บทที่3 ก็แค่เพื่อนปะNC
1059 Words
บทที่3
ก็แค่เพื่อนปะNC
คอนโดทวีสุข 00.00น.
ฉันไลน์หาเพียวแต่เพียวกำลังไปส่งหมิวที่คอนโด ไปตั้งแต่ห้าทุ่มครึ่งแล้วตอนนี้ยังไม่ยอมรับสายฉันเลย ฉันตัดสินใจแต่งตัวเพื่อออกมาหาเพียวแต่ใครจะไปคิดว่าจะเจอเพียวยืนพิงกำแพงอยู่หน้าห้อง ในมือถือโทรศัพท์ดูคลิปอะไรบางอย่างใบหน้ายิ้มมีความสุขมาก
"เพียว! เราโทรไปทำไม่รับ!!"
"ดูคลิปหมิวเต้นเพลินไปหน่อยอะ^^"
"อืม!"
ปึ้ง!!
เฟย์เดินกลับเข้าห้องมานอนอีกห้องนึงที่เธอไม่เคยนอนและไม่เคยที่จะแยกนอนกับเพียวเลย วันนี้เป็นวันที่เธอน้อยใจ เสียใจและรู้สึกผิดหวังมาก สุดท้ายก็ต่างคนต่างนอนจนเช้าวันใหม่
เฟย์ขับรถมาเรียนเองเธอไม่ได้ปลุกหรือเข้าไปเรียกเพียวแต่อย่างใด มาถึงก็ทบทวนงานที่จะต้องพรีเซนต์จนรถของเพียวขับมาจอด
"ขอบคุณนะเพียงอุตส่าห์มารับหมิว^^"
"อืมไม่เป็นไรถ้าวันไหนตื่นไม่ไหวก็บอกเดี๋ยวโทรปลุก"
ทั้งสองเดินมานั่งร่วมโต๊ะจนเก้าเดินมานั่งข้างเฟย์ เก้ารู้ดีว่าบรรยากาศในกลุ่มไม่ค่อยดีเท่าไหร่จึงชวนเฟย์คุยบ้างซื้อน้ำมาให้บ้างแต่ทุกอย่างก็อยู่ในสายตาของเพียวตลอด
ถึงเวลาพรีเซนต์งานเฟย์ไม่มองหน้าเพียวเลยจะบอกว่าวันนี้ทั้งวันเธอไม่มองเพียวแม้แต่หางตาก็ได้ ความเฉยชาที่เฟย์มีมันกำลังทำให้เพียวกลายเป็นคนรู้สึกแย่ เฟย์ไม่ได้มีท่าทีหวงหรือแสดงความเป็นเจ้าของเหมือนทุกครั้งเลย
คอนโดทวีสุข 17.30น.
เพียวเดินตามเข้ามาในห้องวันนี้เฟย์กลับมาแต่งตัวเตรียมออกไปข้างนอก เธอนัดกับฟ้าเอาไว้แถมยังเตรียมเสื้อผ้าไปอีก2-3ชุด
"เฟย์จะไปไหน" สุดท้ายก็เป็นเขาเองที่ทนไม่ได้แค่เธอเฉยชาก็เจ็บพอทนแต่จะหายไปแบบนี้เขาเองก็คงขาดใจเหมือนกัน
"ไปเที่ยวกับฟ้า อาจจะไปหลายวันหน่อย"
"แล้วเรื่องเรียนล่ะงานส่งครบหมดแล้วเหรอ"
"อืม ส่งหมดแล้วขอตัวนะ"
"ไม่ให้ไป! เฟย์เราขอโทษ เราแค่อยากลองใจเฟย์เฉยๆ"
"ลองใจบ้าอะไร เพียวเอาอะไรคิดวะ!"
"เออ แม่งผิดเองที่อยากลองใจว่าเฟย์จะรู้สึกอะไรกับเพียวหรือเปล่า หวงก็บอกหวง หึงก็บอกหึง รักก็บอกรักดิจะกักทำเหี้ยไรวะ!!!" เป็นครั้งแรกที่เพียวฟิวขาดตะคอกใส่เฟย์จนเธอถอยหลังชนกำแพง
"รักเหี้ยอะไร ก็แค่เพื่อนปะ!!" เฟย์ตอบกลับแต่น้ำเสียงดูสั่นๆเหมือนคนจะร้องไห้
"เพื่อนเหี้ยอะไรเอากันทุกคืน!!"
"ว้ายย!! เพียว!!!"
ร่างของเฟย์ถูกจับมาโยนกลางห้องนั่งเล่น ส่วนเพียวเดินปลดกระดุมเสื้อเข้ามาหา แผงอกกำยำยอดอกสีชมพูเพียวเป็นนักกีฬาที่ดูแลตัวเองดีแถมเฟย์ก็คอยซื้อครีมบำรุงผิวมาให้ไม่ขาด
"เพียวไม่เอานะ!!"
"เก็บปากไว้ครางเถอะเฟย์!"
คนตัวเล็กถอยหนีก็ถูกจับข้อเท้าลากเข้ามาหาตัว กางเกงขาสั้นถูกดึงออกมาจนเหลือแต่แพนตี้สีขาว สองขาของเธอถูกจับแยกออกจากกันแม้จะดิ้นยังไงก็ไม่สามารถหลุดพ้นไปได้
ความสาวที่ถูกผ้าบางๆปกปิดเริ่มเปียกเป็นดวง ดอกไม้งามผลิตน้ำเกสรออกมาทีละนิดจนคนเบื้องบนส่งนิ้วไปเกี่ยวแพนตี้ไว้ข้างนึง
รูเล็กสวยงามไม่มีขนให้สะดุดตาความขาวสะอาดบ่งบอกว่าเฟย์ดูแลตัวเองเป็นอย่างดี เธอขมิบเพราะความตื่นเต้นผสมกับความกลัวแต่ยิ่งขมิบเท่าไหร่มันก็ยิ่งเหมือนการเชิญชวนมากขึ้นเท่านั้น
"อย่านะเพียว อ๊ะ!"
จ๊วบ~
"หวานฉิบหายเมียใครวะ"
"ย๊ะ~ อร๊ายย~ มันเสียวนะเพียว~"
"ไม่ไหวว่ะเฟย์ เราขอนะ อ๊ะ~"
เพียวจัดการจับลำยาวสอดใส่เข้าไปจนมิดเขากระแทกเน้นๆถี่ๆจนร่างบางต้านทานไม่ไหวเธอปล่อยกายปล่อยใจให้เขาจนเสร็จ ยิ่งเธอเสร็จเพียวยิ่งชอบเขาพาเธอออกมาที่ระเบียงเพื่อจัดการคนเอาแต่ใจจนขาอ่อนพับลงไปที่พื้น แต่ทว่าเพียวยังไม่หยุดเพราะเขายังไม่เสร็จแถมยังไม่ได้ลงโทษเธอเลย
วันนี้เธอรับของจากผู้ชายคนอื่นดื่มน้ำที่เก้าซื้อมาให้ตอนพรีเซนต์งานก็ยิ้มหวานเอาใจอาจารย์นิพนธ์ เขาโกรธมากแต่ก็ทำได้แค่นั่งนิ่งๆ เขาไม่ได้ชอบหมิวและไม่ได้คิดที่จะชอบเขาอาจจะผิดที่เอาใจหมิวแต่ถ้าไม่ทำแบบนี้เฟย์ก็จะมองเขาเป็นของตายที่จะมีก็ได้ไม่มีก็ได้
ปึก! ปึก!! ปึก!!
"อ๊ะ! เพียว มะ ไม่ไหวแล้ว เราไม่ไหวแล้ว"
"ทนต่อไปวันนี้เราก็ทนเฟย์มาทั้งวันแล้ว อ๊าา"
ร่างสูงจับเธออุ้มขึ้นมาในท่าอุ้มแตงแล้วสาดกระแทกจนน้ำในร่องรักของเธอหลั่งไหลออกมา คนตัวเล็กหมดแรงจนฟุบลงไปเพียวจึงอุ้มเธอมาวางเพื่อส่งตัวเองตามไปจนเสร็จ
วันต่อมา
เฟย์ลืมตาขึ้นมามองรอบๆห้องเพียวตื่นแต่เช้าเพื่อทำอาหารเองเขายืนมองเธออยู่ที่หน้าประตูแค่ขยับคนตัวเล็กก็สะดุ้งถอยหนีจนชิดหัวเตียง ไอร้อนจากตัวเธอบ่งบอกว่าเธอกำลังมีไข้เมื่อคืนเธอสลบไปตอนไหนก็ไม่รู้
"เป็นไงบ้าง"
"อย่ามายุ่ง"
"เฟย์ไม่เอาแบบนี้ดิ เพียวรักเฟย์นะเว้ยแค่คบกันมันยากนักเหรอวะ ทุกวันนี้ก็ไม่ต่างจากผัวเมียกันอยู่แล้วเฟย์หัดมีเหตุผลบ้างดิ ถ้าเราสองคนหยุดไอ้ความสัมพันธ์นี่เฟย์ลองถามตัวเองดิว่าเฟย์โอเคไหม ไม่มีเราเฟย์โอเคใช่ไหม!!"
"...."
"แต่สำหรับเรา เราไม่โอเคนะ เราอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเฟย์"
-----------------------------------
ยังยืนยันว่าเรื่องนี้นางเอกต้องพิชิตใจพระเอกค่ะทุกอย่างพึ่งเริ่มถ้าพระเอกตัดใจได้เมื่อไหร่นางเอกได้โบ้หนักแน่นอน
- Writer
