Cecily
NANG IMULAT ko ang aking mga mata ay nasa ospital na ako. Noong una ay hindi ko pa maintindihan kung bakit ako naririto hanggang sa maalala ko na nag-panic attack ako nang tangkain kong tulungan si Ma’am Inessa matapos siyang mabaril.
Napabangon ako sa alaalang iyon. Agad na may humawak sa balikat ko.
“Hey…”
Nilingon ko siya at nakita ko si Dmitry. Pinagmasdan niya ako na akala mo ay hinahanapan ng sugat ang katawan ko. Nakahinga lang siya nang maluwag nang mapagtanto na maayos ang kalagayan ko.
“S-Si Ma’am—”
“Inessa Petrova is fine. She’s in the other room.” Muling bumuntong-hininga si Dmitry. “And f**k! I’m glad you’re safe, too.”
Wala akong maalala na nakarating kami sa ospital. Sinong nagdala sa akin? Nang itanong ko iyon kay Dmitry, nagawa niya namang bigyang sagot.
“My
