“อ๊ะ พี่นนท์”
เธอครางเบาๆ เพราะเริ่มเจ็บจากการถูกเขาดูดไปทั่วอกอวบ ทว่าเสียงของเธอทำให้เขาได้สติ นนท์นธีรีบดึงแขนเธอออกแล้วดึงตัวกลับไปยังที่นั่งของตัวเอง
“พี่ขอโทษ” เขาเอ่ยขอโทษแล้วหันหน้าหนีไปอีกทาง หวานเย็นที่สติกลับมาเช่นกันรีบใส่เสื้อ สัมผัสที่เขาทิ้งเอาไว้ยังร้อนระอุ
“จะบอกขอโทษทำไมคะ ทำแบบนี้เหมือนโดนตบหน้าเลย”
“พี่ไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น...”
“ช่างเถอะค่ะ หวานเนหื่อยแล้ว หวานอยากกลับไปพัก”
เธอตอบโดยไม่มองหน้าเขาแล้วปรับเบาะฝั่งตัวเองให้เอนลงแสร้งทำเป็นหลับ
“หวาน...”
ชายหนุ่มเรียกเธออีกครั้ง หากแต่หญิงสาวไม่ยอมตอบ เธอพลิกตัวเป็นนอนตะแคงหันไปทางประตูรถ
ให้เขาไม่พูดอะไรเลยยังดีเสียกว่ามาบอกขอโทษกันแบบนี้ หวานเย็นเม้มปากแน่นเพื่อกลั้นเสียงสะอื้น น้ำใสๆ ไหลอาบแก้มขาวลงมา เขาขอโทษทำไม ทำไมจะต้องขอโทษเธอด้วย เรื่องที่เกิดขึ้นเขาไม่ได้ตั้งใจงั้นเหรอ เขาเมาหรืออย่างไร มีคำถามมาก
