CHAPTER THIRTY FIVE
HINAYAAN na lang muna nila Papa at Mama si bunso sa labas na maglaro ng mga laruang regalo ko para sa kaniya. Hindi pa rin kasi maiintindihan ng kapatid ko ang pag-uusapan namin tungkol sa akin.
Ngayon ay magkakasama kaming apat dito sa sala. Magkatabi kami ni Grevan habang kaharap namin sina Papa at Mama. Masaya ako dahil tanggap naman pala nila ako pero hindi ko pa rin maiwasang hindi makaramdam ng pagkahiya dahil alam kong inaasahan pa rin ako ni Papa na makakapagbigay ng apo sa kanila.
“Matagal na naming alam ng Mama mo ang tungkol saiyo. Hinihintay lang namin na magsalita ka. Hindi ka rin naman namin pipilitin na magsabi sa amin dahil hindi namin gustong mailang ka sa amin. Mahal ka namin kung ano ka, kung sino ka.” Mahinahong pagkakasabi ni Papa. Nakaguhit s
