“เห้อ!” เขาถอนลมหายใจดังเฮือกๆ ก่อนที่คนตัวใหญ่จะขยับลุกขึ้นนั่ง คาลอสรั้งร่างของหญิงสาวในอ้อมแขนให้ลุกขึ้นมาพร้อมกัน เขาหลุบเปลือกตาลง ปิดบังแววตาที่ลุกโชนปานเปลวเพลิง เขารีบข่มอารมณ์เดือดพล่านในกายลง เหลือบมองตรงไปยังพนังห้อง จุดที่แขวนนาฬิกาเรือนโตไว้ ก่อนจะอุทานเสียงดังลั่น!!
“พระเจ้า! ผมกับเธอเผลอหลับจนห้างสรรพสินค้าปิดไปแล้ว คงต้องเป็นพรุ่งนี้แล้วล่ะ เราค่อยออกไปหาซื้อของใช้ส่วนตัวด้วยกัน”
“ชาช่าไม่ได้เตรียมเสื้อผ้ามาด้วยค่ะ คงไม่เหมาะที่จะค้างที่นี่ ไฟล์บินคงพอมีเหลือให้ชาช่ากลับบ้านได้ ชาช่าไม่อยากรบกวนคุณค่ะ” เธอพยายามทรงตัวลุกขึ้นยืนอย่างทุลักทุเล
“มันดึกมากแล้วนะ ถ้าเธอกลับตอนนี้...มันคงไม่ปลอดภัยหรอก ค้างคืนที่นี่เสียคืนนึงจะเป็นไรไป...ห้องนั้นหน่ะผมไม่เคยใช้ กว้างขว้างนอนสบาย แต่ถ้าเธอคิดจะกลับก็ตามใจนะ ผมไม่รับประผมความปลอดภัยหรอก เมื่อเร็วๆ นี้
