THE POSSESSIVE WIFE

8 - I miss you

After the nerve wracking tension earlier, both of us remain silent.

Tanging pagnguya lang namin ang naririnig habang naghahapunan kami.

As usual, tinitipid ako ni Azeleia sa ekspresyon. She is cold as f**k.

And I don't f*****g care. She maybe scare me but I don't feel guilty that I cheated.

I disrespect her?

She disrespect me also when she didn't say anthing or even a single goodbye before and she disrespect my decision for forcing me into marriage that I don't want.

Naiinis lang ako dahil sobrang siyang makapangyarihan na wala akong magawa kung hindi sumunod.

She was owning me and acting like a possessive Wife. Nakakainis!

Hindi niya dapat akong maging under. Puta!

"He's hugo"

Literal na nabitawan ko ang kutsara ng biglang magsalita si Azeleia.

"Huh? Who? Hugo?" Sagot ko. I cleared my throat and back to eat normally.

Argh! I'm f*****g careless! Mukha tuloy akong takot.

A big arms block my sight. Pagkaangat ko ng tingin ay isa sa mga men in black ni Azeleia.

"Hugo po sir" pakilala naman niya.

"Ah...okay?" tinanggap ko ang pakikipagkamay niya. I cluelessly looked at Azeleia but she continue eating before signalling her other one men.

"Jose po sir" Isang malaking kamay na naman ang tumapat sa aking harap at nakipagkamay din ako sa kaniya.

Hindi na sila nakauniporme pero mukha pa rin silang mga bouncer sa bar. Ang lalaki ng katawan nila at ang intimidating ng itsura.

Fuck.

Bakit naman ipinapakilala sa akin ni Azeleia?

Ipapabugbog niya ba ako?

"Say hello to your bed mate" utos niya sa akin.

My brows furrowed. "Bed mate?"

Tinapos niya ang kinakain at malamig na tumingin sa akin.

"Yes. You're going to sleep with them tonight"

Napatigil ako sa pagnguya.

I look at Azeleia if she was f*****g serious. She will let me sleep with her men in black?

"What are you looking at?" Tumigil siya sa pagkain at inosente niya akong binalingan na para bang normal lang ang sinabi niya.

"You're being too much" inis na sabi ko. Nawalan na ako ng ganang kumain.

"Is that too much? Is having s*x with another girl is not too much?" Tinaasan niya ako ng kilay bago pinunasan ang kaniyang labi.

Padabog akong tumayo at hinampas ang mesa. "Is ghosting me for three years and suddenly reappeared to force me into marriage I don't want is not too much?"

Naglaban kami ng titig hanggang sa sumagot siya. "We are talking about cheating to your wife Aevo. Bakit mo ginagamit ang ibang rason para pagtakpan ang pag-chea-cheat mo?" Her voice is a little bit irritated. Magkasalubong din ang kaniyang kilay. I can tell that she's pissed.

I scoffed and slammed the table with my hands. "Hindi ko pinagtatakpan dahil inamin kong nakipagsex ako sa ibang babae. Kung ikaw lang naman ang asawa ko, machea-cheat na lang ako"

I saw her hands clenched into fist. "What a jerk"

I smirked. "Mas bastos ang mang-iwan ng walang paalam. You just deserve that Azeleia"

Sinipa ko ang bangko at walang magawa kung hindi matulog sa kung saan man ang gusto niya.

Hindi ko na inubos ang kinakain ko at naghanda na para sa pagtulog kasama ang mga men in black ni Azeleia na si Hugo at Jose.

May maliit silang apartment sa gilid ng aming mansyon. May maliit na tv, isang maliit na mesa, at dalawang double deck at electricfan. Ang kusina ay nasa labas. Dirty kitchen kumbaga.

"Saan ako tutulog?" Tanong ko habang bitbit ang makapal kong pansapin at unan.

"Sa sahig po sir. 'Yon po ang bilin sa amin ni Ma'am"

Huminga ako ng malalim habang nakatingin sa sementong ni-floorwax-an.

May magagawa pa ba ako?!

Bakit ako ang may parusa ngayon? Hindi ba dapat siya dapat ang magdusa?!

"Ganiyan po talaga napapala ng mga suwail na mga asawa. Lalo na ang pagiging babaero" punto pa ni Jose na pinatatamaan ako.

"Oo nga pare. Ang bait naman ni Ma'am at may masisilungan pa rin sa pagtulog. Misis ko nga kapag nag-init ang ulo, sa labas talaga ako natutulog"

I grimaced while looking at the two.

Gusto ko ipagtanggol ang sarili ko pero anong mapapala ko? They will just side with their boss.

There's no point of arguing. Wala na akong pake kung anong sabihin nila sa akin.

Hindi ako maguguilty sa ginawa ko.

Kung hindi lang ganito makapangyarihan si Azeleia, baka ilang babae na ang ikinama ko basta huwag lang siya.

Inilatag ko na ang sapin na magiging tulugan ko ngayong gabi. Halos mapangiwi ako sa sobrang tigas. Alam kong sasakit ang katawan ko bukas.

But atleast, I'm not guilty about what I did. If it hurt her, I'll consider this a reward.

Azeleia's POV...

My heart feels like it's going to get crushed.

The tears never stop falling from my eyes. Sobrang naninikip ang aking dibdib. I shouldn't cry this much but everything that I've witness?!

He's....so gago!

"God!" I was sobbing non-stop.

Ang sakit. Parang may kung anong mabigat sa puso ko na hindi ko mapagaan kahit umiiyak ako. Bahagya ko iyong minasahe.

I don't want him to tolerate that kind of act. He disrespect me so bad.

Alam ko ang galit ni Aevo sa akin pero hindi ko inisip na gagawin niya iyon sa akin. Nang makita ko siya kasama ang ibang babae at kahalikan pa, parang gusto ko ng magwala. I'm just not that kind of girl. I'm always calm. I don't want let my emotion slide. Nasanay na rin ako kontrolin ang sarili kong emosyon.

At kung okay kami ni Aevo at nagawa niya sa akin ito? I will definitely leave him without hesitation.

I know my worth as a girl.

Nagkataon lang na galit siya sa akin kaya titiisin ko. Palalampasin ko ang pagchecheat niya pero ayokong itolerate siya na gawin 'yon kaya naman pinatulog ko lang siya sa labas.

Ngunit lumipas ang ilang oras ay hindi ako makatulog. I admit that I'm worried about him.

"Makakatulog ba siya do'n?" Pagmomonologue ko sa sarili bago ko pinunasan ang limpak limpak kong luha na hindi maubos-ubos.

And because I'm worried, I decided to get out. Nagdala ako ng extra kumot bago ako bumaba at puntahan siya sa guard's house.

Pasimple akong kumatok. Buti na lang at gising pa si Hugo.

"Yes po ma'am?" Mahina niyang sambit.

"Can I get in? I just want to check Aevo"

Kaagad siyang tumabi para pagbuksan ako. Pagpasok ko ay kaagad kong nakita ang mahimbing na tulog ni Aevo.

Although he's struggling. Nakabaluktot siya tapos walang kumot.

I signal Hugo to leave at the moment with Jose. Maingat naman ginising ni Hugo si Jose. Nang magising ay kaagad akong sumenyas na tumahimik.

I don't want him to wake up yet.

Buti na lang at mabilis makagets si Jose at kaagad na umalis kasabay si Hugo. I'll just approve their day off tommorow. Nakakahiya naman.

Nang makalabas sila, kaagad kong kinumutan si Aevo. I can see that he relaxed.

Dumausdos ako pahiga sa corner. Tumagilid ako paharap sa kaniya at sumilay ang matipid kong ngiti.

Ang tigas talaga ng ulo.

I take this moment to scan his face.

Aevo has a round face shape. He has a thick eyes brows, a prominent eyes, a droopy pointed nose and a pinkish bow shaped lips.

Aevo is really charming.

I released a deep sigh.

Hindi ko alam kung bakit ba minahal ko ang lalaking ito.

Marami kaming pagkakaiba.

Really different.

Aevo is not a healthy eater compare to mine. Naalala ko noon na lagi niya akong inaasar na kambing dahil puro raw ako gulay.

Para naman akong tangang napangiti dahil naalala ko kung paano niya ako patakamin sa mga kinakain niyang unhealthy foods. Para siyang tangang umuungol sa sarap ng kinakain niya para lang mainggit ako. Akala niya naman maiinggit ako.

Matigas din ang ulo niya. Kung ako ay tahimik at masiyadong seryoso, siya naman 'yong makulit at maingay. Naalala ko noon na lagi niya akong dinadaldal at kinukulit.

I don't want to enter relationship before but Aevo change my perspective. He is a nice person kahit pa marami siyang gulong pinapasukan.

He is just like that.

He always want to do what he wants.

Kaya nga kahit ilang beses ko na siyang nireject noon, hindi ako iniiwasan. Gusto niya daw ako kaya hindi niya ako titigilan hangga't hindi ko daw siya gusto.

Sakit ng ulo 'yan ng magulang niya. Naalala ko kung ilang beses 'yang hindi binibigyan ng allowance noon dahil sa mga kasalanan niya.

Habang nagtatanaw ng ilang alaala naming dalawa, nalumbay ako. Na-miss ko kung paano niya ako patawanin, kung paano niya pasakitin at pakabahin sa mga kalokohan niya, kung paano niya akong lambingin.

I flashed a sad smile.

"I hope I see you smile again..." kinagat ko ang labi ko nang maramdaman kong tutulo na naman ang luha ko. "I'm really sorry for making you miserable for the past three years. I know your pain. Hindi lang naman ikaw ang nangulila..."

Hindi ko napigilang ipadausdos ang mga kamay sa kaniyang pisngi.

Ang init.

The warm I really wanted. Ito ang init na hinahanap-hanap ko noong mga panahong nawala ako.

"I really miss you Aevo. I know deep inside you miss me too..."

Hindi ko namalayan na sinusuklay ko na pala ang buhok niya kaya naman mabilis ko iyong inalis. I just don't want to wake him up. Medyo nadala ako sa emosyon.

I'm too emotional. I think I need to stop thi-

"Aze...."

Mabilis akong napabangon at tumingin kay Aevo. He just....called me by my nickname right?

Nahigit ko ang hininga nang bigla niya akong kabigin kaya muli akong napahiga. He wrapped his hands on my waist and put his one leg on my hips. Lumakas ang t***k ng puso ko nang sumiksik ang kaniyang mukha sa aking leeg.

"Aevo?..." halos hindi ko maibigkas iyon sa gulat.

G-gising ba siya?

Pinakiramdaman ko siya pero naramdaman ko ang mabigat niyang paghinga at maya-maya ay humihilik na siya.

I chuckled. Hindi na ako naghesitate na yakapin rin siya pabalik. Para kung anong kaginhawaan ang naramdaman ko ng maramdaman ang init niya. Para akong naghaplos ng vics sa katawan ko. That's what it feels.

"I miss you.." muli kong bulong.

He only groan and hug me tighter.

I automatically smiled.

Looks like Aevo missed me too.