magpunas bago matulog.

“Harry, mauna ka na sa banyo at punuin mo muna ng tubig ang timbra roon. Anyways, ang gripo ang buksan mo at hindi ang shower. Nagkakaintindihan ba tayo?”

“Yes po, Tati.”

“Sige na. Mauna ka roon. Dahan-dahan, okay? Ihahanda ko muna ang susuotin mo,” sabi ko.

“No problem, Tati.”

Nang nasa banyo na ang pamangkin ko, nagtawag na ako kasambahay namin para magpahatid ng gatas ni Harry dito sa kwarto nila Kuya. Kaya ko naman sanang gawin iyon pero pagod na ako kaya ginamit ko muna ang kapangyarihan ko as the heiress of the family. Kung narinig lang ni Harry kung ano ang nasa isip ko, malamang ibabalik nito ang sinabi ko rito kanina na ang yabang nito. Sa akin lang pala nagmana ang pamangkin kong suwail.

Tumungo na ako sa cabinet ni Harry at kumuha ng susuotin nito. Isang pajama at sando ang kinuha ko para kumportable ang pagtulog nito.

“Tati, where are you!”sigaw ni Harry.

“Maghintay ka riyan at baka i-flush kita sa inidoro,” sagot ko.

“Bad!”

“Apurado!”

“I hate you!”

“I love you.”

Napatawa ito. “I love you, Tati Lor!”

Hindi ko mapigilan na mapangiti habang nagmamadaling tumungo sa banyo. Pagpasok ko roon, napataas na lang ang kilay ko nang nasa loob na ito ng timba. Kaya pala tahimik ang suwail sa loob dahil may ginagawa ng kababalaghan.

“Hey! Alis na diyan!” sigaw ko.

“Hindi ka po galit?”

“May magagawa ba ang galit ko? Basa na ang ulo mo. Dinadagdagan mo lang ang trabaho ko! Akala mo siguro may bayad pagiging pambansang tita, ’no? Yabang talaga!”

“Tati, you are so noisy!” sagot ni Harry.

Napabuntonghininga na lang ako habang tinulungan na makaalis ang pamangkin ko sa timba. Pagkatapos, agad ko na itong niluguan para matapos na ito.

Minutes after, natapos na rin kami kaya pinunasan ko na ng tuyong tuwalya ang buong katawan nito. Pinaupo ko na rin ito sa tapat ng salamin para patuyuin ang buhok nito ng drawer.

Napalingon ako sa pintuan nang may kumatok. Nang magsalita ito, si Manang pala. Pinapasok ko ito kaya agad itong pumasok habang bitbit ang gatas.

“Dito mo na lang ilagay, Manang. Salamat.”

Pagkalagay ni Manang ng gatas sa tapat ni Harry, nakisuyo na rin ako na buksan ang aircon. Nang nagawa niya na iyon, agad akong nagpasalamat kaya umalis na ito.

Sinimulan ko ng patuyuin ang buhok ng pamangkin ko habang tinitingnan ang mukha nito sa salamin. Napangiti naman ako nang ipinikit pa nito ang mga mata. Napakayabang talaga! Akala mo kung sinong artista na may sariling glamteam.

“Harry, inumin mo na ang gatas mo,” sabi ko.

“Okay po.”

Nang tumuyo na ang buhok ng pamangkin ko, agad ko na itong binihisan. Pagkatapos, pinahiga ko na ito sa kama nila. Tinabihan ko muna at kinatahan habang walang tigil sa pagtapik sa balakang nito.

“Tati, layo kunti. Ang noisy mo,” sabi ni Harry.

Kunting-kunti na lang ay papatulan ko na ang batang ito. Napaka-ungrateful lang. Minsan na nga lang ako kumakanta, pahihinaan pa ang volume ng boses ko. Ano ang magagawa ko kung mezzo suprano ako?

“Matulog ka na riyan para makaalis na ako,” sabi ko.

“Don’t leave me, Tati. Magagalit talaga ako,” pagbabanta nito.

“Wow? Nakakatakot naman.”

“T-Tati!” sabi nito habang naka-growl. May lahi bang tigre ang pamangkin ko? Parang.

“Oo na,” sagot ko.

“I love you, Tati.” malambing na sabi ni Harry.

Napangiti ako sabay halik sa noo nito. Alam na alam talaga ng pamangkin ko kung paano niya ako pasasayahin. Sa simpleng pagsabi nito ng I love you, hindi ko mapaliwanag ang saya ng nararamdaman ko. Kapag bata kasi ang nagsasabi, alam mong they really mean it.

Oras ang lumipas, nagising ako nang may kamay na kumurot sa pisngi ko. Pagmulat ng mga mata ko, bumungad sa akin ang mukha ni Kuya Jared. Napangiti ito at sinabukan akong halikan sa noo kaya napapikit na ako.

Pagdapo ng labi niya sa noo ko, napangiti na ako. Pagbuwag ng labi niya, napabangon na rin ako.

“Umalis ka na,” sabi ni Kuya Jared.

“Wow! From sweet actions to savage words. Kapatid nga talaga kita,” sabi ko.

Napatawa si Ate Gwen sa gilid. “Masanay ka na lang, Lori.”

Napatayo na ako sa kama. “I have no choice, Ate. Sige na, mauna na ako.”

“Thank you,” sabi ni Ate Gwen.

“Paki-post na lang po nang mas dumami ang followers ko. Ako na po ang bahala sa captions,” sabi ko.

Napailing si Ate Gwen. “Baliw ka talaga.”

Hindi na ako sumagot at nagmamadali na lang na lumabas. Nang tutungo na sana ako sa ikatlong palapag ng bahay, napatigil ako nang marinig na may nag-uusap sa kusina. Hinding-hindi ako magkakamali na sila Kuya Kenzo ang nandoon. Dahil mahal ko ang tao, bumaba na ako para makita ito.

Pagdating ko sa kusina, nadatnan ko roon sila Kyle at ang iilan pa sa mga kaibigan nito. Iginiya ko ang tingin ko sa paligid at hindi ko nakita ang lalaking mahal ko. Hindi na ako nagtanong para hindi nila ako tuksuhin. Mas mabuti ng hindi nila seryusuhin ang nararamdaman ko para kay Kuya Kenzo.

“Hi, mga Kuyas. Okay pa kayo?” tanong ko.

“Oo naman,” sagot ni Kuya Kyle.

Nang makita kong bukas ang pinto sa kusina, lumabas na muna ako para hanapin kung saan si Kuya Kenzo. Malakas ang kutob ko na sobrang lasing na talaga ito to the point na hindi na nito alam ang ginagawa nito.

Nang marinig ko na may sumusuka from a far, sinundan ko iyon. Ang sigurado ako, siya iyon. Gusto ko lang masigurado kung nasa mabuting kalagayan lang siya. Baka nasa pool iyon at malunod. Hindi ko hahayaan na mawala ito. Mahal ko kaya ang lalaking iyon! Hindi lang iyon, pangarap ko rin na magkaanak sa kanya kaya bawal talaga siya na mawala.

Pagdating ko sa pool area, nakita ko si Kuya Kenzo na nakatayo sa may puno ng balete. Para siyang gwapong kapre roon.

“Kuya Kenzo, ano ginagawa mo diyan?” tanong ko.

“U-Umiihi,” sagot nito.

Napangiti ako. “Talaga? Pwede patingin?”

Napatawa ito. “Baliw ka na ba?”

Napatawa na rin ako. “Biro lang. Dito lang muna ako, ha? Babantayan lang kita.”

“No need. Kaya ko na ang sarili ko. Hindi na ako bata na katulad mo,” sabi ni Kuya Kenzo.

“Hindi na po ako bata,” sabi ko. Ipaglalaban ko talaga ang sarili ko.

“Isip-bata lang.”

“Hey!”

Natawa na siya kaya napakamot na lang ako sa ulo. Pero nang napansin ko na may ginagawa siya sa pantalon niya, humakbang ako palapit sa likuran niya.

“May problema, Kuya Kenzo?” tanong ko.

“Nahihirapan lang akong ibaba ang shorts ko,” sagot nito.

“Sigurado ka? Lasing ka na ba talaga? As in sobrang lasing?”

Napabuntonghininga ito. “Nahihilo na nga ako.”

“Aalayan kita,” sabi ko.

“Huwag na. Kaya ko naman ang sarili ko. Lumayo ka muna sa akin at baka makita mo itong akin. Bad iyon.”

Napangiti ako. “Bawal ba iyon?”

“Ikaw, ha? Iba ka rin bata ka,” sabi ni Kuya Kenzo.

“Hindi na nga ako bata, Kuya Kenzo,” sagot ko. Nagpipigil na ako sa kilig na nararamdaman ko.

Nang mapansin ko na muli niyang hinawakanan ang shorts niya, nagkusang loob na ako lumapit sa kanya. Pagdating ko sa likuran niya, agad ko na siyang niyakap.

“Nasasaktan ka ba sa sinabi ko kanina? Posible naman kasi talaga iyon. Isipin mo, alam mo mismo sa sarili mo na you are enough, pero bakit hindi ka pa niya sinasagot? Isa lang ang dahilan niyon. . . hindi ka niya gusto,” sabi ko.

“Gusto niya ako. Lorna, alis ka muna. Iihi na muna ako,” sabi nito.

“Tutulungan na kita,” sabi ko.

Napatawa ito. “Nababaliw ka na.”

“Hindi, ha,” sabi ko sabay pasok ng kamay ko sa loob ng shorts niya.

Hinawakan ko iyon at agad na inilabas sa loob ng shorts nito. Hinigpitan ko na ang hawak at naramdaman ko pagbabago ng laki nito. Sa pagkakataong iyon, hindi ko na mapigilan na mapangiti.

Nang marinig ko na ang pagbuhos ng ihi nito sa puno, labis na ang bilis ng t***k ng puso ko. Masaya lang ako na hindi niya ako tinulak palayo sa kaniya. Sa pagkakataong iton, naniniwala na ako na boys will always be boys.

~~~