“ขอบใจมากนะอันอัน อาขอบใจจริง ๆ” นางเหมยถิงเอ่ยขอบคุณหลานสาวทั้งน้ำตา ไม่คิดว่าลูกชายของเธอยังมีโอกาสได้เรียนต่อ
“อย่าคิดมากเลยค่ะอาสะใภ้ เราคือครอบครัวเดียวกัน”
กุ้ยหนิงอันยังคงยิ้มละมุนเหมือนเดิม ไม่ว่าชาตินี้หรือชาติที่แล้ว เธอยังคงมีนิสัยเช่นเดิมคือมอบโอกาสให้กับคนในครอบครัว และคนที่เธอรัก แต่ไม่ใช่กับคนที่คิดจะเอารัดเอาเปรียบครอบครัวเธออย่างเช่นบ้านใหญ่!
หลังจากจบการสนทนาเรื่องเรียนของกุ้ยหยูห่าว กุ้ยหนิงอันและกุ้ยจื่อหลงจึงคุยเรื่องสวนผลไม้ รวมถึงพืชผลต่าง ๆ ที่จะทำได้ ทำให้กุ้ยโม่เสียงเข้าใจแล้วว่าคุณหนูซ่งมอบที่ดินแปลงนั้นให้กับหลานสาวเขาอย่างกุ้ยยหนิงอัน
เมื่อทำความเข้าใจกันแล้ว บ้านสามจึงขอตัวกลับ เพราะนี่ก็เริ่มจะมืดแล้ว จากนั้นทุกคนจึงต่างแยกย้าย เพื่อเริ่มต้นใหม่ในวันพรุ่งนี้
วันถัดมาบ้านสามมาบ้านรองตั้งแต่เช้า สะใภ้สามและแม่ของกุ้ยหนิงอันได้ช่วยกันทำอาหารมื้อเช้าเพื่อให้
