บทที่18
ความสุข
หลายวันผ่านไป
เพียวยังคงทำงานอย่างหนักเขารู้ว่าวันนี้เป็นวันสำคัญของเขาก็ตอนที่จดหมายจากเรือนจำถูกนำมาวางไว้ตรงหน้า เขารีบหยิบมันขึ้นมาแกะอ่าน แม่ของเขาเขียนมาเล่าเรื่องราวว่าตอนนี้ได้ย้ายไปอยู่โรงเย็บผ้า ไม่ลำบากเท่าเดิมและก็ไม่ได้สบายอย่างที่คิด
'สุขสันต์วันเกิดนะครับลูก ปีนี้แม่ไม่ได้อยู่กอดลูกเหมือนทุกปีและแม่ก็ยังไม่รู้ว่าจะได้ออกไปทันเห็นความสำเร็จของลูกหรือเปล่าแม่แอบถามข่าวลูกจากผู้คุมเห็นลูกพัฒนาบริษัทจนใหญ่โตแม่ก็ดีใจแล้ว ว่างๆมาเยี่ยมแม่บ้างนะแม่ก็เหลือแค่ลูกแล้วจริงๆ รักลูกนะครับ'
เสียงถอนหายใจของเพียวดังขึ้นไม่นานคนข้างๆก็ส่งกล่องของขวัญให้เขา กล่องสีฟ้าใบเล็กผูกโบสีขาวเฟย์รู้ว่าเพียวเครียดทุกครั้งเวลาแม่ส่งจดหมายมาเหมือนกับครั้งนี้
"ขอบคุณครับแต่เมื่อเช้าเพียวก็กินเฟย์มาแล้วนะ^^" รอยยิ้มที่ปิดบังความเศร้าหมองไม่ได้ของเพียวทำให้เฟย์ต้องลุกขึ้นเพื่อสวมก
