วันรุ่งขึ้น
เขามาที่บ้านเธอแต่เช้าเพื่อมาสานสัมพันธ์ตามที่พ่อกับแม่บอก เขารู้ว่าเธอไม่อยากแต่งงานแต่เวลา 3 เดือนนี้เขาจะทำให้เธอกลับมารักเขาและยอมแต่งงานกับเขาให้ได้
“พิมมาแล้วจ่ะ มัวแต่แต่งตัวสวยอยู่หละซิ..อาฝากน้องด้วยนะหนึ่ง ตั้งแต่พิมกลับมาก็ยังไม่ค่อยได้ไปไหนเลย”
อาภาพูดกับผมด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแต่พอหันไปมองหน้าของพิมนี่ ก็บ่งบอกได้ชัดเลยว่าเธอดูท่าจะไม่ชอบใจเอาซะเลย
“ไม่ต้องห่วงครับผมจะดูแลพิมอย่างดีเลยครับ งั้นผมลานะครับอาภา”
ผมยกมือไหว้อาภาเสร็จก็หันไปยื่นมือเพื่อจับแขนพิม แต่เธอท่าท่างขัดขืนนิดหน่อยแต่สุดท้ายก็ยอมเพราะอาภามองจ้องอยู่
“ปล่อยค่ะ…”
เธอสะบัดแขนออกจากมือผมแล้วก็เดินไปเปิดประตูรถ ผมรีบเดินไปแย่งจะเปิดให้มือเราเลยได้สัมผัสกัน เธอจึงรีบดึงมือกลับทันที
“พี่เปิดให้ค่ะ”
ผมมองหน้าเธอยิ้มๆแล้วเปิดประตูให้เธอเข้าไปนั่ง
….
ฉันนั่งรถมาตลอดทางโดยที่เขาพยายามชวนฉันค
