ตอนที่ 1 เด็กเอ็นมีกรรม!
797 Words
วิญญาณเด็กเอ็นเตอร์เทนสาวหน้ามุ่ย หลังจากหลินหลินหมดบุญลาลับจากโลก ตามปกติเธอควรได้ไปเกิดใหม่ตามแรงกุศลที่หมั่นเพียรสร้าง ทว่าท่านเทพผู้นำดวงวิญญาณกลับไม่ยอมให้เป็นเช่นนั้น โดยอ้างว่ากรรมเก่าของเธอนั้นหนักหนาสาหัส ชาติก่อนเคยทอดทิ้งสามี ซ้ำร้ายยังเป็นต้นเหตุให้เขาตายอีกด้วย
คนที่ให้ไปอยู่ในร่างก็ชีวิตแสนรันทดยุค 80 กำพร้าไม่พอ จับพลัดจับผลูได้เป็นภรรยานายทหารตระกูลร่ำรวย ทว่ากลับเกลียดกลัวสามีตัวเองราวกับเห็นปีศาจ เห็นหน้าครั้งไหนต้องรีบเผ่นหนี เป็นเหตุให้ความสัมพันธ์ห่างเหิน จนแทบจะกลายเป็นคนอื่น ไป๋ถังซานกลับบ้านเพียงปีละครั้ง จางลี่หลิน ก็หลบหน้าตลอด จนแม่เลี้ยงกับน้องสาวของสามีรุมกดขี่รังแก ต้องตื่นตั้งแต่เช้ามืดทำอาหาร ล้างจาน ซักผ้า บีบนวด คอยเสิร์ฟน้ำ ทำขนมให้กับแขกที่มาเยี่ยม แต่ก็ไม่วายถูกตบตีทำร้าย
กระทั่งถูกเจ้าหนี้ของแม่เลี้ยงสามีข่มขืนย่ำยี จางลี่หลินถึงได้หนีออกจากบ้าน พร้อมกับขายความลับที่สามีเป็นทหารยศใหญ่และข่าวที่สามีสืบมาให้กับศัตรู จนไป๋ถังซานถูกลอบสังหาร ส่วนตัวเองหนีไปใช้ชีวิตสุขสบายคนเดียวจนแก่เฒ่า
“นังโง่นี่เหรอคะ ที่หนูต้องไปอยู่ในร่าง” วิญญาณสาวถามด้วยเสียงดูแคลน
หลินหลินเห็นคนที่ต้องไปอยู่ในร่างแล้วถอนหายใจ เธอนึกว่าบ้านทรายทอง อ่อนแออะไรขนาดนั้น
เหอะ แม่ผัวน้องผัวเหรอ ไม่ใช่แม่หลินหลินนี่คะ!
ใครด่ามาก็อย่าฝันจะได้เดินเชิดหน้าผ่านไปง่าย ๆ เพราะตั้งแต่เกิดมาไม่มีใครด่าหลินหลิน แล้วเดินกลับไปแบบไม่ถูกเอาคืน!
“นังโง่นี่ก็เจ้าในอดีตชาติ ก่อนตายคร่ำครวญอยากเกิดในที่ดี ๆ ไม่ต้องลำบาก ข้าก็ให้สมปรารถนา ทีนี้เจ้าก็ถึงเวลาต้องมาแก้ไขสิ่งผิดเป็นข้อแลกเปลี่ยน” ท่านเทพดุดวงวิญญาณเรื่องมาก
“หนูไม่โง่ขนาดนั้นหรอกมั้งคะ” คนแบบเธอเคยโง่ขนาดนี้เชียวเหรอ ชาติก่อนกินอะไรเป็นกันนะ
มีผัวรวยก็หนี มีอำนาจในมือก็ไม่ใช้ ให้ตายเถอะจางลี่หลิน!
“โง่!” ท่านเทพย้ำชัด
“ก็ได้ ๆ ค่ะ หนูสัญญาจะใช้ชีวิตให้ดี หมั่นสร้างกุศล บารมี”
หลินหลินพยายามทำใจกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น คนฉลาดแสนสวยแบบเธออยู่ไหนก็ปังอยู่แล้ว
จางลี่หลินเองก็รูปร่างหน้าตาเหมือนกับเธอ บำรุงร่างกายกับผิวพรรณหน่อย ย่อมต้องสวยจนตะลึงแน่ เธอเป็นเด็กเอ็นเชียวนะ เรื่องความสวยความงามไม่ต้องเป็นห่วง
“ขอให้เจ้าโชคดีมีสุข ทุกข์ใดอย่าได้พบเจอ”
เสียงทรงอำนาจก้องกังวาน อวยพรดวงวิญญาณตรงหน้า
“ขอบคุณท่านเทพมากค่ะ หนูจะทำบุญให้ท่านเยอะ ๆ นะคะ”
หลินหลินกล่าวอย่างนอบน้อม ท่านเทพคือที่พึ่งเธอต้องประจบมาก ๆ วิญญาณดวงน้อยนึกอย่างสุขใจ
“ข้าไม่รับสินบน” เสียงตอบสวนกลับในทันที
“งุ้ย! หนูหวังดีนะคะ แล้วไม่มีมิติอะไรให้หนูบ้างเหรอคะ แบบมีเงินไม่อั้นหยิบใช้ได้ตลอด” ทะลุมิติทั้งทีมันต้องมีของแถมให้สิ อ่านนิยายมามาก ใครก็มีมิติเป็นของตัวเองทั้งนั้น
“ชีวิตจริงมันไม่ได้ง่ายขนาดนั้นหรอกนะ เชื่อมั่นในความสามารถตัวเองคือมิติที่ดีที่สุด อยากได้สิ่งใดจงใช้สติปัญญาหามา เพียงเจ้าเชื่อมั่น ทุ่มเทมากพอ ทุกอย่างจะสมปรารถนา การลงมือทำเองง่ายกว่าการภาวนาต่อสิ่งใด” ท่านกล่าวด้วยน้ำเสียงเปี่ยมด้วยเมตตาจนหลินหลินสัมผัสได้
หลินหลินยิ้มรับคำอวยพรกึ่งเตือนสติ จริงอย่างท่านสอน คนเรารอแต่ขอคนอื่นจะไปได้อะไร การลงมือทำเองประสบความสำเร็จง่ายกว่าการนั่งภาวนาต่อสิ่งใด
“ก็จริงของท่านเทพ มิติพวกนั้นจะสู้ตัวเราได้อย่างไร เมื่อก่อนก็เลี้ยงตัวเองอย่างดีได้ หลินหลินคนนี้ไม่กลัวอะไรทั้งนั้น ขอบคุณมากค่ะ หนูจะใช้ชีวิตให้ดี” หญิงสาวกล่าวขอบคุณอีกครั้ง
มีกรรมแล้วไง สร้างบุญใหม่ก็ได้นี่ เธอสร้างวัด ช่วยเหลือคนยากไร้มาไม่รู้เท่าไหร่ อย่างไรเสียชีวิตก็ไม่ตกต่ำอย่างแน่นอน
เพียงไม่นานความรู้สึกเย็นวาบก็แผ่ทั่วร่าง แรงดูดมหาศาลกำลังพาเธอไปยังอีกห้วงเวลาหนึ่ง ดวงจิตสดใสไร้ซึ่งความทุกข์ปล่อยทุกอย่างไปตามธรรมชาติ แสงทองตรงหน้าส่องรับก่อนทุกอย่างจะดับวูบ….
- Writer
