ฉันกดปิดหน้าจอโทรศัพท์ทันที ก่อนจะวางมันเอาไว้แบบลวกๆ แล้วลุกขึ้นเดินไปเข้าห้องน้ำ
มันไม่ใช่สิ่งที่ฉันควรจะต้องคิดมากอยู่แล้วไม่ว่าคุณป๋าจะไปกับผู้หญิงคนไหน นั่นมันสิทธิ์ของคุณป๋า
แต่!! ทำไมพอมันเป็นยัยฮาน่าฉันถึงรู้สึกอยากเอาชนะ ขึ้นมาซะดื้อๆ
“คุณหนูจะออกไปข้างนอกอีกแล้วหรอครับ” พี่กล้าถามขณะที่ฉันกำลังเดินลงบันได แปลกที่ครั้งนี้คุณป๋าไม่ให้พี่กล้าตามไปลอนดอนด้วย เพราะทุกครั้งเวลาไปต่างประเทศพี่กล้าจะต้องไปด้วยตลอด
อ๋อ! ลืมไป คงอยากจะไปกับยัยฮาน่าสองคนสินะ
“ค่ะ หนูนัดกับเพื่อนไว้” ฉันเห็นพี่กล้ากำลังจะอ้าปากพูดจึงรีบขัดก่อน
“หนูไปไม่นานหรอกค่ะ พี่กล้าไม่ต้องตามไป แล้วก็ไม่ต้องรายงานคุณป๋าหรอกนะคะ” ฉันพูดย้ำ
“แต่ถ้านายรู้...”
“ไม่รู้หรอกค่ะ”
พูดจบฉันก็เดินผ่านหน้าพี่กล้าออกไปนอกบ้าน วันนี้นัดกับเอวากับฟาร์นไปกินชาบูที่ห้างกันน่ะ แต่ฉันไม่ได้เป็นคนชวนหรอกนะ เอวานางชวน
ณ ร้
