Chapter 5
1984 Words
Chapter 5
CHLOE'S POV
Naka sentro ang atensyon ni Chloe sa binabasang notebook, para pag aralan ang ilang lesson sa ibang subjects. Ganun parati ang ginagawa niya na kapag walang ginagawa, binabalikan niya ang pinag aralan nila para sa ganun may dagdag kaalaman at maisagot siya kapag nag tanong ang kanilang Proffessor.
Hindi alintana kay Chloe ang pag babasa ng notebook na hawak sa mainggay niyang mga kaklase sa loob ng silid. Wala pa kasi ang susunod nilang subject na si Mrs. Cheska, at ito lang ang unang pag kakataon na ma-late ito sa klase.
Kanya-kanya na inggay at ginagawa ang kanyang mga kaklase, ang iba naman nag ce-cellphone at ang iba naman mas pinili na gawin ang mga kalokohan na pag iinggay.
"For you, Taurus." Parang may magnet para kay Chloe na mahinto sa pag babasa na marinig ang boses ng babae. Unti-unti niyang binaba ang hawak na notebook at nilingon kong saan gawi ang kanyang narinig at una kaagad nakita ni Chloe ang isang babaeng maganda at mahaba ang buhok.
Kaagad niya din nakilala ang babae na ang pangalan si Monica, at hindi nila kaklase sa subject na iyon.
Kinuha nito ang kursong tourism kaya't saksakan ito ng ganda at matangkad rin.
Sikat rin si Monica sa Apollo University, hindi lamang sa maganda ang dalaga kundi pinipilahan talaga ito ng mga kalalakihan na nag liligaw sakanya dahil sa ubod ng ganda. Ilang beses na rin nanalo sa patimpalak sa kanilang University sa larangan ng iba't-ibang mga academics na sinalihan nito at kakanalo lang nito no'ng naka raang taon sa pageant na ginanap sa University.
"Here, I bake these brownies myself. Hope you like it." Pag papa cute na wika at inabot kay Taurus ang magandang lalagyan ng hinandog nito. Nag mukhang special ang lalagyan dahil na rin sa pag kakabalot at magagandang materyales na ginawa.
Hindi malaman ni Chloe kong napansin din ng kanyang mga kaklase ang pag papit ni Monica kay Taurus, o ako lang ba talaga dahil mabilis maka sagap ang taenga ko sa mga nangyayari.
Hawak pa rin ni Chloe ang notebook, pakunwari nag babasa siya para hindi mapansin na nakikinig at kanina pa siya pasulyap-sulyap sa tagpong nangyayari sa dalawa. Ilang row lamang ang pagitan ni Taurus kaysa sa akin, kaya malaya kong naririnig ang lahat-lahat.
Patuloy na nag sasalita si Monica, pero heto si Taurus naka sandal pa rin sa silya at naka salampak ang headphone sa taenga, walang pakialam sa pag lapit sakanya ng dalaga.
Wala rin kaamor-amor sa mukha sa pag lapit sakanya na pinaka maganda at sikat na babae sa kanilang University.
Kagat-labi pa si Monica at inipon ang natitirang lakas sa dibdib nito. "I have never done this in my life, maybe we can go on a date? To be honest, I really had a crush on you when I first saw you, Tauru—-" hindi na natapos ni Monica ang susunod na sasabihin nang bored na binaba sa pag kakasalampak sa taenga nito ang headphone at malamlam na tinignan ang dalaga.
Pangiti-ngiti pa si Monica ngunit makikita mo talaga sa mukha nito ang kinakabahan sa biglang bigay sakanya ng atensyon ni Taurus.
Nilapit pa ni Monica ang hinanda nitong brownies para kunin ng binata iyon sa kanyang kamay.
Nakakaba ang paraan na titig ni Taurus dito, hindi mo mabasa ang iniisip o kaya naman tumatakbo sa isipan. Hindi inaalis ang tingin sa gawa ni Monica na brownies.
Ang malamig na mata nito, rekta na bumaling ng tingin kay Monica na nanatili pa rin naka tayo sa harapan ni Taurus. "You know, there are only two things, I don't like. Ang kumain nang brownies at ang mismong kagbigay. Sorry, but you're not my type!" Sabay kurap ng mata ni Monica na hindi makapaniwala sa kanyang narinig.
Halo ang expression na pinapakita sa mukha nito, at hindi rin maigalaw ang katawan. Kahit naka tagilid man si Monica, nakita ni Chloe ang munting luha sa mga mata nito na nag pipigil lamang. "Tumabi ka, istorbo ka lang." Iritadong wika ni Taurus at gamit ang kamay nito tinulak bahagya nito si Monica para patabihin na huwag haharanga-harang.
Ilang segundo na ganun ang posisyon ni Monica at
walang pasabi at tumakbo palabas nang silid na iyon, at mukhang iiyak na nga.
Sinundan niya pa ng tingin ito hanggang maka labas ng kwarto, at sa loob-loob ni Chloe na naawa siya dito sa malamig na pag trato sakanya ng binata.
Ang pag baling ni Chloe ng tingin, napunta kay Taurus at sa kasamaang palad naka titig siya sa akin ng malamlam at kay lamig na kaagad naman akong pinag pawisan ng malala.
Ibang-iba ang paraan ng titig niya sa akin, na para bang nahuli niya akong kanina pa nakiki-usyoso sa tagpong nangyayari sakanilang dalawa.
Siya na ang unang bumawi ng tingin nila ni Taurus sabay tinalikuran, sa pag taranta niya pa nilabas niya ang cellphone na hawak bahagyang pakunwari abala siya ginagawa kahit wala naman talaga.
Pinag papawisan na nang malala si Chloe sa katawan, kahit naka talikod siya ramdam niya pa rin ang tagos siyang titigan ni Taurus base pa lang na nakikita niya ang pigura nito sa gilid ng mga mata ko.
"Okay ka lang ba Chloe?" Wika ng pinsan kong si Nadya, napansin siguro na aligaga at pinag pawisan ako. "Hay naku, naka tutok kana naman sa cellphone na hawak mo. Huhulaan ko, si Bernand na naman ang tini-text mo ano? Wala ka talagang kadala-dala, kalimutan mo na kasi ang gagong iyon." Pag tatalak ni Nadya na panigurado, narinig ni Taurus ang sinasabi nito.
Pinanlakihan ko ng mata ang pinsan ko, at ipinapahiwatig na tumigil na ito sa pag sasalita dahil nakuha ko ang centro ng atensyon na pag titig sa akin ni Taurus. "N-Nadya tumigil kana." Mahina at pabulong kong wika sa pinsan ko, mukhang hindi naiintindihan ang aking pahiwatig.
"Ay huwag mo akong sitahin, Chloe. Mag tatalak ako hangga't gusto ko para matigil lamang ang kabaliwan mo sa lalaking iyon." Sabay irap pa ng pinsan ko, na kulang na lang dumugo ang ibang labi niya sa diin ng pag kakakagat doon.
Bakit ibang-iba ang dating sa akin ni Taurus?
Bakit ganito na lang ang nararamdaman ko?
*****
Humigpit ang pag kakahawak ni Chloe na nag hihintay sa labas. Nag tatakip-silim na rin at kanina pa siya nag hihintay sa labas kahit kanina pa natapos ang kanilang klase.
Nag siuwian na rin ang ibang studyante at ang iba naman nasa kanya-kanya pa rin na mga silid at hindi pa tapos ang subject nila. Nauna na rin ang pinsan niyang si Nadya umuwi at sinadya niya talaga mag paiwan sa school muna para may asikasuhin.
Tinitignan ni Chloe ang paa habang nag papalipas ng oras. May nakikita rin siyang mga studyante na dumadaan sa gilid niya, dahil sa may parking lot siya mismo nag hintay at karaniwan sa mga iyon may kanya-kanyang mga sasakyan na nga dala.
Ang pag hihintay ni Chloe ng ilang minuto, biglang kumalabog ang kanyang dibdib na makita ang familiar na pigura ng lalaki na kanina niya pa hinihintay.
Emosyonal niyang sinundan ang lalaki, at mukhang papasok na ito sa kotse nito at pauwi na.
Nilakihan niya pa ang hakbang ng paa at lakas-loob na nilapitan para kausapin ito.
"Bernard." Ang pag tawag niya sa pangalan ng lalaki kaagad naman nahinto. Naging slow motion ang tagpong bumaling ito ng tingin sa akin, na naka tayo sa likuran niya at labis akong nasaktan sa pinakita nitong pag titig sa akin.
Huminto ako sa harapan niya at mamasa-masa na ang mata. "Bakit mo naman ako iniiwasan? Ilang araw na ako nag papadala ng text at mga tawag sa'yo. Please, mag usap tayong dalawa Bernard at ayusin natin ito." Hahawakan ko ang kamay na kaagad naman nitong kina-iwas, diring-diri mag pahawak sa akin.
Sa simpleng ginawa niya, nasasaktan ako ng todong-todo.
Ilang araw na ang lumipas, hindi pa rin humihilom ang sugat na binigay niya sa akin.
"The f****d, Chloe." Mahina at pagalit nitong asik. "Wala na tayong dapat pang pag usapan pa. Matagal na tayong break at tantanan mo na rin ako. Mahal ko si Tasya at huwag mo nang guluhin pa ang relasyon namin!" Lahat ng salita na binigkas niya bumaon iyon sa dibdib ko na ayaw kong tanggapin lahat-lahat.
Ayaw kong tanggapin na may iba na siyang gusto.
Ayaw kong tanggapin, na napaka dali lamang para sakanya na saktan ako ng ganito.
"No, no." Iling kong winawaksi sa isipan ko ang sinabi niya at uminit ang sulok ng mata ko. "Nag mamakaawa ako sa'yo, huwag mo na akong saktan ng ganito Bernard. Diba, hindi mo naman siya mahal diba? Ginagawa mo lang ito para saktan ako. Ayusin natin ang relasyon natin, at handa akong patawarin at tanggapin ka ka uli—-" hindi ko na natapos ang sasabihin ko nang iritado akong tinalikuran ni Bernanrd, na kina sunod ko naman sakanya. Patuloy akong sumusunod sakanya, at nag mamakaawa, baka sa puntong ito patawarin at tanggapin niya na ako muli.
Baka sa pag kakataon na ito, mag kaayos kaming dalawa.
"Please Bernard, bigyan mo naman ako ng isa pang pag kakataon at handa akong baguhin ang sarili ko. Patawarin mo na ako, h-hindi ko kayang mawala ka sa akin." Mabilis kong hinuli ang pulsuhan nito para pigilan.
"Ano ba!" Matinis na singhal nito na nag babaga ang mga mata.
Hindi ako handa sa sunod na mangyari, at padabog na inalis ni Bernard ang kamay kong naka hawak sakanya at sabay tinulak kaya nawalan ng balanse, na hudyat napa salampak akong napaupo sa matigas na sementado.
Napa subsob ako at kusa nang tumilapon ang suot kong glasses. Doon na bumuhos ang luha sa mata ko na pumatak, pananakit na rin ng katawan at balakang ko sa lakas nang impact na pag kakatumba ko.
Mas masakit pa ata ang sakit at kirot sa dibdib ko kaysa pananakit ng katawan ko sa ginawa niya.
"Shit." Matinis na mura ni Bernard at napa sabunot sa buhok sa frustate at galit. "Huwag na huwag kanang lalapit pa sa akin ulit, Chloe. Nakaka hiya ka!" Tinalikuran niya na ako at sunod ko na lang narinig ang yabag ng paa nitong paalis, na wala man lang lingon-lingon na pumasok sa loob ng kanyang sasakyan.
Tanging hikbi na lang ang ginawa ko, at hindi ko kayang igalaw ang katawan ko para bumangon muli. Sunod ko na lang narinig ang pag andar ng sasakyan ni Bernanrd paalis, at pinunit ang dibib ko nang paulit-ulit na hindi man lang niya tinangkang lapitan ako.
Ganun na ba iyon, Bernard?
Sasaktan mo talaga ako ng ganito?
Doon na bumuhos ang luha sa mata ko, at habang umiiyak kinapa ko ang tumilapon na glasses ko.
Wala na nga akong makita, dumagdag pa ang panlalabo ng aking mga nata sa walang humpay na pag iyak.
Ilang segundo akong kumakapa sa sementado para hanapin ang glasses ko, pero hindi ko mahawakan at kusa akong napa hinto nang may pares ng paa na huminto sa harapan ko.
Napaka blurry na ng aking paningin at wala na akong panahon para tignan kong sino ito at nahihiyang ipakita na umiiyak ako. "S-Sino iyan?" Basag kong wika at pinunasan ang mata ko. "Pwede bang tulungan mo akong hanapin ang glasses ko, tumilapon kasi kaya h-hindi ko mahanap." Pahikbi kong wika.
Wala akong salita na narinig kong sino iyon na nasa harapan ko. "Huwag m-mo naman akong pag laruan, hindi talaga ako maka-kita kapag wala ang glasses ko." Sagot ko pa na kaagad naman yumuko at may pinulot ito base pa lang sa malabong image na nakikita ko.
Lumapit ang pares ng paa na nakita ko at napa-pikit ma maramdaman na sinuot nito ang glasses sa mata ko.
"Maraming salamat talag—-" hindi ko na natapos ang sasabihin ko nang makilala kong sino ito. Nanlaki ang mata ko at maski ang katawan ko hindi ko maikulos na tumitig sa malamig at misteryoso nitong mga mata.
Taurus?
Anong ginagawa niya dito?
- Writer
