ยอมNC
1493 Words
ตลอดทางกลับบ้านฉันนั่งอยู่บนรถคิดถึงแต่เรื่องเดิมๆ เรื่องที่เขาเคยทำกับฉันไว้ ฉันพยายามลืมแล้ว แต่พอฉันได้มาเจอหน้าเขาเรื่องพวกนั่นมันก็ย้อนกลับมาอีก สิ่งที่เขาทำกับฉันมันแย่มากจนฉันไม่อยากจะเห็นหน้าเขาและฉันก็สัญญากับตัวเองแล้วว่าจะไม่มีวันให้อภัยเขาเป็นอันขาด
….
4 ปีที่แล้ว
“เบาๆ สิคะ หนึ่งลิซ่าเจ็บนะคะ อืมมมม”
ลิซ่าร้องออกมาด้วยความเจ็บ เพราะเขาใช้มือบีบขยำหน้าอกเธออย่างเมามัน
“เธอสุดยอดมากเลยลิซ่า อืมมมม”
ลิซ่าเธอเป็นผู้หญิงที่มาชอบผมครับ เราเรียนมหาลัยเดียวกัน ผมรู้ว่าเธอชอบผมเพราะเธอพยายามยั่วผมมาตลอด ผมก็แค่ต้องสนองให้เธอสักหน่อย
“ลิซ่า ชอบหนึ่งนะคะ อ่าาาาา ซี๊ดด.. หนึ่งอยากได้อะไรลิซ่าให้หนึ่งได้ทุกอย่างเลย อืมมมม”
เธอพูดไปก็ร้องครางไปอย่างเสียงหลง
“ทุกอย่างเลยหรอ..?”
“ค่ะทุกอย่าง…ขอแค่อย่างเดียวหนึ่งอย่าทิ้งลิซ่านะคะ อ่าส์”
เขายิ้มออกมาด้วยความภูมิใจที่เธอหลงเขาได้มากมายขนาดนี้
“หนึ่งลิซ่าไม่ไหวแล้ว อะ อ่าส์”
ลิซ่าเสร็จนำเขาไปก่อนแล้วแต่เขาก็ยังอัดกระแทกเข้าไปอย่างรัวเร็วเพื่อตามเธอไปติดๆ จนเสร็จตามเธอไปอีกคน เขารีบชักแท่งลำออกจากช่องทางรักของเธอดึงถุงยางออกอย่างไวเพื่อให้เธอใช้ปากดูดกลืนน้ำรักจากแท่งลำของเขาไปจนหมดตัว
เสียงหอบหายใจถี่รัวของเขาจากภารกิจร้อนจบลงอย่างเหนื่อยล้า เธอพลิกตัวนอนตะแคงไปกอดตัวของเขาไว้จนแน่น
“ปล่อยได้ละ ฉันอึดอัด”
เขาพูดกับลิซ่าด้วยน้ำเสียงรำคาญเธอ
“หนึ่ง พูดแบบนี้กับลิซ่าได้ยังไง..?”
เธอทำสีหน้าไม่พอใจที่เขาพูดกับเธอแบบนี้ เขาดันตัวเธอให้ออกห่างแล้วรีบลุกขึ้นจากเตียงหันมามองหน้าเธอ
“เธออยากได้ตัวฉันฉันก็สนองให้แล้วนี่ไง แล้วอีกอย่างเธอเป็นคนยั่วฉันเอง”
“…”
“แต่ขอโทษนะ…สิ่งที่เธอขอฉันคงให้ไม่ได้ เพราะฉันไม่เคยคิดอยากจริงจังกับใคร”
เขาหันไปหยิบเสื้อผ้าที่วางกองอยู่ที่พื้นขึ้นมาใส่
“ทำไมหนึ่งทำกับลิซ่าแบบนี้..?”
ลิซ่าเริ่มน้ำตาคลอพูดกับเขาด้วยความผิดหวังและเสียใจ เธอคิดว่าเขาจะจริงจังกับเธอมากกว่าผู้หญิงคนอื่นๆที่เขาเอาไว้แก้เหงาเท่านั้น
“แล้วที่หนึ่งควงลิซ่าไปไหนมาไหนจนทุกคนเข้าใจว่าเรา 2 คนคบกันแล้วละคะ แบบนี้หมายความว่าอะไร..?”
“ก็เธอทำให้ฉันพอใจแค่เรื่องบนเตียง...แต่เรื่องที่จะเอาเธอมาเป็นแฟนฉันไม่ได้คิด”
“เลวที่สุด..”
“ฉันเป็นของฉันแบบนี้มาตั้งนานแล้วเธอก็รู้ดี…จะมาหวังให้ฉันจริงจังด้วยบอกเลยนะว่ายาก”
“….”
ลิซ่ามองหน้าเขาด้วยความเสียใจจนพูดอะไรไม่ออก
“ถ้าเธออยากนอนกับฉันอีกฉันก็จะสนองให้อีกก็ได้นะ แต่ถ้าจะมาคิดจริงจังพูดเลยนะ…ว่าฉันไม่คิดจริงจังกับใครถ้าให้เอาแค่สนุกฉันโอเค”
“….”
“เธอเลือกเอาเราจะสนุกกันแบบนี้ต่อไป หรือจะให้ฉันเลิกยุ่งกับเธอไปเลย..?”
หนึ่งพูดใส่หน้าเธอด้วยสีหน้าของคนที่เห็นแก่ตัวเป็นที่สุด
ลิซ่ามองหน้าเขาทั้งน้ำตามองดูเขากำลังจะเดินออกไป แต่เธอก็ตัดสินใจแล้วว่าเธอจะไม่มีวันปล่อยเขาไปเพราะเธอจะเสียหน้ากับเพื่อนๆไม่ได้ ถ้าต้องให้เลือกเธอก็คงต้องยอมให้เขาเห็นเธอเป็นที่ระบายอารมณ์ ดีกว่ายอมให้เขาทิ้งเธอไปอย่างไม่สนใจกัน
“โอเคคะ ลิซ่ายอมก็ได้”
หนึ่งหันมามองเธอแล้วก็ยิ้มอย่างพอใจ
“ลิซ่ายอมหนึ่งทุกอย่างไม่ว่าลิซ่าจะอยู่ในฐานะอะไรลิซ่าก็ยอมค่ะ…เพราะลิซ่าชอบหนึ่งจริงๆนะคะ”
หนึ่งฟังที่เธอพูดโดยไม่ได้รู้สึกอะไร แต่เขากลับยิ้มออกมาอย่างรู้สึกพอใจมาก
ผมไม่ได้อยากกินผู้หญิงไม่เลือกหรือกินผู้หญิงไปเรื่อยๆหรอกนะครับแต่เพราะผมไม่เคยเข้าหาผู้หญิงก่อนก็มีแต่พวกเธอนี่แหละที่พยายามเข้าหาผมเอง จะให้ผมตัดเยื่อใยที่พวกเธอให้ผมได้ยังไงละครับ เธอร้องขอมาผมเป็นพวกใจดีก็เลยต้องจัดให้สักหน่อย มันก็แค่เรื่องสนุกไปวันๆและผมก็ไม่เคยคิดจริงจังกับใครด้วย เห็นจากเพื่อนๆที่มีแฟนกันแต่ละคนเหนื่อยครับ ไปไหนก็ไม่ได้ต้องคอยรายงานตลอดเวลา อยู่ไหน ทำอะไร อยู่กับใคร ผมไม่อยากเจอแบบนั้นครับ ผมไม่ชอบให้ใครมาบังคับผม ผมชอบชีวิตอิสระอยากทำอะไรก็ได้ที่ผมอยากทำ โดยเฉพาะเรื่องผู้หญิงที่ผมอยากเอากับใครก็ได้ที่ผมอยากเอา
บ้านเกษมกิตติ
ผมขับรถกลับมาบ้านก็เจอยัยน้องสาวตัวแสบนั่งทำการบ้านอยู่กับเพื่อนสนิทของเธอ ผมรู้จักเพื่อนของน้องสาวผมครับเธอชื่อพิม เป็นลูกสาวของเพื่อนสนิทพ่อกับแม่ผม
“สวัสดีค่ะ พี่หนึ่ง”
“สวัสดีครับน้องพิม”
เด็กสมัยนี้โตไวจริงๆ ไม่เจอกันแค่แปบเดียวโตเป็นสาวแล้วแถมยังสวยน่ารักอีกด้วย
“พี่หนึ่งมาแล้วหรอ…? นี่น้องรอกินข้าวอยู่พอดีเดี๋ยวลงมากินข้าวพร้อมกันนะ”
“แล้วพ่อกับแม่ละ..?”
“พ่อกับแม่ออกไปกินเลี้ยงกับลูกค้าคงกลับดึกนะ รีบขึ้นไปเก็บของได้แล้วไป น้องหิวแล้ว…รีบๆลงมากินข้าวด้วยนะ”
“อือๆ รอแปบ”
ผมเก็บของเเสร็จก็รีบลงมาทานข้าวพร้อมน้องสาวแล้วก็กับพิม เรานั่งทานข้าวกันจนเกือบ 2ทุ่ม ผมเห็นว่าดึกแล้วพิมยังไม่กลับจึงหันไปถาม
“พิม นี่ก็ดึกแล้วนะ ยังไม่กลับหรอ..?”
“พิมนอนค้างที่นี่นะอาภาไปดูโรงงานที่ต่างจังหวัด 3 วัน พิมเลยต้องมาค้างบ้านเรา”
น้องสาวของผมชิงตอบก่อน ผมจึงหันไปแซวพิมขำๆ
“พี่ว่าพิมคงไม่ได้นอนหรอก ยัยสองชวนคุยตลอดทั้งคืนแน่”
“พี่หนึ่ง เดี๋ยวเถอะ”
สองทำเสียงงอนๆใส่ผม ผมจึงหัวเราะแล้วยื่นมือไปยีหัวน้องเล่นอย่างสนุกสนาน
“ดีจังเลยนะคะ มีพี่น้องไม่เหงาดีด้วย พิมเป็นลูกคนเดียวเหงามากๆเลย”
“ดีแล้วละพิมที่แกไม่มีพี่น้องไม่ต้องมีใครมาคอยกวนประสาทด้วย ถ้ามีพี่ชายแบบพี่หนึ่งนะแกต้องร้องกรี๊ดวันละ 100 รอบแน่ๆ”
“แหมๆ…งั้นฉันขอเปลี่ยน้องสาวบ้างดีกว่า เปลี่ยนจากสองไปเป็นพิมน่าจะดี”
“ไม่มีทาง พี่หนึ่งต้องเป็นพี่ชายของน้องคนเดียว..”
“นี่อย่าบอกนะว่าหวงฉันอะ…?”
“เปล่า..แต่น้องสงสารพิมมากกว่าที่ต้องมีพี่ชายอย่างพี่”
“หรา..”
พิมนั่งมองดูทั้ง 2 คนเถียงกันไปมาอย่างดูสนุกสนานในความสนิทสนมของพี่น้องทั้ง 2 คน
….
เวลา 3 ทุ่ม
ผมเข้าห้องแล้วก็นั่งลงบนเตียงจึงนึกอะไรขึ้นได้หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วส่งข้อความไปหาใครบางคน เรานั่งคุยกันผ่านข้อความที่ส่งไปมาจนเวลาเกือบถึงเที่ยงคืน
“จะเที่ยงคืนแล้วหรอวะเนี้ย...ลงไปข้างล่างดีกว่า”
พ่อกับแม่ผมกลับมาเมื่อตอน 4 ทุ่มป่านนี้คงจะหลับไปแล้วมั้ง ผมจึงลงไปข้างล่างมองซ้ายมองขวาอย่างระมัดวังแล้วก็ต้องสะดุ้งตกใจเมื่อมีคนมาสะกิดที่บ่าของผม
….
แม่ไปดูโรงงานที่ต่างจังหวัด 3 วัน ตอนแรกแม่จะให้น้องสาวของแม่มานอนเป็นเพื่อนฉันที่บ้าน เพราะฉันอยู่กับแม่แค่ 2 คนเท่านั้น พ่อฉันเสียไปตั้งแต่ฉันอยู่ ป. 6 เวลาที่แม่ไม่อยู่น้องสาวของแม่ก็จะมานอนเป็นเพื่อนแต่ว่าท่านติดธุระสำคัญจึงมานอนกับฉันที่บ้านด้วยไม่ได้ ฉันจึงต้องมานอนที่บ้านของสองเพราะพ่อกับแม่ของสองเป็นเพื่อนสนิทของพ่อกับแม่ฉันเหมือนกัน มันทำให้ฉันดีใจมากเพราะฉันจะได้มาเจอกับพี่หนึ่ง พี่ชายของสองคนที่ชอบแอบชอบเขามาตลอด
- Writer
